در روزی که نیویورک تایمز در گزارشی از بزرگترین امحای تاریخ هسته ای جهان خبر داد. در روزی که روحانی دوباره به توافق هسته ای افتخار کرد. در روزهایی که علی اکبر صالحی پس از فراغت از موضوع حل و فصل برجام در مجلس با آن نمایش بی نظیر حالا دارد حضور خود را در محافل و مجالس دیگر تقویت می کند. در روزی که وزیر خارجه آلمان در دانشگاه تهران درس مدنیت می دهد، لاریجانی اما حرفهای جالبی زد.
به گزارش شهدای ایران، گزارش نیویورک تایمز صبح دیروز به سرعت در گروههای خبری و شبکه های اجتماعی، دست به دست شد؛ «آغاز بزرگترین امحای هسته ای تاریخ»!
همزمان علی لاریجانی در سخنرانی که در همایش آمران به معروف و ناهیان از منکر داشت، حرفهای جالبی زد. او که هفته پیش و در صحن علنی مجلس با دفاع تمام قد از «طرح اقدام متناسب» گفته بود:«رهبری بنا نبود در خصوص برجام نظری بدهند»، امروز برجام را «پرونده رهبری» قلمداد کرده و گفته است: پرونده هسته ای پرونده رهبری است. من دخالتی ندارم. طرح برجام در کلان کشور هماهنگ شده بود. اگر اسامی را بگویم باورتان نمی شود».
ادبیات این روزهای لاریجانی که پیشتر نیز به اشاره وی درباره «تماس تلفنی از دفتر آقا» (دقیقاً با همین تعبیر) کشیده شده بود، در به نتیجه رساندن تلاش های فراکسیون رهروان ولایت برای تصویب «طرح موافق برجام» و به حاشیه کشاندن «گزارش کمیسیون تخصصی بررسی برجام» نقش موثری ایفا کرد.
حالا لاریجانی در شرایطی که مورد تشویق روزنامه های بزک کننده آمریکا، اصلاح طلبان و نومحافظه کاران حامی دولت قرار گرفته است، با چالشی که به عقبه ایدئولوژیک و فراموش شده او برمی گردد در بدنه اصولگرایان و فراتر از آن منتقدان بی شمار توافق وین مواجه شده است. چالشی که او را مجبور کرده است برای کاستن از فشارها مجبور به تکرار عبارتهایی درباره نقش نهادهای دیگر درباره توافق بپردازد.
لاریجانی که هفته گذشته گفته بود:«مجلس درباره برجام تصمیم می گیرد»، حالا می گوید:من دخالتی ندارم»
او که این روزها به شدت از سوی منتقدان برجام تحت فشار است، با گفتن جملاتی چون: «من دخالتی ندارم»، «پرونده هسته ای، پرونده رهبری است» و « اگر اسامی را بگویم باورتان نمی شود»، در تلاش است از فشارها بکاهد، اما بررسی شبکه های اجتماعی و نگاهی میدانی از بازخورد اظهارات امروز لاریجانی می توان نتیجه گرفت، او در حال بدتر کردن وضعیتی است که این روزها در فضای اجتماعی سیاسی برای خود به وجود آورده است.
روز گذشته سعید حجاریان درگفتگویی درباره لاریجانی گفته بود: اصلاح طلبان تا انتخابات کاری به لاریجانی ندارند.
پرویز امینی جامعه شناس سیاسی نیز، چندی پیش با طرح این مسئله که «لاریجانی در منتهی الیه اصول‌گرایی قرار دارد»، گفت: لاریجانی یک بازیگر تاکتیکی و از بالا به پایین است. بنابراین برای او قرار گرفتن در جایگاه ریاست مجلس آینده که یک هدف کوتاه مدت (تاکتیکی) است، در برابر حفظ بدنه سیاسی ایدئولوژیک که یک هدف بلند مدت (راهبردی) است، ترجیح دارد. کسی که این هدف کوتاه مدت را (ریاست مجلس) دارد و احتمالا این تحلیل را با خود دارد که دولت یازدهم از مزیت نسبی در انتخابات آینده مجلس خصوصا با انجام توافق هسته ای برخوردار است از یک طرف و از طرف دیگر با بخش هایی سیاسی از جریان اصول گرایی دارای خط قرمز لایتغیر(پایداری) و با بخشی دیگر(مجموعه ایثارگران) روابط پرمناقشه ای دارد، لااقل انتظار میرود که دعوت جناح دولت برای انتخابات را رد نکند. بنابراین لاریجانی در منتهی الیه اصول گرایی به معنای سیاسی و اجتماعی است به طوری که نوع تصمیم او در انتخابات مجلس در بقای او در اصول گرایی یا خروج از آن تعیین کننده است.
حالا و در میانه رفتارهای پرسوال لاریجانی مضوع آغاز اجرای برجام مطرح شده است. نیویورک تایمز در گزارشی پیرامون «بزرگترین امحای تاریخ هسته ای جهان» می نویسد: دانشمندان ایرانی امروز 12 هزار سانتریفیوژ را پس از برچیدن، ذخیره می‌کنند. همچنین انتظار میرود بزودی دانشمندان این کشور بیش از 12 تن اورانیوم با غنای کم - معادل 98 درصد ذخایر ایران – را با کشتی از کشور خارج و هسته مرکزی راکتور پلوتونیوم اراک را تخریب کنند.
چندی پیش صالحی در مراسم کلنگ زنی مدرسه انرژی اتمی در مشهد از رشد تحقیق و توسعه در پسا برجام صحبت کرد. رشدی که قرار است بعد از ساخته شدن مدرسه در طی سالیان، تربیت شاگردان و دانش آموزان در طی سالیان، تبدیل آنان به دانشمندان هسته ای در طی سالیان و رسیدن به پیشرفت های هسته ای طی سالیان بیا نجامد. نتیجه ای که دهها سال بعد قرار است از درخت مدرسه ای که صالحی کلنگ اش را زد باردهد، حالا زنده زنده تخریب می شود و دیواره های راکتور اراک با سیمان پر خواهد شد! سیمانی که پس از ادعای صالحی از آن به عنوان «آلت قتاله» وی یاد می شود! 12000 سانتریفیوژ جمع آوری می شود و صالحی در مجلس ادعا کرد که «پیشرفت هسته ای با کندی مواجه نخواهد شد»!
*خبرنامه دانشجویان
همزمان علی لاریجانی در سخنرانی که در همایش آمران به معروف و ناهیان از منکر داشت، حرفهای جالبی زد. او که هفته پیش و در صحن علنی مجلس با دفاع تمام قد از «طرح اقدام متناسب» گفته بود:«رهبری بنا نبود در خصوص برجام نظری بدهند»، امروز برجام را «پرونده رهبری» قلمداد کرده و گفته است: پرونده هسته ای پرونده رهبری است. من دخالتی ندارم. طرح برجام در کلان کشور هماهنگ شده بود. اگر اسامی را بگویم باورتان نمی شود».
ادبیات این روزهای لاریجانی که پیشتر نیز به اشاره وی درباره «تماس تلفنی از دفتر آقا» (دقیقاً با همین تعبیر) کشیده شده بود، در به نتیجه رساندن تلاش های فراکسیون رهروان ولایت برای تصویب «طرح موافق برجام» و به حاشیه کشاندن «گزارش کمیسیون تخصصی بررسی برجام» نقش موثری ایفا کرد.
حالا لاریجانی در شرایطی که مورد تشویق روزنامه های بزک کننده آمریکا، اصلاح طلبان و نومحافظه کاران حامی دولت قرار گرفته است، با چالشی که به عقبه ایدئولوژیک و فراموش شده او برمی گردد در بدنه اصولگرایان و فراتر از آن منتقدان بی شمار توافق وین مواجه شده است. چالشی که او را مجبور کرده است برای کاستن از فشارها مجبور به تکرار عبارتهایی درباره نقش نهادهای دیگر درباره توافق بپردازد.
لاریجانی که هفته گذشته گفته بود:«مجلس درباره برجام تصمیم می گیرد»، حالا می گوید:من دخالتی ندارم»
او که این روزها به شدت از سوی منتقدان برجام تحت فشار است، با گفتن جملاتی چون: «من دخالتی ندارم»، «پرونده هسته ای، پرونده رهبری است» و « اگر اسامی را بگویم باورتان نمی شود»، در تلاش است از فشارها بکاهد، اما بررسی شبکه های اجتماعی و نگاهی میدانی از بازخورد اظهارات امروز لاریجانی می توان نتیجه گرفت، او در حال بدتر کردن وضعیتی است که این روزها در فضای اجتماعی سیاسی برای خود به وجود آورده است.
روز گذشته سعید حجاریان درگفتگویی درباره لاریجانی گفته بود: اصلاح طلبان تا انتخابات کاری به لاریجانی ندارند.
پرویز امینی جامعه شناس سیاسی نیز، چندی پیش با طرح این مسئله که «لاریجانی در منتهی الیه اصول‌گرایی قرار دارد»، گفت: لاریجانی یک بازیگر تاکتیکی و از بالا به پایین است. بنابراین برای او قرار گرفتن در جایگاه ریاست مجلس آینده که یک هدف کوتاه مدت (تاکتیکی) است، در برابر حفظ بدنه سیاسی ایدئولوژیک که یک هدف بلند مدت (راهبردی) است، ترجیح دارد. کسی که این هدف کوتاه مدت را (ریاست مجلس) دارد و احتمالا این تحلیل را با خود دارد که دولت یازدهم از مزیت نسبی در انتخابات آینده مجلس خصوصا با انجام توافق هسته ای برخوردار است از یک طرف و از طرف دیگر با بخش هایی سیاسی از جریان اصول گرایی دارای خط قرمز لایتغیر(پایداری) و با بخشی دیگر(مجموعه ایثارگران) روابط پرمناقشه ای دارد، لااقل انتظار میرود که دعوت جناح دولت برای انتخابات را رد نکند. بنابراین لاریجانی در منتهی الیه اصول گرایی به معنای سیاسی و اجتماعی است به طوری که نوع تصمیم او در انتخابات مجلس در بقای او در اصول گرایی یا خروج از آن تعیین کننده است.
حالا و در میانه رفتارهای پرسوال لاریجانی مضوع آغاز اجرای برجام مطرح شده است. نیویورک تایمز در گزارشی پیرامون «بزرگترین امحای تاریخ هسته ای جهان» می نویسد: دانشمندان ایرانی امروز 12 هزار سانتریفیوژ را پس از برچیدن، ذخیره می‌کنند. همچنین انتظار میرود بزودی دانشمندان این کشور بیش از 12 تن اورانیوم با غنای کم - معادل 98 درصد ذخایر ایران – را با کشتی از کشور خارج و هسته مرکزی راکتور پلوتونیوم اراک را تخریب کنند.
چندی پیش صالحی در مراسم کلنگ زنی مدرسه انرژی اتمی در مشهد از رشد تحقیق و توسعه در پسا برجام صحبت کرد. رشدی که قرار است بعد از ساخته شدن مدرسه در طی سالیان، تربیت شاگردان و دانش آموزان در طی سالیان، تبدیل آنان به دانشمندان هسته ای در طی سالیان و رسیدن به پیشرفت های هسته ای طی سالیان بیا نجامد. نتیجه ای که دهها سال بعد قرار است از درخت مدرسه ای که صالحی کلنگ اش را زد باردهد، حالا زنده زنده تخریب می شود و دیواره های راکتور اراک با سیمان پر خواهد شد! سیمانی که پس از ادعای صالحی از آن به عنوان «آلت قتاله» وی یاد می شود! 12000 سانتریفیوژ جمع آوری می شود و صالحی در مجلس ادعا کرد که «پیشرفت هسته ای با کندی مواجه نخواهد شد»!
*خبرنامه دانشجویان
بریده ها از انقلاب یکی یکی آفتابی می شوند 
