شهدای ایران: هر روز از روزهای خدا زیباست و سرشار از موهبت  اما برخی روزها مبارک می‌شوند و به چشم می‌نشینند، روزهایی که به نام اسطوره‌ها مزین می‌شوند ...
 
شاید دیدن اسطوره‌ها محال نباشد، شاید هر روز در گذر روزمرگی‌های روزانه بارها و بارها اسطوره‌ها را دیده باشیم
 
بدون آنکه شناخته باشیم
 
شاید هر یک از این اسطوره‌ها شباهتی به انسان‌های اطراف ما داشته باشند
 
شاید یکی از همین اطرافیان هر روزمان باشند
 
شاید...
 
در هر حال شاید دیدنشان محال نباشد اما لیاقتی می‌خواهد از جنس خودشان
 
وقتی در آخرین روزهای سال، آرام و بی‌صدا با قدم‌های آهسته، عصازنان به ستاد اجرایی اوراق وقف رسید
 
در تدارک آخرین کارهای سال 92 بودیم
 
متوجه حضور «اسطوره» نشدیم
 
بی‌صدا و در کمال آرامش در گوشه‌ای نشست
 
چنان با طمأنینه در کناری تکیه داده بود که گویی پشت در پشت آسمان دارد
 
پس گذشت چند دقیقه راهنمایی خواست،
 
راهنمایی برای هدیه آخرین داشته‌هایش
 
پس از شنیدن با همان آرامی قبل به راه افتاد
 
فردای آن روز از یکی از مسئولان شنیدم که یک مادر شهید همه طلاهایش را برای ساختن بیمارستان هدیه کرده است
 
وقف کرده
 
برای سلامت جامعه
 
به یاد آوردم
 
که الگویی می‌تواند اسطوره باشد، مادر شهیدی که نخواست نامش را کسی بداند.