به گزارش  شهدای ایران، هوا کم‌کم گرم می شود، بعد از بازدید از یادمان شهید چمران در دهلاویه و گذر از چذابه و کانال کمیل، یادمان شهدای فکه چشم نوازی می کند.


اینجا فکه است؛ کربلای ایران، اگر روزی قسمتت شده باشد و راهی فکه شده باشی رمل هایش را از یاد نمی بری، دل کم کم بی تاب می شود و با رسیدن به فکه و دیدن عاشقان ارباب دیگر اختیار دل از دست می رود. جمعیت یکی یکی کفش ها را از پا درآورده و راهی قتلگاه می شوند، یکی پشت چادرش از دلتنگی اش برای کربلا نوشته، دیگری نام بی بی سه ساله را پشت لباسش حک کرده و …در مسیر نوای یاحسین که بلند می شود موهای تنت سیخ می شود، فکه برای کربلانرفته ها تصویری است از کربلا…چند قدمی بیشتر که برمیداری چشمانت به خیمه ها می خورد، آهی می کشی وقتی پایت به قتلگاه می رسد، اینجا قتلگاه فکه است، اینجا ۱۲۰ مرد، بدون سازش، بدون آب، بدون ادعا راهی بهشت شده اند…


می گویند رسم سال های گذشته سخنرانی سردار قاسمی است، طبق همین رسم حاج سعید بلند می شود و از رشادت های رزمندگان می گوید، سردار از وزیری می گوید که «دست» داد ولی "دست” نداد، سردار از خطر نفوذ می گوید و …


نم نم اشک ها روی گونه هایت می آید، دو شهید در جمع، فضا را متحول می کنند، خیمه ها می سوزند و اشک ها جاری، جاری و جاری می شوند.

اینجا کربلای ایران است و حسن ختام برنامه ظهر عاشورای افسران جوان رهبرمان سیدعلی خامنه ای در عاشورا بیعت با رهبرمان و گام برداشتن بر روی پرچم شیطان بزرگ است.

*راهیان نور