شهدای ایران:روزنامه نگار عرب با اشاره به درخواست برخی رژیم های عرب منطقه برای کناره گیری بشار اسد، نوشت: درباره نقاط نه گانه بیانیه ژنو درباره سوریه این نگرانی وجود دارد که در پس پرده بین آمریکا و روسیه درباره کنار گذاشتن بشار اسد از قدرت معامله صورت گرفته باشد.
«عبدالباری عطوان» سردبیر فلسطینی تبار روزنامه مستقل «رای الیوم» در یادداشتی در این روزنامه درباره نشست اخیر وین درباره سوریه نوشت: به نظر می رسد نقاط نه گانه مطرح شده در بیانیه وین- که در نشست گسترده آن با حضور هفده کشور از جمله آمریکا، روسیه، چین، ایران، عربستان سعودی صادر شد- درباره تفسیر بند مربوط به آینده بشار اسد رئیس جمهور سوریه اختلافی در حال تشدید بین سوریه و دو متحد آن یعنی ایران و روسیه وجود دارد. این اختلاف به نوعی از نارضایتی دو طرف (سوری و ایرانی) به این نقاط یا برخی از آنها هویداست، امری که یادآور دامی است که روسیه و چین در زمان تصویب قطعنامه شورای امنیت در خصوص حمایت از غیرنظامیان در لیبی در آن قرار گرفتند، قطعنامه هایی که به چراغ سبزی برای حمله هواپیماهای ناتو به لیبی و تغییر نظام این کشور تبدیل شد.
در وهله اول، این نکات نه‌گانه به نظر می رسد که با خواسته های سوریه و ایران همسان و همگام است، زیرا تاکید کرده است که سوریه یکپارچه، سکولار با دوره گذار محدود باقی بماند و طی این دوره گذار دولت وحدت ملی متشکل از نظام و مخالفان تشکیل شود و پس از آن قانون اساسی جدید تدوین و برای برگزاری انتخابات سراسری اقدام شود، اما با تامل و ژرف نگری به سطور و ساز و کارهای اجرایی این نقاط، درباره مرحله گذار و پس از آن مانند موضوع قانون اساسی جدید، برگزاری انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری می توان گفت که تامل برانگیز است و مسئله در ارتباط با نیات واقعی طراحان این نقاط نه گانه مسئله ای عمیق است.
عطوان در ادامه نوشته اش اضافه کرد: مقامات سوریه و ایران برای اولین بار درباره موضع روسیه در قبال سرنوشت رئیس جمهور بشار اسد تردید نشان دادند. در ایران محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران ایران و در سوریه نیز روزنامه الوطن -که به دایره تصمیم گیرنده در دمشق بسیار نزدیک است- به ریاست وضاح عبد ربه چنین واکنشی نشان دادند.
مسئولان روسیه در واکنش به واژه «ضروری» که عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان وقت و بی وقت و با اطمینان برای برکناری رئیس جمهور بشار اسد به کار می برد و تاکید می کند که وی چه با گزینه نظامی و چه با گزینه سیاسی باید کناره گیری کند، تکرار می کنند که این ملت سوریه است که باید سرنوشت رئیس جمهور خود را مشخص کند.
برگزاری انتخابات که در یکی از نقاط بیانیه وین بر آن تاکید شده و در آن آمده است که باید با مشارکت تک تک سوری ها در داخل و خارج و با نظارت سازمان ملل متحد و پس از تعدیل قانون اساسی در پایان مرحله گذار برگزار شود، ممکن است عملا سرنوشت رئیس جمهور سوریه را تغییر دهد و به حضور او در قدرت پایان دهد، زیرا شمار سوری ها در داخل تقریبا با شمار سوری ها در مناطق خارج از تسلط نظام و سوری های موجود در اردوگاه های کشورهای دیگر (یازده میلیون نفر هستند) یکسان است و این بدین معناست که نظامی که به برگزاری انتخابات در سفارتخانه هایش در خارج عادت کرده است، تسلط کامل بر روند انتخابات را در مناطق خارج از تسلط خود نخواهد داشت و در نتیجه ملزم به قبول نتایج آن خواهد بود.
اکنون پس از اینکه جنجال نشست وین فروکش کرد و خرد و عقل جای سرمستی تبلیغاتی آن را گرفت، نگرانی به نقطه مشترک بین سوری ها و متحدان ایرانی آنها در تهران و دمشق تبدیل شده و اختلاف ها در حال ظاهر شدن است.
سرلشکر جعفری روز سه شنبه در دانشگاه تهران اعلام کرد «روس ها در دو موضوع با تهران موضع مشترکی ندارند: سرنوشت نظام رئیس جمهور بشار اسد و حزب الله». او تاکید کرد که درباره رئیس جمهور سوریه دیدگاه ایران و روسیه مشترک نیست. ایران بر این نظر است که گزینه جایگزینی برای بشار اسد نیست و او خط قرمزی است که به هیچ وجه نباید از آن عبور کرد.
جالب این است که ایران به زبان مسئولان خود تهدید کرده است که اگر وضع به همین منوال پیش رود در نشست های آینده وین شرکت نخواهد کرد و در برابر حل و فصل مسالمت آمیز «مورد نظر» مانع تراشی خواهد کرد. آنها حل و فصل مسالمت آمیز را مبتنی بر حضور رئیس جمهور اسد در قدرت می دانند و این تهدید در حال افزایش است.
شک و تردیدهای ایران پس از انتشار تصریحات منسوب به خانم ماریا زاخروفا سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه که در سطح گسترده در خصوص تغییر موضع روسیه درباره آینده رئیس جمهور اسد منشتر شد، افزایش یافت. او به رادیو «پژواک مسکو» در پاسخ به این پرسش که آیا حضور بشار اسد در قدرت برای روسیه یک اصل به شمار می رود یا خیر؟ گفت:«ما ابدا چنین چیزی نگفته ایم».
پس از جنجالی که این اظهارات زاخروفا ایجاد کرد، او اعلام کرد که موضع روسیه درباره حل وفصل سوریه تغییر نکرده است و رسانه های غربی را متهم کرد که سخنان او را تحریف کرده اند تا چنین نشان دهند که گویا مسکو موضع خود را تغییر داده است. وی تاکید کرد: «سوریه دولت دارای حاکمیت است و سرنوشت رئیس جمهور آن را نیز باید مردم آن مشخص کنند. مسئله مهم تر حفظ کیان کشور سوریه است.»
نگرانی های نظام سوریه درباره پهن کردن دام برای سرنگون کردن آن از طریق مشارکت دادن سوری های خارج از تسلط آن در انتخابات احتمالی قابل درک است، به ویژه اینکه سه کشور روسیه، ایران و چین از متحدان آن نقاط نه گانه بیانه وین را که بر برگزاری این انتخابات تاکید کرده است امضاء کرده اند.
عطوان در ادامه یادداشت خود این پرسش را مطرح کرد که: آیا توافق پنهانی بین آمریکا و روسیه وجود دارد که بر اساس آن نظام سوریه و نهادهای آن در پایان فرایند سیاسی که ممکن است بر اساس نقاط نه گانه بیانیه وین آغاز شود، بدون رئیس جمهور این کشور حفظ خواهند شد؟
او در پایان و در پاسخ به پرسش خود نوشت: پاسخی برای این پرسش نداریم و در آینده نیز نخواهید داشت، اما آرامش جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در طول مذاکرات وین بیانگر بسیاری از امور است و اگر من به جای رئیس جمهور اسد بودم، احساس نگرانی می کردم.
«عبدالباری عطوان» سردبیر فلسطینی تبار روزنامه مستقل «رای الیوم» در یادداشتی در این روزنامه درباره نشست اخیر وین درباره سوریه نوشت: به نظر می رسد نقاط نه گانه مطرح شده در بیانیه وین- که در نشست گسترده آن با حضور هفده کشور از جمله آمریکا، روسیه، چین، ایران، عربستان سعودی صادر شد- درباره تفسیر بند مربوط به آینده بشار اسد رئیس جمهور سوریه اختلافی در حال تشدید بین سوریه و دو متحد آن یعنی ایران و روسیه وجود دارد. این اختلاف به نوعی از نارضایتی دو طرف (سوری و ایرانی) به این نقاط یا برخی از آنها هویداست، امری که یادآور دامی است که روسیه و چین در زمان تصویب قطعنامه شورای امنیت در خصوص حمایت از غیرنظامیان در لیبی در آن قرار گرفتند، قطعنامه هایی که به چراغ سبزی برای حمله هواپیماهای ناتو به لیبی و تغییر نظام این کشور تبدیل شد.
در وهله اول، این نکات نه‌گانه به نظر می رسد که با خواسته های سوریه و ایران همسان و همگام است، زیرا تاکید کرده است که سوریه یکپارچه، سکولار با دوره گذار محدود باقی بماند و طی این دوره گذار دولت وحدت ملی متشکل از نظام و مخالفان تشکیل شود و پس از آن قانون اساسی جدید تدوین و برای برگزاری انتخابات سراسری اقدام شود، اما با تامل و ژرف نگری به سطور و ساز و کارهای اجرایی این نقاط، درباره مرحله گذار و پس از آن مانند موضوع قانون اساسی جدید، برگزاری انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری می توان گفت که تامل برانگیز است و مسئله در ارتباط با نیات واقعی طراحان این نقاط نه گانه مسئله ای عمیق است.
عطوان در ادامه نوشته اش اضافه کرد: مقامات سوریه و ایران برای اولین بار درباره موضع روسیه در قبال سرنوشت رئیس جمهور بشار اسد تردید نشان دادند. در ایران محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران ایران و در سوریه نیز روزنامه الوطن -که به دایره تصمیم گیرنده در دمشق بسیار نزدیک است- به ریاست وضاح عبد ربه چنین واکنشی نشان دادند.
مسئولان روسیه در واکنش به واژه «ضروری» که عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان وقت و بی وقت و با اطمینان برای برکناری رئیس جمهور بشار اسد به کار می برد و تاکید می کند که وی چه با گزینه نظامی و چه با گزینه سیاسی باید کناره گیری کند، تکرار می کنند که این ملت سوریه است که باید سرنوشت رئیس جمهور خود را مشخص کند.
برگزاری انتخابات که در یکی از نقاط بیانیه وین بر آن تاکید شده و در آن آمده است که باید با مشارکت تک تک سوری ها در داخل و خارج و با نظارت سازمان ملل متحد و پس از تعدیل قانون اساسی در پایان مرحله گذار برگزار شود، ممکن است عملا سرنوشت رئیس جمهور سوریه را تغییر دهد و به حضور او در قدرت پایان دهد، زیرا شمار سوری ها در داخل تقریبا با شمار سوری ها در مناطق خارج از تسلط نظام و سوری های موجود در اردوگاه های کشورهای دیگر (یازده میلیون نفر هستند) یکسان است و این بدین معناست که نظامی که به برگزاری انتخابات در سفارتخانه هایش در خارج عادت کرده است، تسلط کامل بر روند انتخابات را در مناطق خارج از تسلط خود نخواهد داشت و در نتیجه ملزم به قبول نتایج آن خواهد بود.
اکنون پس از اینکه جنجال نشست وین فروکش کرد و خرد و عقل جای سرمستی تبلیغاتی آن را گرفت، نگرانی به نقطه مشترک بین سوری ها و متحدان ایرانی آنها در تهران و دمشق تبدیل شده و اختلاف ها در حال ظاهر شدن است.
سرلشکر جعفری روز سه شنبه در دانشگاه تهران اعلام کرد «روس ها در دو موضوع با تهران موضع مشترکی ندارند: سرنوشت نظام رئیس جمهور بشار اسد و حزب الله». او تاکید کرد که درباره رئیس جمهور سوریه دیدگاه ایران و روسیه مشترک نیست. ایران بر این نظر است که گزینه جایگزینی برای بشار اسد نیست و او خط قرمزی است که به هیچ وجه نباید از آن عبور کرد.
جالب این است که ایران به زبان مسئولان خود تهدید کرده است که اگر وضع به همین منوال پیش رود در نشست های آینده وین شرکت نخواهد کرد و در برابر حل و فصل مسالمت آمیز «مورد نظر» مانع تراشی خواهد کرد. آنها حل و فصل مسالمت آمیز را مبتنی بر حضور رئیس جمهور اسد در قدرت می دانند و این تهدید در حال افزایش است.
شک و تردیدهای ایران پس از انتشار تصریحات منسوب به خانم ماریا زاخروفا سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه که در سطح گسترده در خصوص تغییر موضع روسیه درباره آینده رئیس جمهور اسد منشتر شد، افزایش یافت. او به رادیو «پژواک مسکو» در پاسخ به این پرسش که آیا حضور بشار اسد در قدرت برای روسیه یک اصل به شمار می رود یا خیر؟ گفت:«ما ابدا چنین چیزی نگفته ایم».
پس از جنجالی که این اظهارات زاخروفا ایجاد کرد، او اعلام کرد که موضع روسیه درباره حل وفصل سوریه تغییر نکرده است و رسانه های غربی را متهم کرد که سخنان او را تحریف کرده اند تا چنین نشان دهند که گویا مسکو موضع خود را تغییر داده است. وی تاکید کرد: «سوریه دولت دارای حاکمیت است و سرنوشت رئیس جمهور آن را نیز باید مردم آن مشخص کنند. مسئله مهم تر حفظ کیان کشور سوریه است.»
نگرانی های نظام سوریه درباره پهن کردن دام برای سرنگون کردن آن از طریق مشارکت دادن سوری های خارج از تسلط آن در انتخابات احتمالی قابل درک است، به ویژه اینکه سه کشور روسیه، ایران و چین از متحدان آن نقاط نه گانه بیانه وین را که بر برگزاری این انتخابات تاکید کرده است امضاء کرده اند.
عطوان در ادامه یادداشت خود این پرسش را مطرح کرد که: آیا توافق پنهانی بین آمریکا و روسیه وجود دارد که بر اساس آن نظام سوریه و نهادهای آن در پایان فرایند سیاسی که ممکن است بر اساس نقاط نه گانه بیانیه وین آغاز شود، بدون رئیس جمهور این کشور حفظ خواهند شد؟
او در پایان و در پاسخ به پرسش خود نوشت: پاسخی برای این پرسش نداریم و در آینده نیز نخواهید داشت، اما آرامش جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در طول مذاکرات وین بیانگر بسیاری از امور است و اگر من به جای رئیس جمهور اسد بودم، احساس نگرانی می کردم.
