به خودروسازان ایرانی توصیه می‌کنم دیدگاه خود را نسبت به بازار تغییر دهند و بدانند که مردم، تعیین‌کننده هستند. اگر به این امر توجه شود، قطعا صنعت خودرو متحول می‌شود.
به گزارش شهدای ایران،قائم‌مقام مدیرکل پژو - سیتروئن ناگفته‌هایی را درباره همکاری با ایران و همچنین ماجرای رفت و برگشت پژو در صنعت خودروسازی کشور بیان کرد.
گزیده اظهارات ژان کریستوف کمارد در گفت‌وگو با «ایران» در پی می‌آید:
* ایرانی‌ها جدیدترین تلفن همراه را دارند اما خودروهایی سوار می‌شوند که متعلق به ۲۰ سال پیش است.
* اکنون به موقعیتی رسیده‌ایم که مذاکرات با شرکت‌های ایرانی به مرحله نهایی رسیده است و لازم است افکار عمومی صحبت‌های گروه صنعتی ما را بشنود.
* همکاری با ایران‌خودرو به دهه‌های گذشته برمی‌گردد؛ به زمانی‌که طرفین به توافق مشترک رسیده بودند. شرایط همکاری‌هایی که در دهه‌های گذشته به وجود آمده بود، دیگر امروز وجود ندارد. از این‌رو نمی‌توان گفت شرکت پژو - سیتروئن از ایران‌خودرو سوء‌استفاده کرده است یا بالعکس. زمانی‌که توافق در دوره قبل به دست آمد، هر دو طرف در توافق کامل بودند و سود بردند. برخی‌ها می‌گویند فقط پژو - سیتروئن از ایران سود کرد. اما در واقع چنین نیست چون صنعت خودروی ایران هم از همکاری مشترک منتفع شد.
* پس از ده‌ها سال حضور در ایران، اگر ایران‌خودرو توانست ایران‌خودرو شود در حقیقت با کمک ما شده است. فکر می‌کنم مسائل را نباید سفید و سیاه دید. صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی ایران با حمایت و همکاری پژو - سیتروئن ایجاد شد. در مقاطعی که سال‌های اول همکاری با ایران بود، از قطعه‌سازان فرانسوی خواستم در ایران سرمایه‌گذاری کنند و حضور پررنگی داشته باشند. با شراکت تاریخی ما با ایران‌خودرو در واقع یکی از پایه‌های صنعت این کشور شکل گرفت و سال‌های زیادی روابط مشترک ما سودده بود. این در حالی است که برخی از مواقع شنیده می‌شود که مجموعه پژو برای به‌روز کردن محصولات خود در بازار ایران اقدامی انجام نداده است. واقعا اینچنین نبوده است و ما هیچ زمان اصرار نداشتیم خودروهای قدیمی خود را وارد خط تولید ایران کنیم.
* پژو می‌خواهد محصولات به‌روز بدهد اما متأسفانه موافقت نمی‌شود. این شرکت در ۱۳۰ کشور دنیا حضور دارد. در هیچ کشوری ما محصولاتی ارائه نمی‌دهیم که مدرن‌ترین نباشد.
* ایران کشوری است که به زودی کاملا باز خواهد شد؛ لذا مصرف‌کنندگان ایرانی حق دارند که مدرن‌ترین محصولات را از نظر طراحی، امنیت و مصرف بنزین داشته باشند و بهترین خدمات پس از فروش را دریافت کنند. هیچ دلیلی ندارد که مدرن‌ترین محصولات در ایران نباشد. از این نوع مدل همکاری که برخی‌ها گلایه می‌کنند باید گفت که انتخاب شرکای ما بوده است. چندین بار پیشنهاد خودروهای جدید به شرکای ایرانی داده شده است اما هیچ زمان به توافق نرسیدیم.
* به خودروسازان ایرانی توصیه می‌کنم دیدگاه خود را نسبت به بازار تغییر دهند و بدانند که مردم، تعیین‌کننده هستند. اگر به این امر توجه شود، قطعا صنعت خودرو متحول می‌شود.
* پژو در پنج مدل خودرو به توافق رسیده است. سه محصول تولید می‌شود و دو محصول دیگر وارد خواهد شد. خودروهای وارداتی شامل ۳۰۸ و ۵۰۸ گرانقیمت و لوکس است. این خودروها در حال حاضر در فرانسه تولید می‌شود.
* از آنجا که زمانی شرکت جنرال موتورز سهامدار پژو - سیتروئن بود و شرکت ما نیاز داشت که سرمایه خود را تقویت کند، موظف شد از قوانین آمریکا پیروی کند. خواست ما این مسأله نبود و به هیچ وجه باعث خوشحالی ما نشد. پژو این اتفاق را به عنوان تحریم حس کرد.
* تحریم بر تولید دو کشور (ایران و فرانسه) اثر گذاشت و باعث شد خسارت‌های مالی سنگینی ببینند. ما گناهکار نیستیم بلکه قربانی هستیم. شرکت پژو در همه دنیا فعالیت می‌کند و در برخی کشورها هم مشکلات و دعواهایی داریم اما هیچ‌وقت نمی‌توانیم به دولت آمریکا بگوییم که به خاطر مشکل پیش‌آمده به ما خسارت بدهد. امروز مشکلاتی در خاورمیانه وجود دارد که باعث شده تولید ما کم شود. برای این مشکل باید چه کسی را ببینیم؟ ما موظف شدیم تحمیل‌های تحریمی آمریکا را اجرا کنیم و راهی نداشتیم. اگر از من بپرسند که مقصر این ماجرا چه کسی است، جواب من آمریکاست.
* اگر شرکت پژو همکاری خود را با ایران ادامه می‌داد، از سوی دولت آمریکا قطعا جریمه می‌شد. به عنوان مثال بانک بیان پی پاریبا که در زمان تحریم با ایران همکاری می‌کرد، مجبور شد جریمه ۹ میلیارد دلاری به دولت آمریکا پرداخت کند. در آن برهه زمانی شرکت پژو شرایط مالی سختی داشت و نمی‌توانست چنین ریسکی را قبول کند. به همین دلیل مجبور شدیم از ایران برویم.
* دلیل اصلی طولانی‌شدن مذاکرات ایران‌خودرو و پژو، بالا بودن ارزش و حجم همکاری‌های مشترک است. البته مذاکرات و احیای قراردادها زمانی رخ می‌دهد که تحریم‌ها کاملا برداشته شود و دو کشور بتوانند در زمینه انتقال پول اقدامات اولیه را انجام دهند. با لغو تحریم‌ها دیگر تأخیری نخواهیم داشت و همکاری‌ها شروع می‌شود.
* سوار ۲۰۶ ساخت ایران شده‌ام. این خودرو ماشینی است که در سال ۲۰۰۱ ارائه شده است. پس ماشین آن سال است، با نکات مثبت و منفی فراوان. این محصول اصلا نمایانگر اتومبیل مدرن نیست. مدل‌های جدید زیادی اکنون در بازار وجود دارد. ماشین ۲۰۶ یکی از خودروهای موفق جهانی بوده است. زمانی‌که این خودرو تولید می‌شد تمام دنیا آن را پذیرفت.
* من پژو ۵۰۸ دارم.
* خودروساز باید بداند که مشتری‌اش چه توقعی از یک خودرو دارد و درکش کند. سطح توقعات در بین کشورها متفاوت است اما در نهایت محصولی باید ساخته شود که با توجه به خواست مردم همان کشور باشد. خودروها باید کیفیت داشته باشند که باعث آسودگی خاطر مصرف‌کننده شوند و از سویی سرویسی ارائه شود که باعث زجرکشیدن مردم نشود.
* متخصصان واقعی و در سطح جهانی در ایران وجود دارند. دانشگاه‌های ایران از لحاظ علمی و کیفی در سطح بالایی هستند. از این‌رو ما هیچ مشکلی به لحاظ تخصص فردی، مهندسی، تأمین مواد اولیه و نیروی انسانی در ایران نداریم. حتی در بازدیدهایی که از تولیدکنندگان قطعات داشتیم متوجه شدم که تولیدات آنها در سطح استانداردهای جهانی است. اگرچنین شرایطی وجود نداشت قطعا مذاکرات نتیجه‌بخش نبود. در عین حال باید بگویم که گفت‌و‌گو‌های ما با سایپا نیز برای همکاری مشترک پیشرفت خوبی داشته است و به‌زودی به مراحل پایانی می‌رسد.
* ما سه برند داریم که در کل جهان فعالیت دارند و هیچ دلیلی وجود ندارد که این برندها در ایران نباشند. ما در دنیا تنها شرکتی هستیم که برای تویوتا، موتور می‌سازیم. برای فیات، جنرال موتورز و ... هم کارهای بزرگی انجام می‌دهیم. چرا ایران نباید در فهرست همکاری‌های مشترک ما باشد؟
* باعث تعجب است کشوری که روز به روز در حال بازشدن است و مصرف‌کننده آن توقع دارد، ماشین خوب سوار نمی‌شود. شرکت‌های خودروساز خارجی باید خودشان را با بازار ایران تطبیق دهند. ایران کشوری مستقل است و ما موظف هستیم با ایران کنار بیاییم.
* در گذشته، ما قطعات مورد نیاز را به ایران صادر می‌کردیم و لایسنس داده بودیم ولی از زمانی‌که تحریم آغاز شد و پژو رفت، به ایران‌خودرو اجازه داده شد که هر کاری خواست انجام دهد. حال برند ما به ماشینی وصل شده است که آن خودرو دقیق نیست و برای مصرف‌کنندگانش دردسر ایجاد کرده است. در این اتفاق شرکت پژو مقصر نیست. خودروهایی که در سایر کشورها داریم بالاترین استاندارد اروپا را دارند.
* در شرکت مشترکی که قرار است ایجاد شود، تمام قطعات و محصولات باید توسط پژو تأیید شود. با چنین اتفاقی دیگر محصول غیر کیفی به دست مردم نمی‌رسد. موضوع دیگر وجود لوازم یدکی اصلی در بازار است. واقعا بسیار سخت است که از عرضه لوازم تقلبی جلوگیری کرد.
* ایران‌خودرو آزاد است با هر کشوری که خواست مذاکره کند. شرکت پژو - سیتروئن از رقابت باکی ندارد. ما حتی از حضور رنو در ایران خوشحال هستیم و امیدواریم آنها هم برای ما احترام قائل باشند. امروز هیچ تولید‌کننده‌ای نمی‌تواند توقع داشته باشد که سهم ثابتی از بازار داشته باشد. زمانی عنوان می‌شد پژو نباید بیش از ۳۰ درصد در بازار سهم داشته باشد. معتقدم این حرف اشتباه است چرا که مردم هستند که این درصد را مشخص می‌کنند. به هر ترتیب شرکت پژو موضع سال‌های گذشته را ندارد. به همین جهت در مرحله جدید حضور خود در ایران می‌خواهد محدود وارد شود. پس از سنجش بازار برای افزودن محصولات بیشتر تصمیم‌گیری می‌کنیم. با تمام این اوصاف و همکاری‌هایی که در گذشته داشتیم واقعا باعث تعجب نخواهد بود که شرکت پژو، شریک اصلی خودروسازان ایرانی شود.
