به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ روزی که تربت پاک و مطهرت را از بهشت خیبر جدا کردیم و برپیشانی پینه بسته شهرمان به یادگار گذاشتیم، کمتر کسی گمان می برد که پس از آن همه اشک و سلامی که نثارت کردیم همچنان در آغوش بی مهر خاک شهرمان زیر باد و باران و آفتاب روضه ی بقیع بخوانی!

فرزندی که روزی در آغوش پرمهر مادر لبخندی خدایی بر لب داشت و با سربند یا حسین زیر قرآن قدیمی پدرش وداع آخر میگفت اکنون در کنار ما انگشت حیرت بر دهان گرفته است!

و چه زیبا فرمود امام امت:

«سلام من به مفقودین عزیزی که مونسی جز نسیم صحرا و پناهگاهی به جز مادرشان حضرت زهرا سلام ا… علیها ندارند. »

جامعه ای که باید به فکر رشد و تعالی فرهنگ والای دینی و تحقق مطالبات رهبری باشد، تلاش زیادی صرف ساختن تالارهای مجلل عروسی و ساختمان های جدید و بی مصرف می کند و دریغا از سقفی که تربت پاک و مطهر مهمان شهرمان را از بی مهری مسئولین شهرمان نگاه دارد!

شهدای گمنام شهرستان ممسنی مدت هاست بی نام و نشان و بدن هیچ مقبره ای در میان خاک ها مدفون شده اند و مسئولان دولتی جز وعده های پوچ و تو خالی و هیاهوی مسئولیتشان کاری نمی کنند.

تصاویر زیر گوشه ای از وضعیت مزار شهدای گمنام این شهر است.