این اندیشکده آمریکایی نوشت: روحانی مشکل اقتصاد کشور را تحریم می‌دانست و تصور می‌کرد توافق هسته‌ای بهترین راه رهایی از آن است اما این راه‌کار جوابگو نبود/ فرمول "اقتصاد مقاومتی" آیت‌الله خامنه‌ای راهکاری است که روز به روز درستی آن آشکارتر می‌شود.
به گزارش شهدای ایران به نقل از نسیم، "پاتریک کلاسون" در گزارشی در "اندیشکده واشنگتن" با عنوان "رفع تحریم‌ها کلید اقتصاد ایران نیست" نوشت:
وعده انتخاباتی روحانی برای بهبود وضعیت اقتصادی با حل پرونده هسته ای به دلیل بسیاری از مشکلات داخلی عملی نخواهد بود.
حسن روحانی رئیس جمهور ایران به شدت علاقه مند است که برنامه زمانی اجرایی شدن توافق را قبل از انتخابات میان دوره ای ماه فوریه تنظیم کند تا به این طریق نشان دهد که اقتصاد رو به بهبود است. اما صندوق بین المللی پول با تکیه بر مستندات گزارش داد که حتی اگر تحریم ها به زودی کمتر شود، شرایط اقتصادی ایران باز هم به دلیل مواجهه با چالش های فراوان اقتصادی، بهتر نخواهد شد و در بودجه بندی سال 95 که روحانی در 22 دسامبر به مجلس فرستاده، کمتر اشاره ای به این مشکلات کرده است.
وعده انتخاباتی روحانی برای بازگرداندن رشد اقتصادی با اتمام توافق هسته ای در سال 94 خوب به نظر می رسید. تسهیل اندک تحریم ها و افزایش 3 درصدی تولید ناخالص داخلی در آن سال، در حالی که قیمت مصرف کننده تنها تا 15درصد در مقایسه با 35 درصد سال قبل؛ افزایش داشته. در 6 سپتامبر 2014، روحانی به مخاطبان خود در مشهد گفت: " امروز ما می توانیم با افتخار اعلام کنیم که ما از رکود عبور کردیم."
اما بعد اوضاع خراب شد. صندوق بین‌المللی پول پیش بینی کرد که در سال 95، تولید ناخالص داخلی به چیزی بین 0.5 درصد کاهش خواهد یافت و رشد آن نیز در همان محدوده باقی خواهد ماند، این در حالی است که قیمت مصرف کننده به همان میزان سال گذشته افزایش خواهد یافت. پیش بینی می شود که بیکاری از 10.4 درصد در سال 94 به 11.9 در سال 95 افزایش خواهد داشت. شاخص بورس تهران نیز نسبت به سال 2014 با کاهش 30 درصدی مواجه خواهد بود و پیش بینی می شود که واردات نیز به 10درصد افت پیدا کند.
کار زیادی برای بازیابی رونق اقتصادی انجام نشده است. سیستم بانکی در وضعیت بدی قرار داد. بنا به گزارش صندوق بین المللی پول حجم بدهی های عمومی به صورت دقیق مشخص نیست. سیستم بانکی در شرایط نابسامانی قرار دارد که یک هشدار شومی را نشان می دهد: پیچیدگی و شدت چالش هایی که سیستم بانکی با آن مواجه است نیازمند یک اقدام فوری است و تاکنون تیم روحانی در این زمینه اقدامات اندکی انجام داده است: توضیح داده است که یک بررسی سلامتی مالی ابتدایی انجام گرفته است، پیشنهاد سطح بالاتری از وام های غیر اجرایی را داده است و منتظر آغاز ارزیابی های جزئی تری از بزرگترین بانک هستند.
روحانی در مدیریت مشکل ارز هم شکست خورده است. گزارش صندوق بین المللی پول نشان می دهد که قیمت بالای ارز طی سال گذشته ادامه داشته است. در پیش نویس بودجه سال اتی هم دلار با نرخ 29970 ریالی تهیه شده است. برخلاف تیم روحانی، احمدی نژاد در هنگام نیاز در این مورد جدی تر وارد شد. در اواخر 2012 که دولت با فشارهای سنگین امریکا و اروپا درباره فروش نفت مواجه بود، دولت احمدی نژاد اقداماتی اتحاذ کرد که بودجه دولت را افزایش داد. محصولات داخلی با استقبال بیشتر مواجه شد و صادرات هم بالارفت.
یکی از مشکلات ایران بحث بیکاری است که باید در برنامه ششم توسعه مد نظر قرار گیرد. گرچه صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده است که تولید ناخالص ملی تا 4 درصد افزایش می یباد اما پیشبینی شده است که بیکاری نیز طی دو سال اینده رو به افزایش خواهد بود و به 11.9 درصد خواهد رسید.
روحانی در تمام دوران کمپین انتخاباتی خود یک تحلیل ساده داشت: مشکل اصلی اقتصاد کشور تحریم ها هستند، و توافق هسته ای بهترین راه برای رهایی از آن هاست. این فرمول امروز خیلی خوب به نظر نمی رسد. نه تنها مزایای رفع تحریم به کندی خود را نشان خواهد داد، بلکه افت قیمت نفت هم نشان داده که ایران بیش از حد به این منبع درآمد خود متکی است.
فرمول اقتصاد مقاومتی (آیت الله) خامنه‌ای برای تحرک بخش غیر نفتی راهکاری است که روز به روز درستی آن برای ایجاد شغل آشکار می‌شود. در این میان برنامه روحانی برای انتخابات آتی و رسیدن به دور دوم ریاست جمهوری برای بازگرداندن مدیریت خوب به جای تیم ناکارآمد احمدی نژاد روز به روز بی‌اثرتر می شود. شاید روحانی به اهداف خوش‌بینانه‌ای که در سخنرانی های خود ترسیم کرده: 5 درصد رشد،9.9 درصد تورم و 75 درصد درامد از بخش غیر نفتی برسد؛ اما در حال حاضر بسیاری از اقتصاددان های ایرانی نسبت به تحقق این اهداف تردید دارند.
"مارتین سریسولا"، رئیس تیمی که گزارش صندوق بین المللی پول را در ماه اکتبر برای ایران تهیه و ارائه نمود، گفت: چشم انداز بلند مدت به عمق اصلاحاتی که ایجاد می شود بستگی دارد، اگر اصلاحات میانه ای انجام شود، رفع تحریم ها تنها تاثیرات مثبت میانه‌ای خواهد داشت.
این جمله بیانگر تاثیرات اندک رفع تحریم ها و تاثیر سیاست داخلی بر اقتصاد ایران است. اگر میانه‌روهایی مانند روحانی – که غرب خواهان کمک به روی کار آمدن آن هاست- کمکی به خود نکنند، این سیاست غرب هم فایده ای نخواهد داشت. مشکل ایران در بخش اقتصادی اعمال خودشان است و نتیحه هیچ اقدامی که غرب انجام داده یا نداده نیست.
وعده انتخاباتی روحانی برای بهبود وضعیت اقتصادی با حل پرونده هسته ای به دلیل بسیاری از مشکلات داخلی عملی نخواهد بود.
حسن روحانی رئیس جمهور ایران به شدت علاقه مند است که برنامه زمانی اجرایی شدن توافق را قبل از انتخابات میان دوره ای ماه فوریه تنظیم کند تا به این طریق نشان دهد که اقتصاد رو به بهبود است. اما صندوق بین المللی پول با تکیه بر مستندات گزارش داد که حتی اگر تحریم ها به زودی کمتر شود، شرایط اقتصادی ایران باز هم به دلیل مواجهه با چالش های فراوان اقتصادی، بهتر نخواهد شد و در بودجه بندی سال 95 که روحانی در 22 دسامبر به مجلس فرستاده، کمتر اشاره ای به این مشکلات کرده است.
وعده انتخاباتی روحانی برای بازگرداندن رشد اقتصادی با اتمام توافق هسته ای در سال 94 خوب به نظر می رسید. تسهیل اندک تحریم ها و افزایش 3 درصدی تولید ناخالص داخلی در آن سال، در حالی که قیمت مصرف کننده تنها تا 15درصد در مقایسه با 35 درصد سال قبل؛ افزایش داشته. در 6 سپتامبر 2014، روحانی به مخاطبان خود در مشهد گفت: " امروز ما می توانیم با افتخار اعلام کنیم که ما از رکود عبور کردیم."
اما بعد اوضاع خراب شد. صندوق بین‌المللی پول پیش بینی کرد که در سال 95، تولید ناخالص داخلی به چیزی بین 0.5 درصد کاهش خواهد یافت و رشد آن نیز در همان محدوده باقی خواهد ماند، این در حالی است که قیمت مصرف کننده به همان میزان سال گذشته افزایش خواهد یافت. پیش بینی می شود که بیکاری از 10.4 درصد در سال 94 به 11.9 در سال 95 افزایش خواهد داشت. شاخص بورس تهران نیز نسبت به سال 2014 با کاهش 30 درصدی مواجه خواهد بود و پیش بینی می شود که واردات نیز به 10درصد افت پیدا کند.
کار زیادی برای بازیابی رونق اقتصادی انجام نشده است. سیستم بانکی در وضعیت بدی قرار داد. بنا به گزارش صندوق بین المللی پول حجم بدهی های عمومی به صورت دقیق مشخص نیست. سیستم بانکی در شرایط نابسامانی قرار دارد که یک هشدار شومی را نشان می دهد: پیچیدگی و شدت چالش هایی که سیستم بانکی با آن مواجه است نیازمند یک اقدام فوری است و تاکنون تیم روحانی در این زمینه اقدامات اندکی انجام داده است: توضیح داده است که یک بررسی سلامتی مالی ابتدایی انجام گرفته است، پیشنهاد سطح بالاتری از وام های غیر اجرایی را داده است و منتظر آغاز ارزیابی های جزئی تری از بزرگترین بانک هستند.
روحانی در مدیریت مشکل ارز هم شکست خورده است. گزارش صندوق بین المللی پول نشان می دهد که قیمت بالای ارز طی سال گذشته ادامه داشته است. در پیش نویس بودجه سال اتی هم دلار با نرخ 29970 ریالی تهیه شده است. برخلاف تیم روحانی، احمدی نژاد در هنگام نیاز در این مورد جدی تر وارد شد. در اواخر 2012 که دولت با فشارهای سنگین امریکا و اروپا درباره فروش نفت مواجه بود، دولت احمدی نژاد اقداماتی اتحاذ کرد که بودجه دولت را افزایش داد. محصولات داخلی با استقبال بیشتر مواجه شد و صادرات هم بالارفت.
یکی از مشکلات ایران بحث بیکاری است که باید در برنامه ششم توسعه مد نظر قرار گیرد. گرچه صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده است که تولید ناخالص ملی تا 4 درصد افزایش می یباد اما پیشبینی شده است که بیکاری نیز طی دو سال اینده رو به افزایش خواهد بود و به 11.9 درصد خواهد رسید.
روحانی در تمام دوران کمپین انتخاباتی خود یک تحلیل ساده داشت: مشکل اصلی اقتصاد کشور تحریم ها هستند، و توافق هسته ای بهترین راه برای رهایی از آن هاست. این فرمول امروز خیلی خوب به نظر نمی رسد. نه تنها مزایای رفع تحریم به کندی خود را نشان خواهد داد، بلکه افت قیمت نفت هم نشان داده که ایران بیش از حد به این منبع درآمد خود متکی است.
فرمول اقتصاد مقاومتی (آیت الله) خامنه‌ای برای تحرک بخش غیر نفتی راهکاری است که روز به روز درستی آن برای ایجاد شغل آشکار می‌شود. در این میان برنامه روحانی برای انتخابات آتی و رسیدن به دور دوم ریاست جمهوری برای بازگرداندن مدیریت خوب به جای تیم ناکارآمد احمدی نژاد روز به روز بی‌اثرتر می شود. شاید روحانی به اهداف خوش‌بینانه‌ای که در سخنرانی های خود ترسیم کرده: 5 درصد رشد،9.9 درصد تورم و 75 درصد درامد از بخش غیر نفتی برسد؛ اما در حال حاضر بسیاری از اقتصاددان های ایرانی نسبت به تحقق این اهداف تردید دارند.
"مارتین سریسولا"، رئیس تیمی که گزارش صندوق بین المللی پول را در ماه اکتبر برای ایران تهیه و ارائه نمود، گفت: چشم انداز بلند مدت به عمق اصلاحاتی که ایجاد می شود بستگی دارد، اگر اصلاحات میانه ای انجام شود، رفع تحریم ها تنها تاثیرات مثبت میانه‌ای خواهد داشت.
این جمله بیانگر تاثیرات اندک رفع تحریم ها و تاثیر سیاست داخلی بر اقتصاد ایران است. اگر میانه‌روهایی مانند روحانی – که غرب خواهان کمک به روی کار آمدن آن هاست- کمکی به خود نکنند، این سیاست غرب هم فایده ای نخواهد داشت. مشکل ایران در بخش اقتصادی اعمال خودشان است و نتیحه هیچ اقدامی که غرب انجام داده یا نداده نیست.
بابا اینو که دیگه قبول داری این از اندیشکده واشنگتنه این از ما بهترونه انصافا اون کلید رو بزار کنار شاید یه فرجی بشه.جون من.گور بابا تحریمو تحریم کن.حرفهای ناب سید علی رو هم اویزه گوش کن عزیزم که به درد دنیا واخرتت می خوره 
