تا کوه پر از لاله و آویشن باد/ تا دشت پر از بنفشه و سوسن باد/ فانوس امید من ز مهرت «آقا»/ مانند چراغ دلتان روشن باد.
به گزارش پایگاه خبری شهدای ایران؛ رضا پارسی پور شاعر معاصر کشور در وبلاگ باغ باران جدیدترین سروده‌های خود را آورده است:
به پیشگاه مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای
با اینکه به فقر و تنگدستی هستیم
قارون خزانه‌های مستی هستیم
از اولش هر کجا که بودی، بودیم
تا آخرش هر کجا که هستی، هستیم!
***
به پیشگاه مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای
تا کوه پر از لاله و آویشن باد
تا دشت پر از بنفشه و سوسن باد
فانوس امید من ز مهرت «آقا»
مانند چراغ دلتان روشن باد
***
نه باده به جام و نه نسیم چمنی
خواهم که بمیرم و ندارم کفنی
من چون تو نی اَم ولی خدا شاهد هست
استاد حسود اگر که داری چو منی!
***
با اینکه به فقر و فاقه ما، در بندیم
در سایه مهر رهبری خرسندیم
در روز حماسه سیاسی بینی
با رأی سدید خود، ولایتمندیم
***
گر با خبر از سر می‌دوش شوی
سرمست ز جام حکمت و هوش شوی
بیداری اگر ستاره شو زانکه به خاک
آنقدر بخوابی که فراموش شوی!
***
با که گویم ...
بوی مهر از دل سحر آمد
صبح من، صبحم از سفر آمد
مثل شمعی که می‌رود از هوش
هوش من رفت و شعله‌ور آمد
داغ تنهایی و گل خورشید
رنج شبگردیم ثمر آمد
حله حله ستاره‌ها رفتند
قله قله درفش زر آمد
گوشه‌ای دارم از همه دنیا
که جهانی در او خبر آمد
عشق را تهمتی و تقدیریست
داند آن کس که لال و کر آمد
دور ما هست و دوره ما نیست
شرح این گفته مختصر آمد
با کسی تاب گفتگویش نیست
هر که چون لاله خون جگر آمد
آگه از سر می کشانش خوان
هر که هم کیش کوزه‌گر آمد
چه شود قافیه شود تکرار
نی شکر مست و نیشکر آمد
با که گویم «رضا» کجا رفتم
با که گویم که از سفر آمد؟!
