با دعوت سازمان سینمایی دولت انقلابی!
چرا باید هر چند وقت یکبار در همین موزه سینما شاهد برگزاری مراسمی مانند رونمایی از کتابی باشیم (کتاب استاد مرحوم جمشید مشایخی) که در آن شاهد سخنان سخیف و زشت خاطرات شرب خمر و مزاحمت نوامیس و کنایه‌های سیاسی سخنران مدعو باشیم؟
سرویس فرهنگی شهدای ایران: نشست «بررسی قدرت موزه سینما بر سینمای ایران» با حضور سیدمحمد بهشتی، حبیب احمدزاده، سیداحمد محیط طباطبایی و شادمهر راستین توسط موزه سینمای ایران با همکاری ایکوم (شورای بین‌المللی موزه‌ها) هفته گذشته عصر روز دوشنبه دوم خردادماه ۱۴۰۱ در سالن فردوس این مجموعه فرهنگی- تاریخی برگزار شد.
بنابراین گزارش، امیرحسین جوانشیر منتقد سینما در خصوص سیاست‌گذاری‌های سازمان سینمایی و بویژه در مورد یک مراسم با حضور چهره‌های شائبه‌دار و نظریه‌پرداز جریان اصلاحات در عرصه سینما و هنر که هفته جاری شاهد آن بودیم، در این خصوص با فارس گفتگویی انجام داده که در ادامه می‌خوانیم:
امیرحسین جوانشیر در مورد حضور چهره‌های اصلاح‌طلب در مراسمی که سازمان سینمایی متولی برگزاری‌اش بود، اینچنین توضیح داد: این هفته شاهد برگزاری مراسمی به بهانه هفته میراث فرهنگی در موزه سینما بودیم که با تعجب و ناباوری از فردی که مشهور به لیدریِ جریان سینمایی اصلاح‌طلبان به‌شمار می‌آید بعنوان سخنران اصلی و نیز جمع دیگری از همفکران وی دعوت بعمل آمده بود تا از نظراتشان در خصوص نقش و اثرگذاری موزه سینما در سینمای ایران بهرمند شده و استفاده بعمل آورند! که جای نگرانی‌ها و سوألاتی را ایجاد کرده است.
اولا باید از جناب آقای خزاعی پرسید که مگر قرار بر تغییر ریل‌گذاری‌های قبلی و پاکسازی بدنه دولت از لوث وجود عناصر جریان اصلاحات نبود؟
ثانیا مگر ریل‌گذاری و مسئله تبیین نباید در درون دولت و با استفاده از جریان انقلابی و چهره‌هایی به‌غیر از بانیان وضع موجود صورت بپذیرد؟ پس چرا از این افرادی که همگان از سوابق و نظراتشان آگاهند بعنوان کارشناس و پیشکسوت برای تبیین جایگاه سینما و مسیر پیش روی ما، دعوت بعمل می‌آید و هنوز باید کماکان شاهد تکرار چهره‌های قبلی مدیریتی سینمایی باشیم؟! چرا شخصی چون سیدمحمد بهشتی شیرازی، معروف به لیدر جریان سینمایی اصلاح‌طلبان، باید مدعو ویژه مراسم می‌بود؟
ثالثا چرا باید هر چند وقت یکبار در همین موزه سینما شاهد برگزاری مراسمی مانند رونمایی از کتابی باشیم (کتاب استاد مرحوم جمشید مشایخی) که در آن شاهد سخنان سخیف و زشت خاطرات شرب خمر و مزاحمت نوامیس و کنایه‌های سیاسی سخنران مدعو باشیم؟
در آخر اینکه چرا دعوت و تکریم و پیروی از ایده‌ها، نظرات و تفکرات پوسیده، غربزده و لیبرالی برخی باید در اینچنین شرایط، موقعیت‌ها، امکانات و فرصت‌هایی فراهم شود؟
در نهایت اینکه آقای جوانشیر با اشاره به جنجال‌های این روزهای فرش قرمز فستیوال کن، با نگاه انتقادی به حضور فیلم «برادران لیلا» به عنوان نماینده کشورمان، رفتارهایی که پیش آمده را در شان نام جمهوری اسلامی ندانسته و آن را محصول همین رویکرد نامید. از این رو است که به زعم جوانشیر می بایست برای اینگونه رفتارها جرایمی در نظر گرفته شود تا دیگر هر کسی به هر شکلی که می‌خواهد به آبرو و فرهنگ کشور چوب حراج نزند.
به گفته این منتقد سینما: هرجا ما همچنان معطوف به رویکردهای مدیران پیشین حرکت کنیم نمی‌توانیم شاهد هیچ گونه تحولی در وضعیت فرهنگی کشور باشیم و هر روز هم شاهد موضوعات فراوانی از این دست خواهیم بود. این مساله که امروز در کن فیلمی بدون اینکه پروانه نمایش داشته باشد به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران حضور داشته باشد و بعد کارگردانش، به دوربین زل بزند و بگوید اگر قرار بر نظارت باشد و ممیزی صورت بگیرد حاضرم فیلمم توقیف شود، فاجعه‌ای است که همین رویکرد باعث شکل گیری‌اش شده است.
اینکه نماینده‌های ایران روی فرش قرمز رفتار غیر متعارف و ضد فرهنگ ایرانی اسلامی از خود به نمایش بگذارند، فاجعه‌ای است که محصول همین رویکرد است. کاش مدیران سازمان سینمایی به جای شعارهای آنچنانی کمی به رفتار و عملکرد خودشان نگاه کنند، آنوقت قطعا تناقضی بنیادین آشکار می‌شود.
بنابراین گزارش، امیرحسین جوانشیر منتقد سینما در خصوص سیاست‌گذاری‌های سازمان سینمایی و بویژه در مورد یک مراسم با حضور چهره‌های شائبه‌دار و نظریه‌پرداز جریان اصلاحات در عرصه سینما و هنر که هفته جاری شاهد آن بودیم، در این خصوص با فارس گفتگویی انجام داده که در ادامه می‌خوانیم:
امیرحسین جوانشیر در مورد حضور چهره‌های اصلاح‌طلب در مراسمی که سازمان سینمایی متولی برگزاری‌اش بود، اینچنین توضیح داد: این هفته شاهد برگزاری مراسمی به بهانه هفته میراث فرهنگی در موزه سینما بودیم که با تعجب و ناباوری از فردی که مشهور به لیدریِ جریان سینمایی اصلاح‌طلبان به‌شمار می‌آید بعنوان سخنران اصلی و نیز جمع دیگری از همفکران وی دعوت بعمل آمده بود تا از نظراتشان در خصوص نقش و اثرگذاری موزه سینما در سینمای ایران بهرمند شده و استفاده بعمل آورند! که جای نگرانی‌ها و سوألاتی را ایجاد کرده است.
اولا باید از جناب آقای خزاعی پرسید که مگر قرار بر تغییر ریل‌گذاری‌های قبلی و پاکسازی بدنه دولت از لوث وجود عناصر جریان اصلاحات نبود؟
ثانیا مگر ریل‌گذاری و مسئله تبیین نباید در درون دولت و با استفاده از جریان انقلابی و چهره‌هایی به‌غیر از بانیان وضع موجود صورت بپذیرد؟ پس چرا از این افرادی که همگان از سوابق و نظراتشان آگاهند بعنوان کارشناس و پیشکسوت برای تبیین جایگاه سینما و مسیر پیش روی ما، دعوت بعمل می‌آید و هنوز باید کماکان شاهد تکرار چهره‌های قبلی مدیریتی سینمایی باشیم؟! چرا شخصی چون سیدمحمد بهشتی شیرازی، معروف به لیدر جریان سینمایی اصلاح‌طلبان، باید مدعو ویژه مراسم می‌بود؟
ثالثا چرا باید هر چند وقت یکبار در همین موزه سینما شاهد برگزاری مراسمی مانند رونمایی از کتابی باشیم (کتاب استاد مرحوم جمشید مشایخی) که در آن شاهد سخنان سخیف و زشت خاطرات شرب خمر و مزاحمت نوامیس و کنایه‌های سیاسی سخنران مدعو باشیم؟
در آخر اینکه چرا دعوت و تکریم و پیروی از ایده‌ها، نظرات و تفکرات پوسیده، غربزده و لیبرالی برخی باید در اینچنین شرایط، موقعیت‌ها، امکانات و فرصت‌هایی فراهم شود؟
در نهایت اینکه آقای جوانشیر با اشاره به جنجال‌های این روزهای فرش قرمز فستیوال کن، با نگاه انتقادی به حضور فیلم «برادران لیلا» به عنوان نماینده کشورمان، رفتارهایی که پیش آمده را در شان نام جمهوری اسلامی ندانسته و آن را محصول همین رویکرد نامید. از این رو است که به زعم جوانشیر می بایست برای اینگونه رفتارها جرایمی در نظر گرفته شود تا دیگر هر کسی به هر شکلی که می‌خواهد به آبرو و فرهنگ کشور چوب حراج نزند.
به گفته این منتقد سینما: هرجا ما همچنان معطوف به رویکردهای مدیران پیشین حرکت کنیم نمی‌توانیم شاهد هیچ گونه تحولی در وضعیت فرهنگی کشور باشیم و هر روز هم شاهد موضوعات فراوانی از این دست خواهیم بود. این مساله که امروز در کن فیلمی بدون اینکه پروانه نمایش داشته باشد به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران حضور داشته باشد و بعد کارگردانش، به دوربین زل بزند و بگوید اگر قرار بر نظارت باشد و ممیزی صورت بگیرد حاضرم فیلمم توقیف شود، فاجعه‌ای است که همین رویکرد باعث شکل گیری‌اش شده است.
اینکه نماینده‌های ایران روی فرش قرمز رفتار غیر متعارف و ضد فرهنگ ایرانی اسلامی از خود به نمایش بگذارند، فاجعه‌ای است که محصول همین رویکرد است. کاش مدیران سازمان سینمایی به جای شعارهای آنچنانی کمی به رفتار و عملکرد خودشان نگاه کنند، آنوقت قطعا تناقضی بنیادین آشکار می‌شود.
