یک راننده تاکسی خوش ذوق تهرانی، با نوشتن دو بیت شعر و چسباندن آن به شیشه جلوی ماشین، از مسافران خود می خواهد که با لبخند از تاکسی وی پیاده شده و درب را هم آهسته ببندند.
