مهدی خلج متولد 1336 است، زمانی که در ارتش استخدام می شود به دلیل آمادگی بدنی و ورزشکار بودن به عنوان گارد جاویدان انتخاب می شود، اما همزمان با انقلاب همراه مردم در مبارزات شرکت می کند و به عنوان حفاظت از دوشکا مرکزی اتکا دورانی را در کمیته انقلاب خدمت می کند. خلج در زمان جنگ  پس از ماه ها خدمت در خطمقدم در تاریخ 6 مرداد ماه سال  60 در دشت عباس به دلیل موج انفجار به درجه رفیع جانبازی نائل می شود.



وی که صاحب 2 فرزند است مدتی را در آسایشگاه اعصاب و روان نیایش بستری بود و از حدود 10 روز پیش به دلیل عارضه مغزی در کما به سر می برد.

یکی از کسانی که این جانباز سرافراز را می شناسد در توصیف روحیات و اخلاق وی به خبرنگار ما می گوید: یک بار که رفته بودیم آسایشگاه آقا مهدی حال نداشت. گریه می کرد، بالاخره روزی بیست تا قرص به آدم فشار می اورد. ایشان همیشه خندان و با روحیه باز از ما استقبال می کرد و  همیشه تا دم در با ما می آمدند حتی با ما نهار می خوردند و نماز می خواندند اما آن بار حالشان اصلا خوب نبود. در مراسم بعدی که مصادف با مراسم نیمه شعبان بود وقتی رفتیم جلو که حالشان را بپرسیم می گفتند: ترو خدا ببخشید دفعه قبل حال نداشتم و گریه می کردم.، حلالم کنید و بعد چند بار عذر خواهی کرد! حتی یک بار بعد از چهار ماه که رفته بودیم آسایشگاه و مادرم حالش خوب نبود که همراهمان باشد. تا از در وارد شدیم آقا مهدی گفت:حاج خانم نیومده؟ آخرش که می خواستیم برویم آقا مهدی یک تسبیح داد به یکی از آشنایان و گفت این را از طرف من به حاج خانم بدهید. ایشان هیچ وقت نمی گذاشت  خانم هایی که به عیادتشان می آیند در آفتاب باشند و حتی بقیه جانبازان را از صندلی ها بلند می کردند تا خانم ها روی صندلی بنشینند. همیشه وقتی به عیادت جانبازها می رفتیم اخر مراسم ها همیشه دعای فرج میخواندند و این همیشه به عهده اقا مهدی بود.




 هم صدا با خانواده این جانباز جلیل القدر از تمام مخاطبان درخواست می کند که در این شب های عزیر برای شفای عاجل تمامی جانبازان به ویژه مهدی خلج امیرحسینی دعا بفرمایند.