سرویس سیاسی  شهدای ایران: مازیار شیری/ متاسفانه با شروع اغتشاشات قضیه کشف حجاب از سوی عناصر سلطنت طلب ، ضد انقلاب تو جامعه به خصوص اماکن عمومی اعم از برخی مدارس ، کوچه، خیابان ،باز ار ، اتوبوس های بی آرتی ، مترو و...... هر روز  گسترش پیدا کرده و دل هر مسلمان و متدینی را به درد آورده است.  نهادهای ارزشی و انقلابی نیز تا کنون با سکوت و انفعال در این زمینه حوادث را دنبال کرده اند. این واقعیت دردناکی است که ما در این روز ها اخبار و شواهد آن را در جامعه دتنبال می کنیم. در این خصوص با دکتر محمد صادق کوشکی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران،نویسنده ،پژوهشگر و تحلیل گر مسایل سیاسی - فرهنگی گفت و گویی کرده ایم. آنچه که پیش رو دارید حاصل گفتگوی تفصیلی ما با این استاد دانشگاه است.

 شهدای ایران: وضعیت حجاب و رعایت حجاب در جامعه ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟ 

محمد صادق کوشکی: علیرغم اینکه اکنون فضایی به وجود آمده است که هر خانمی بخواهد، بی حجاب شود بی حجاب می‌شود و هیچ منعیبرای آنان  وجود ندارد و برخوردی با آنان نمی‌شود. در فضای کنونی که ایجاد شده،  اگر نگاه کنیم می بینیم که اغلب زنانی که در خیابان هستند با انتخاب خودشان پوشش اسلامی را انتخاب کرده اند. زنانی که هنجار شکن هستند و بی حجاب در انظار ظاهر می‌شوند ۵ الی ۶ درصد خانم‌ها بیشتر نیستند.

این نکته مهمی در شرایط فعلی است که افراد علاقه‌مند به بی حجابی بی حجاب در خیابان‌ها ظاهر می‌شوند، تعدادشان ۵ الی ۶ درصد بیشتر نیست؛ این نشان می‌دهد که اکثریت زنان ایران حجاب را درک می‌کنند و به آن پایبند هستند،  البته ممکن است اطلاعاتشان در رابطه با حجاب دقیق نباشد.

با توجه به این واقعیت نتیجه می گیریم که تعداد زنانی که هنجارشکن هستند و حجاب را رعایت نمی‌کنند درصد کمی هستند و برای مقابله با این افراد چند راه حل ضروری وجود دارد. اولین نکته این است که مجلس باید قوانین جدیدی در رابطه با بی حجابی وضع کند، یعنی قانون فعلی ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی قانون کهنه شده است و قابلیت بازدارندگی و اجرا ندارد. ما باید مجموعه‌ای از مجازات‌ها و تنبیهات قابل اجرا داشته باشیم.

 شهدای ایران: با توجه به تلاش دشمنان برای عادی سازی بی حجابی در ایران و هزینه های رسانه ای و جنگ روانی دشمنان در این راستا، لطفا برداشتتان از حوادث اخیر و چگونگی لزوم برخورد با مرتکبان بی حجابی را تبیین بفرمائید.

 محمد صادق کوشکی:به جای زندان و شلاق که در قوانین مصوب سال 75 وجود دارد، باید  مجموعه ای  از محرومیت‌ها را در نظر بگیریم. به عنوان مثال اگر کسی مرتکب جرمی شود بدون اینکه بازداشت شود، به دادگاه برود و پرونده قضایی برای وی باز شود، مانند  آنچه که در قوانین راهنمایی و رانندگی اتفاق می‌افتد، پلیس می‌تواند در مرحله اول تذکر و در مراحل بعدی محرومیت‌های را متوجه این فرد کند.

محدودیت هایی مثل اینکه این فرد نتواند گواهینامه بگیرد، یا گواهی نامه اش برای یک الی دو سال موقتا  باطل اعلام شود و با تذکر بعدی دیگر گواهی نامه اش برای همیشه باطل شود. محدودیت هایی مثل اخذ گذرنامه  و اینکه یا گذرنامه ایشان پس از دو سال از  اعتبار ساقط شود. می توان مانع از دریافت خدمات انتظامی توسط این افراد شد و  مدتی نتوانند خدمات انتظامی دریافت کنند. کد ملی آن‌ها از دور خارج شود به عنوان مثال برای مدتی می‌توانند از حساب بانکی شان استفاده نکنند. موارد فوق صرفا مثال هستند و الزامی به عملیاتی شدن آن‌ها نیست.

باید نسبت به قانون‌هایی که مصوبه سال ۷۵ هست قانون‌های بروز تری داشته باشیم و بدون اینکه این فرد بازداشت شود  و به اماکنی مثل دادگاه اعزام شود، باید بدانیم که محرومیت از حقوق اجتماعی بازدارندگی بیشتری دارد. نیاز به برخورد پلیس با فرد خاطی و انتقال آن فرد به نقطه‌ای و یا دادگاه هم ندارد و صرفا می‌تواند با شناسایی افراد متخلف توسط پلیس بقیه موارد نیز انجام شود.

این مثال از مواردی که عرض کردم برای روشن شدن تکلیف هنجارشکنان است و قانونگذاران مواردی را وضع می‌کنند که بازدارندگی بیشتری برای  آن ۵الی ۶ درصدی که به آن اشاره کردیم، دارد. این افراد بی حجاب که با ارتکاب این عمل ساحت جامعه و ساحت اسلامی ایران را زیر پا می‌گذارند و عفت عمومی را جریحه دار می‌کنند. این افراد با عمل خودشان نسل جوان و نوجوان را تشویق می‌کند که مرتکب چنین گناهی شوند.

مجلس با مصوبه این مجازات‌ها وارد چند و یا خود وزارت کشور با  اختیاراتی که می‌تواند از مراجع قانون کسب کند، لایحه‌های مبنی بر محروم کردن بی حجاب از حقوق اجتماعی خودش به تصویب برساند. اگر این امر انجام شود شاهد این هستیم که آن ۵ الی ۶ درصدی که مرتکب تخلف می‌شوند، به درصد های پایین تری کاهش پیدا خواهند کرد و در انتها با  ۱الی۲ درصد مواجه می‌شویم که این افراد مامور بر این کار شده اند. مثل افراد فرقه بهائیت و یا کسانی که از طریق سرویس‌های بیگانه موظف شده اند  که از این طریق این کار را انجام بدهند. بحث آن‌ها از مباحث امنیتی است، مثل سال‌های گذشته که ما مواردی را داشتیم که زنانی موظف شده بودند که  برای ترویج بی حجابی در جامعه ایران در اذهان عمومی بی حجاب ظاهر می شدند.

شاید یک الی دو درصد افرادی که گفتیم بحثشان در موارد امنیتی باشد که باید به این موارد امنیتی نیز رسیدگی شود.  در خصوص درصد‌های اولیه که گفتیم آن ۵الی ۶ درصد باید ببینند که حاکمیت برای بحث حجاب جدی است و افراد بی حجاب باید هزینه عملشان را بپردازند و از حقوق اجتماعی شان محروم می‌شوند. بخش اعظمی از آن‌ها نیز از این تغییرات حمایت خواهند کرد مهم این است که حاکمیت نشان بدهد که جدی است و در این بحث کوتاه نخواهد آمد.

 شهدای ایران: به نظر شما وظیفه دولت و دستگاه های فرهنگی در خصوص بی حجابی چیست؟

محمد صادق کوشکی: دستگاه‌های فرهنگی مثل صدا و سیما، آموزش و پرورش و  آموزش عالی باید برای آموزش مقوله حجاب  و تبدیل آن به ارزش فرهنگی،  اجتماعی و نشان دادن فرد با حجاب،  آموزش مضرات بی حجابی باید به طور گسترده موظف شوند. دفتر تبلیغات اسلامی و نهاد‌هایی که وظیفه تبلیغ اسلامی را دارند، پای کار بیایند و در مورد حجاب آموزش تولید کنند و حجاب را  آموزش بدهند. در کنار برخورد انتظامی و قضایی  که تعریف کردیم، اتفاق ضروری  و لازم الانجام بعدی  فعالیت دفاتر فرهنگی است. 

 خود دولت نیز باید پیشگام شود و بحث تشویق به حجاب و زن محجبه، و تنبیه و مجازات زن بی حجاب  را در پیش بگیرد. دولت باید  خانم‌ها و کارمندان خودش را تشویق کند  و کسانی که قانون پوشش را رعایت می‌کنند به آنان توجه بیشتری شود. دولت باید  با کارمندان زنی که مرتکب بی حجابی می‌شوند، برخورد کند و این افراد بعد از ارتکاب این مسئله باید از ساختار دولت اخراج شوند.

اگر ساختار دولت افراد محجبه را تشویق کنند و با افراد بی حجاب برخورد کند نشان دهنده اراده دولت در این مسئله است. آموزش و پرورش نیز در این مرحله باید شرکت کنند و دانش آموزان را به رعایت حجاب دعوت کند.  باید شاهد موارد فوق از سمت دستگاه ها باشیم که  مسئله بی قانونی و بحران در جامعه مطرح نشود  و مورد توجه دشمنان  نیز قرار نگیرد.