شهدای ایران shohadayeiran.com

وقتی رسیدیم آقا مرتضی داشت با بیسیم حرف می‌زد: «الآن کجایی قمشه‌ای؟ گردانت چی شد؟» صدایی از پشت بیسیم گفت: «الآن زیر سنگر دشمنم. ترکش خوردم. آقا مرتضی یه کاری بکن... نیروها تموم شدن. نیرو بفرست که خط رو نگه داره... کار منم تمومه... حلالم کنین... اگه نیرو داری زود بفرست...»

فت و گوی جام جم آنلاین با خانواده شهید مدافع حرم دهه هفتادی سجاد زبرجدی سهراب همه دارایی های یک مادر شهید + عکس پشت دیوار یکی از خانه های کوچک محله جوانمرد قصاب در جنوب تهران، همه چیز بوی دلتنگی می دهد، همه حرف ها به یک اسم می رسند و همه خاطره ها با یاد یک نفر رنگ می گیرند و زنده می شوند؛ خاطره هایی فراموش نشدنی که هر چند دقیقه یک بار از راه می رسند و سرک می کشند و « سجاد » را به یاد اهالی خانه می آورند؛ شهیدی دهه هفتادی که به خاطر اعتقاداتش از خیلی چیزها دست کشید و رفت. حتی از مادر پیری که حالا به شدت دلتنگ اوست ، اما زبانی برای بیان دلتنگی هایش ندارد.