جشنواره فیلم عمار با حضور جوانان و چهره‌های نورسته در فضایی برای ششمین دوره برگزار خواهد شد که با وجود برخورداری از ایده اولیه درخشان، نیازمند نگاه وسیع‌تر در حوزه اجرا است تا علاوه بر امکان دوام این رویداد، توسعه یافتگی‌اش بیش از این قابل تحقق باشد.
به گزارششهدای ایران؛ آثار راهیافتگان به بخش‌های «نماهنگ»، «برنامه تلویزیونی»، «فیلم ما»، «پوستر فیلم»، «تیزر تبلیغاتی و آگهی بازرگانی»، «لوح نگار» و «نقد، مقاله و پژوهش‌های سینمایی» جشنواره عمار از نهم دی ماه در سطح وسیعی از مناطق کشور نظیر خانه‌ها، مجموعه‌های خصوصی، مساجد، هیات‌ها، مدارس و... به نمایش درمی‌آید تا بدین طریق فانوس ششمین دوره این رویداد روشن شده باشد.
ایده اولیه این جشنواره یک ایده منحصر به فرد برای توسعه فیلمسازی عمومی است که طبیعتاً استانداردهاش با استانداردهای فیلمسازی حرفه‌ای تفاوت‌های جدی و همچنین فاصله چشمگیری داره اما در مجموع فرصتی برای شناسایی چهره‌هایی است که توان بالقوه فیلمسازی دارند و از همین رویداد فعالیت جدی تری‌شان را آغاز می‌نمایند.
رویکرد اکران این فیلم اما از امکان ارائه عموم آثار به جشنواره پراهمیت‌تر است، چرا که در جشنواره‌هایی نظیر جشنواره فیلم کوتاه و جشنواره سینماحقیقت نیز امکان ارائه آثار و وسعت اکران به حدی فراهم است که ظرفیت اکران بالقوه برخی آثار وجود داشته باشد. با این وجود شیوه اکران جشنواره منحصر به فرد است و اگر سرمایه گذاری فکری در این بخش صورت پذیرد، امکان توسعه این مدل در سطح بین المللی نیز وجود دارد.
حفظ ثبات و همچنین توسعه چنین رویدادهای فرهنگی نیازمند تمرکز بر ظرفیت مردمی است که در عنوان چنین رویدادهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع جشنواره عمار باید تلاش کند از یک رویداد متکی بر کمک‌های دولتی یا حاکمیتی فاصله بگیرد، چرا که در این صورت عمرش به اندازه مدت استمرار تزریق این کمک‌ها خواهد بود.
به عنوان نمونه می‌توان برای چندهزار فیلمی که به دبیرخانه این جشنواره ارسال می‌شود، ورودی مشخصی در نظر گرفت و با اتکا بر مجموع رقم این ورودی که عددی قابل توجه می‌شود، این جشنواره را برگزار نمود و در کنار این ورودی، زمینه کمک‌های مالی عمومی برای برگزاری این رویداد را در نظر گرفت و با مکانیزم‌های اینچنینی، این جشنواره را در عمل مستقل برگزار کرد.
همچنین اگر اراده‌ای برای فراگیری و سهیم شدن همه مردم ایران در این رویداد وجود دارد، باید از انحصاری شدن این جشنواره در یک جریان سیاسی خاص فاصله گرفت و همه مردم حس کنند سهمی در این جشنواره دارند تا رونق این جشنواره به مراتب فراگیرتر از شرایطی کنونی باشد.
به نظر می‌رسد اگر برگزارکنندگان جشنواره عمار بر مولفه مردمی بودن با نمودهای مورد اشاره، تمرکز بیشتری داشته باشند، زمانی که دورهای برگزاری این جشنواره به دورقمی شده باشد، شاهد یک رویداد بسیار اثرگذار خواهیم بود که نتایجش در مدت برگزاری این جشنواره و در بستری محدود مشهود نیست، بلکه در طول سال و در میان توده مردم، اثرگذار خواهد بود.
ایده اولیه این جشنواره یک ایده منحصر به فرد برای توسعه فیلمسازی عمومی است که طبیعتاً استانداردهاش با استانداردهای فیلمسازی حرفه‌ای تفاوت‌های جدی و همچنین فاصله چشمگیری داره اما در مجموع فرصتی برای شناسایی چهره‌هایی است که توان بالقوه فیلمسازی دارند و از همین رویداد فعالیت جدی تری‌شان را آغاز می‌نمایند.
رویکرد اکران این فیلم اما از امکان ارائه عموم آثار به جشنواره پراهمیت‌تر است، چرا که در جشنواره‌هایی نظیر جشنواره فیلم کوتاه و جشنواره سینماحقیقت نیز امکان ارائه آثار و وسعت اکران به حدی فراهم است که ظرفیت اکران بالقوه برخی آثار وجود داشته باشد. با این وجود شیوه اکران جشنواره منحصر به فرد است و اگر سرمایه گذاری فکری در این بخش صورت پذیرد، امکان توسعه این مدل در سطح بین المللی نیز وجود دارد.
اکران‌های جشنواره عمار در یک دبیرستان در الیگودرز
حفظ ثبات و همچنین توسعه چنین رویدادهای فرهنگی نیازمند تمرکز بر ظرفیت مردمی است که در عنوان چنین رویدادهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع جشنواره عمار باید تلاش کند از یک رویداد متکی بر کمک‌های دولتی یا حاکمیتی فاصله بگیرد، چرا که در این صورت عمرش به اندازه مدت استمرار تزریق این کمک‌ها خواهد بود.
به عنوان نمونه می‌توان برای چندهزار فیلمی که به دبیرخانه این جشنواره ارسال می‌شود، ورودی مشخصی در نظر گرفت و با اتکا بر مجموع رقم این ورودی که عددی قابل توجه می‌شود، این جشنواره را برگزار نمود و در کنار این ورودی، زمینه کمک‌های مالی عمومی برای برگزاری این رویداد را در نظر گرفت و با مکانیزم‌های اینچنینی، این جشنواره را در عمل مستقل برگزار کرد.
همچنین اگر اراده‌ای برای فراگیری و سهیم شدن همه مردم ایران در این رویداد وجود دارد، باید از انحصاری شدن این جشنواره در یک جریان سیاسی خاص فاصله گرفت و همه مردم حس کنند سهمی در این جشنواره دارند تا رونق این جشنواره به مراتب فراگیرتر از شرایطی کنونی باشد.
به نظر می‌رسد اگر برگزارکنندگان جشنواره عمار بر مولفه مردمی بودن با نمودهای مورد اشاره، تمرکز بیشتری داشته باشند، زمانی که دورهای برگزاری این جشنواره به دورقمی شده باشد، شاهد یک رویداد بسیار اثرگذار خواهیم بود که نتایجش در مدت برگزاری این جشنواره و در بستری محدود مشهود نیست، بلکه در طول سال و در میان توده مردم، اثرگذار خواهد بود.
