شهدای ایران shohadayeiran.com

به طرف پیانو که گوشه‌ای از خانه مجللشان را اشغال کرده، رفت. شروع به نواختن که می‌کند، دستش نمی‌رود. در پس‌وپیش ذهنش نت‌ها را جست‌وجو می‌کند ولی تمامی نت‌های دنیا از خاطرش رفته است. مایوسانه در پیانو را می‌بندد و بلند می‌شود. گذر از چند کوچه‌پس‌کوچه خیابان فرشته پشت برج‌هایی که با فاصله یک‌طبقه از هم بالاوپایین می‌شوند به یکی از خانه‌ها که ظاهر خیره‌کننده‌ای دارد، می‌رسد. خانه‌ای که «آیدا» در آن ساکن است. آفتاب محصورشده پشت درختان روبه‌روی خانه به صورت نوار باریکی روی کوچه افتاده. آیدا تازه پا به 18سالگی گذاشته است. دختر یکی از کارخانه‌داران بزرگ که کارخانه‌های پدرش از انگشتان دست هم فراتر می‌رود.