در عالم رسانه های امروز، وجود یک منبع مالی قدرتمند پشت صحنه یک روزنامه خیلی غیرطبیعی نیست! اما معمولا رسانه های حرفه ای تلاش می‌کنند "دم خروس" صاحبان ثروت پشت پرده رسانه بیرون نزند.
به گزارش شهدای ایران،روزنامه شرق اما با همه ادعای حرفه ای بودن –که البته در بسیاری از مواقع خیلی هم ادعای بی راهی نیست — وقتی نوبت به حزب کارگزاران و پدر خوانده این حزب می‌رسد، نمی تواند خودش را کنترل کند و به قول سعدی "دامنش از دست می رود"!
این روزنامه در شماره امروز شنبه 7 آذر با قرار دادن تصویر تبلیغاتی و «بسیار مهربان» غلامحسین کرباسچی –شهردار معزول تهران- در صفحه اول این رسانه رپورتاژ آگهی جالبی برای وی تدارک دیده است.
نویسنده گزارش خود را اینطور شروع می کند که: "پیراهن و پولیور بنفش به تن دارد. ناخودآگاه به انتخابات ٩٢ بازمی‌گردم؛ به ستادهای روحانی و بنفشی که رنگ انتخاباتی رئیس‌جمهور شده بود..." و حسابی از انحصارطلب نبودن آقای کرباسجی و حزب‌اش سخن به میان می آورد و اینکه از نگاه «ایشان» هرکسی که معتدل است و از افراط دوری می کند جزو یاران وی و حزب کارگزاران است.
کرباسچی از نگرانی‌هایش در رابطه با شاخص فلاکت ایرانیان می گوید که ایران در 90 کشورجهان دارای رتبه دوم است و اینکه 40 درصد جمعیت کشور زیر خط فقر هستند؛ کرباسجی در رابطه با فساد هم «دلواپس» است که چرا ایران در بین 177 کشور در رتبه 144 قرار دارد و قس علی هذا...
کرباسچی با کنایه، انتخاب مردم در سال 84 را «اشتباه توده‌ها» می‌خواند که البته در جای دیگر مدعی می شود "سال 84 مردم به مجموع اصلاح طلبان رای دادند، اما اختلاف اصلاح طلبان باعث شد که طرف مقابل بهره برداری کند..."
خلاصه خبرنگار روزنامه شرق در مصاحبه 4100 کلمه‌ای‌اش که دو صفحه از سه صفحه سیاسی روزنامه را به خودش اختصاص داده، نظرات آقای دبیر کل کارگزاران سازندگی را از همه چیز و همه به ویژه انتخابات مجلس آینده می پرسد.
اما خبرنگار شرق برخی سوالات خوانندگان را در لابلای این «رپورتاژ آگهی» مغفول گذاشته است.
شرق نمی پرسد که چه شد که آقای کرباسجی با حکم دادگاه و به جرم «فساد» از شهرداری تهران عزل شد و به زندان افتاد؟! سوالی که آقای کرباسچی و هم حزبی های ایشان که در خوشبینانه‌ترین حالت با احتساب دولت های آقای هاشمی رفسنجانی، خاتمی و عمر دو ساله دولت روحانی، حداقل 18 سال بر همه شئون اقتصادی و اداری کشور حاکمیت مطلق داشتند، چه سهمی در کسب رتبه دوم ایران در شاخص فلاکت دارند، و چقدر در زیر حط فقر بودن بیشتر از 40 درصد ایرانیان سهیم هستند؟
یا اینکه امثال آقای کرباسجی جایگاه 144 ایران در فساد چه نقشی داشته است؟
بگذریم که هر دولتی که بر سر کار آمد، گلوگاه های اقتصادی و اداری کشور در دست امثال آقای کرباسچی و دوستان و هم حزبی های ایشان بوده است. یا معلوم نیست در این رپورتاژ آگهی روزنامه شرق، چرا از آقای کرباسچی سوال نشد که چگونه در سال 88 رئیس ستاد آقای کروبی بود ولی به میرحسین موسوی رای داد و چرا به رای مردم تمکین نکرد؟!
بگذریم...
*خبرنامه دانشجویان
این روزنامه در شماره امروز شنبه 7 آذر با قرار دادن تصویر تبلیغاتی و «بسیار مهربان» غلامحسین کرباسچی –شهردار معزول تهران- در صفحه اول این رسانه رپورتاژ آگهی جالبی برای وی تدارک دیده است.
نویسنده گزارش خود را اینطور شروع می کند که: "پیراهن و پولیور بنفش به تن دارد. ناخودآگاه به انتخابات ٩٢ بازمی‌گردم؛ به ستادهای روحانی و بنفشی که رنگ انتخاباتی رئیس‌جمهور شده بود..." و حسابی از انحصارطلب نبودن آقای کرباسجی و حزب‌اش سخن به میان می آورد و اینکه از نگاه «ایشان» هرکسی که معتدل است و از افراط دوری می کند جزو یاران وی و حزب کارگزاران است.
کرباسچی از نگرانی‌هایش در رابطه با شاخص فلاکت ایرانیان می گوید که ایران در 90 کشورجهان دارای رتبه دوم است و اینکه 40 درصد جمعیت کشور زیر خط فقر هستند؛ کرباسجی در رابطه با فساد هم «دلواپس» است که چرا ایران در بین 177 کشور در رتبه 144 قرار دارد و قس علی هذا...
کرباسچی با کنایه، انتخاب مردم در سال 84 را «اشتباه توده‌ها» می‌خواند که البته در جای دیگر مدعی می شود "سال 84 مردم به مجموع اصلاح طلبان رای دادند، اما اختلاف اصلاح طلبان باعث شد که طرف مقابل بهره برداری کند..."
خلاصه خبرنگار روزنامه شرق در مصاحبه 4100 کلمه‌ای‌اش که دو صفحه از سه صفحه سیاسی روزنامه را به خودش اختصاص داده، نظرات آقای دبیر کل کارگزاران سازندگی را از همه چیز و همه به ویژه انتخابات مجلس آینده می پرسد.
اما خبرنگار شرق برخی سوالات خوانندگان را در لابلای این «رپورتاژ آگهی» مغفول گذاشته است.
شرق نمی پرسد که چه شد که آقای کرباسجی با حکم دادگاه و به جرم «فساد» از شهرداری تهران عزل شد و به زندان افتاد؟! سوالی که آقای کرباسچی و هم حزبی های ایشان که در خوشبینانه‌ترین حالت با احتساب دولت های آقای هاشمی رفسنجانی، خاتمی و عمر دو ساله دولت روحانی، حداقل 18 سال بر همه شئون اقتصادی و اداری کشور حاکمیت مطلق داشتند، چه سهمی در کسب رتبه دوم ایران در شاخص فلاکت دارند، و چقدر در زیر حط فقر بودن بیشتر از 40 درصد ایرانیان سهیم هستند؟
یا اینکه امثال آقای کرباسجی جایگاه 144 ایران در فساد چه نقشی داشته است؟
بگذریم که هر دولتی که بر سر کار آمد، گلوگاه های اقتصادی و اداری کشور در دست امثال آقای کرباسچی و دوستان و هم حزبی های ایشان بوده است. یا معلوم نیست در این رپورتاژ آگهی روزنامه شرق، چرا از آقای کرباسچی سوال نشد که چگونه در سال 88 رئیس ستاد آقای کروبی بود ولی به میرحسین موسوی رای داد و چرا به رای مردم تمکین نکرد؟!
بگذریم...
*خبرنامه دانشجویان
