یک توئیت کنایه آمیز:
آنچه که حجاریان از تأثیر سیاست‌های فرهنگی کشور نمی‌بیند و نمی‌خواهد کس دیگری هم آنرا ببیند، گسترش قدرت گفتمانی انقلاب اسلامی در داخل سرزمین ایران و در خارج از آن از دشت قبچاق در شرق تا سواحل مدیترانه و بعدتر در جنوب قاره آمریکاست
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ سعید حجاریان، فعال اصلاح‌طلب و از حامیان روحانی به تازگی در یک توییت کنایه‌آمیز نوشته است:
"ماحصل سیاست‌های فرهنگی کشور را در برخی بنرهای هفته کتاب و سوابق وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش می‌بینیم. روز به روز وامی‌ترقیم! "
*آنچه که حجاریان از تأثیر سیاست‌های فرهنگی کشور نمی‌بیند و نمی‌خواهد کس دیگری هم آنرا ببیند، گسترش قدرت گفتمانی انقلاب اسلامی در داخل سرزمین ایران و در خارج از آن از دشت قبچاق در شرق تا سواحل مدیترانه و بعدتر در جنوب قاره آمریکاست.
طبیعیست که حجاریان بعنوان یک تئوریسین دولت‌های اصلاحات و اعتدال مایل نیست اثر رفتار مردمی که در اثر سیاست‌های فرهنگی نظام اسلامی در رخداد مهمی مثل ۹ دی به فتنه‌گران تودهنی زدند، دیده شود.
او بعنوان کسی که ولو به بهانه درگذشت یک خواننده جوان هم مردم را به "اعتراض خیابانی" فرا می‌خواند؛ طبیعست که نخواهد فراگیری گسترده شعائر دینی و انقلابی در جامعه و خانواده‌های ایرانی، هزاران جوانی که پس از دفاع مقدس در راه حفظ امنیت ایران به شهادت رسیدند، پیاده‌روی میلیونی اربعین، مراسم پرشکوه دعای عرفه و خیل جوانان جهادی که در اقصی‌نقاط کشور مشغول خدمترسانی و عرق ریختن هستند را بعنوان دستاورد سیاست‌های فرهنگی نظام ایران در پسا انقلاب ببیند.
اما حقیقت را نمی‌توان با قرار گرفتن شکم‌های بزرگ در مقابل آن کتمان کرد و خورشید ولو از پشت ابر هم نورافشانی خواهد کرد.
صد البته در این میان اشتباهات، کم‌کاری‌ها و رخدادهای غیر قابل دفاع هم از سوی عده‌ای وجود دارد. مثل اشاره به حضور در سفر اربعین برای ارائه رزومه کاری!
اما کسی می‌تواند این اشتباه را به یک عامل طعنه علیه نظام اسلامی و راهبردهای فرهنگی درست آن تبدیل کند که آنهمه دستاورد جاری و ساری اشاره شده را نبیند و نسبت به عرق ریختن جوانان جهادی ایران در مناطق محروم نابینا باشد.
ما همچنین ضایعه حضور شهردار اصلاح‌طلبان تهران در مجلس رقص دختران نوجوان را هم به آقای حجاریان یادآوری و تصریح می‌کنیم که آن روزها جای بیشتری برای طعنه و کنایه نسبت به مسائل فرهنگی وجود داشت.
"ماحصل سیاست‌های فرهنگی کشور را در برخی بنرهای هفته کتاب و سوابق وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش می‌بینیم. روز به روز وامی‌ترقیم! "
*آنچه که حجاریان از تأثیر سیاست‌های فرهنگی کشور نمی‌بیند و نمی‌خواهد کس دیگری هم آنرا ببیند، گسترش قدرت گفتمانی انقلاب اسلامی در داخل سرزمین ایران و در خارج از آن از دشت قبچاق در شرق تا سواحل مدیترانه و بعدتر در جنوب قاره آمریکاست.
طبیعیست که حجاریان بعنوان یک تئوریسین دولت‌های اصلاحات و اعتدال مایل نیست اثر رفتار مردمی که در اثر سیاست‌های فرهنگی نظام اسلامی در رخداد مهمی مثل ۹ دی به فتنه‌گران تودهنی زدند، دیده شود.
او بعنوان کسی که ولو به بهانه درگذشت یک خواننده جوان هم مردم را به "اعتراض خیابانی" فرا می‌خواند؛ طبیعست که نخواهد فراگیری گسترده شعائر دینی و انقلابی در جامعه و خانواده‌های ایرانی، هزاران جوانی که پس از دفاع مقدس در راه حفظ امنیت ایران به شهادت رسیدند، پیاده‌روی میلیونی اربعین، مراسم پرشکوه دعای عرفه و خیل جوانان جهادی که در اقصی‌نقاط کشور مشغول خدمترسانی و عرق ریختن هستند را بعنوان دستاورد سیاست‌های فرهنگی نظام ایران در پسا انقلاب ببیند.
اما حقیقت را نمی‌توان با قرار گرفتن شکم‌های بزرگ در مقابل آن کتمان کرد و خورشید ولو از پشت ابر هم نورافشانی خواهد کرد.
صد البته در این میان اشتباهات، کم‌کاری‌ها و رخدادهای غیر قابل دفاع هم از سوی عده‌ای وجود دارد. مثل اشاره به حضور در سفر اربعین برای ارائه رزومه کاری!
اما کسی می‌تواند این اشتباه را به یک عامل طعنه علیه نظام اسلامی و راهبردهای فرهنگی درست آن تبدیل کند که آنهمه دستاورد جاری و ساری اشاره شده را نبیند و نسبت به عرق ریختن جوانان جهادی ایران در مناطق محروم نابینا باشد.
ما همچنین ضایعه حضور شهردار اصلاح‌طلبان تهران در مجلس رقص دختران نوجوان را هم به آقای حجاریان یادآوری و تصریح می‌کنیم که آن روزها جای بیشتری برای طعنه و کنایه نسبت به مسائل فرهنگی وجود داشت.
