به گزارش شهدای ایران به نقل از  العالم، "حیدر حسین مصطفی" به همراه پدر و مادرش برای خرید به خیابان رفته بود؛ ولی هنگامیکه چشمانش را باز کرد متوجه شد که در بیمارستان رسول اعظم (ص) بستری است.

وی در مواجهه با سؤال خبرنگار شبکه المنار که از او پرسیده بود: پدر و مادرت کجا هستند، پاسخ داد: آن ها هنوز در ماشین هستند..

این کودک سه سالۀ لبنانی، هنوز نمی داند که حسین پدرش و لیلا مادرش دیگر هیچ گاه برای بردنش نخواهند آمد.

حیدر، به زودی طعم یتیمی را در سه سالگی خواهد چشید، و هیچ گاه صدای وحشتناک انفجارِ تروریستی را فراموش نخواهد کرد.

در تمام روزها و سال های آینده، حیدر از نوازش پدری و مهر مادری محروم خواهد بود، فقط به این سبب که یک انتحاری تصمیم گرفت با منفجر کردن خود در میان شهروندان، تغییراتی در معادلات سیاسی به وجود بیاورد.

نزدیکانِ حیدر، سعی می کنند با حرف های التیام بخش، او را امیدوار کنند که پدر و مادرش نزد او بر می گردند، تا شاید فهمیدنِ معنی یتیمی را برای حیدر به تعویق بیندازند، واژه ای دردناک که به اندازۀ صدای انفجار در برج البراجنه، سرگیجه آور خواهد بود.