طی نزدیک به سه ماه گذشته، رهبر معظم انقلاب، حداقل، ۳ بار بر لزوم بررسی برجام در مجاری قانونی تأکید ورزیده بودند ولی از این مجاری قانونی نامی به میان نیاورده بودند، اما در آخرین مرحله، با صراحت از ضرورت بررسی دقیق در مجلس شورای اسلامی یاد کرده و نظر نمایندگان را متبع دانسته بودند.
به گزارش شهدای ایران، حسین شریعتمداری، طی یادداشتی با عنوان «آن ادعا بی‌پایه بود» در روزنامه کیهان نوشت: ۱- بیانیه دیروز روابط عمومی بیت شریف رهبر معظم انقلاب در حالی منتشر شد که چگونگی تصویب برجام در جلسه روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلامی را غباری از «تردید»ها و «اما‌و‌اگر»ها فرا گرفته بود و بسیاری از کسانی که روند رسیدگی به برجام را دنبال می‌کردند از برخی نقل‌قول‌ها درباره یک نشست خصوصی و محرمانه با یکی از اصلی‌ترین اعضای بیت رهبر معظم انقلاب - که به امانت‌داری و پیروی محض از حضرت آقا شهره است - و تاکید ایشان بر ضرورت تصویب بی‌کم و کاست طرح یک فوریتی ارائه شده در آن روز ابراز تعجب و تردید می‌کردند. در جلسه علنی روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلامی، ادعا شده بود شب قبل از تصویب برجام، آقایان علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی و علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی و حجت‌الاسلام‌والمسلمین حجازی از مسئولان برجسته بیت جلسه‌ای خصوصی و محرمانه داشته‌اند و ادعا شده بود که در آن جلسه آقای حجازی اعلام کرده است تصمیم نهایی و قطعی نظام بر تصویب برجام از طریق همان طرح یک فوریتی است که قرار است فردا در صحن علنی مجلس مطرح شود!
براساس آنچه در جلسه علنی روز سه‌شنبه از سوی برخی نمایندگان مطرح شد، ابتدا آقای دکتر لاریجانی در جلسه غیرعلنی قبل از شروع جلسه علنی، ادعا کرده بود تصمیم کشور بر تصویب طرح یک فوریتی امروز است و گفته بود «قرار است پیشنهادهای نمایندگان درباره جزئیات طرح مطرح نشود»! و یکی از نمایندگان پرسیده بود منظور شما از تصمیم کشور چیست؟ و لاریجانی پاسخ داده بود «همان که خودتان می‌دانید»! و پس از آن آقای باهنر توضیح می‌دهد که این تصمیم شب گذشته در یک جلسه سه نفره با حضور آقایان لاریجانی، شمخانی و حجازی گرفته شده است! این گفت‌وگوها و رد و بدل پرسش‌های نمایندگان و پاسخ لاریجانی و باهنر در جلسه علنی روز سه‌شنبه نیز مطرح شد که با توجه به بیانات صریح و روشن رهبر معظم انقلاب درباره توافق وین و ضرورت بررسی دقیق آن در مجلس شورای اسلامی، تردیدهای جدی برخی از نمایندگان را به دنبال داشت. این عده از نمایندگان به دغدغه‌های اعلام شده رهبر معظم انقلاب نسبت به امکان سوء استفاده دشمن از برجام اشاره می‌کردند و با استناد به تأکید حضرت ایشان بر ضرورت بررسی دقیق توافق وین در مجلس شورای اسلامی و این که فرموده بودند «رأی نمایندگان متبع است» و «نمایندگان ملت باید تصمیم بگیرند»، ادعاهای مطرح شده را بی‌اعتبار دانسته و می‌گفتند؛ حضرت آقا بارها اعلام کرده‌اند نظرات علنی ایشان با نظرات غیرعلنی منافات و تفاوتی ندارد و نتیجه می‌گرفتند که ادعای تصویب بی‌چون و چرای طرح و انتساب این دیدگاه به حضرت آقا نه فقط نمی‌تواند صحت داشته باشد بلکه جفای بزرگی به ساحت مقدس رهبر معظم انقلاب نیز هست. ضمن آن که در تقوا و امانت‌داری حجت‌الاسلام والمسلمین حجازی که از افراد مورد وثوق کامل رهبر معظم انقلاب است تردیدی نداشتند و از این روی انتساب آن ادعا به ایشان را باورکردنی نمی‌دانستند.
گفتنی است، پیش از آن نیز دفتر رهبر معظم انقلاب با صدور بیانیه‌ای بر ملاک بودن نظرات صریحاً اعلام شده ایشان و بی‌اعتباری آنچه در تناقض با این نظرات صریح و به عنوان نظرات خصوصی حضرت ایشان مطرح می‌شود تأکید ورزیده بود. بنابراین طبیعی بود که ادعای تشکیل جلسه خصوصی سه‌نفره و تصمیم‌گیری درباره رأی نمایندگان تحت عنوان توصیه یکی از اعضای برجسته بیت رهبری نمی‌توانست صحت داشته و مورد قبول نمایندگان قرار بگیرد.
۲- طی نزدیک به سه ماه گذشته، رهبر معظم انقلاب، حداقل، ۳ بار بر لزوم بررسی برجام در مجاری قانونی تأکید ورزیده بودند ولی از این مجاری قانونی نامی به میان نیاورده بودند، اما در آخرین مرحله، با صراحت از ضرورت بررسی دقیق در مجلس شورای اسلامی یاد کرده و نظر نمایندگان را متبع دانسته بودند. از این روی، ادعای مورد اشاره در جلسه علنی روز سه‌شنبه مجلس برای بسیاری از نمایندگان و نیز، کسانی که از بیرون پی‌گیر ماجرا بودند، نمی‌توانست قابل پذیرش باشد. چرا که با نکات صریحاً ارائه شده از سوی حضرت آقا همخوانی نداشت.
حضرت آقا بر ضرورت بررسی دقیق تأکید فرموده بودند و جمعی از نمایندگان به پیروی از رهنمود ایشان، تشکیل کمیسیون ویژه بررسی برجام را پیشنهاد کرده و اعضای این کمیسیون نیز با رأی نمایندگان مجلس و با حضور سلیقه‌ها و طیف‌های مختلف تشکیل شده بود. این کمیسیون طی ۴۰روز با دعوت از کارشناسان، اساتید دانشگاه، صاحب‌نظران موافق و مخالف، تیم‌های مذاکره کننده کنونی و قبلی و... به بررسی همه‌جانبه برجام پرداخت و گزارش نهایی را مطابق روال جاری مجلس در صحن علنی قرائت کرده و در اختیار همگان قرار داد. انتظار قانونی و منطقی آن بود که نظر نهایی مجلس درباره برجام از مجرای کمیسیون ویژه که صرفاً برای این منظور و با رأی نمایندگان تشکیل شده بود پی گرفته شود. اما در اقدامی قابل تأمل، فقط چند دقیقه بعد از قرائت گزارش کمیسیون ویژه، یک طرح دو فوریتی با امضای تعدادی از نمایندگان ارائه شد که با گزارش یاد شده و مفاد فنی و حقوقی آن همخوانی نداشت. دو فوریت این طرح رأی نیاورد و نمایندگان به یک فوریت آن رأی دادند. اما در حالی که انتظار می‌رفت و ضرورت نیز داشت که طرح مزبور برای بررسی به کمیسیون ویژه ارسال شود، رئیس مجلس این طرح را به کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی فرستاد! و کمیسیون بدون توجه به انبوه پیشنهادها و انتقادها، طرح یاد شده را در کمتر از ۲ ساعت تصویب کرد! و این پرسش منطقی را بی‌پاسخ گذاشت که آیا نام این روال را می‌توان «بررسی دقیق برجام» که مورد تأکید رهبر معظم انقلاب بوده است گذاشت؟ پاسخ به یقین منفی است.
۳- این واقعیت را هم نمی‌توان با قاطعیت رد کرد که ادعاهای مطرح شده در جلسه روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلامی در رأی مثبت برخی از نمایندگان به طرح یاد شده بی‌تأثیر نبوده است. چرا که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی اگرچه سلیقه‌های سیاسی متفاوتی دارند ولی آنجا که پای نظر رهبر معظم انقلاب در میان باشد، کمترین تخطی و زاویه‌گرفتن از آن را برنمی‌تابند. نگاهی به ترکیب آراء به وضوح نشان می‌دهد تعداد نمایندگانی که به طرح مورد اشاره رأی منفی داده‌اند، همان‌هاهستند که با استناد به بیانات صریح رهبر معظم انقلاب در صحت ادعاهای مطرح شده درباره جلسه خصوصی شب گذشته تردید جدی داشته‌اند و خروجی آن جلسه ادعایی را باور نداشته و با نظرات حضرت آقا در تناقض آشکار ارزیابی کرده‌اند.
بنابراین، اکنون پای این پرسش منطقی، قانونی و شرعی در میان است که آیا آراء مأخوذه را می‌توان رأی دقیق نمایندگان دانست؟ و آیا مطرح کنندگان آن ادعا حق امانت را ادا کرده‌اند؟!
براساس آنچه در جلسه علنی روز سه‌شنبه از سوی برخی نمایندگان مطرح شد، ابتدا آقای دکتر لاریجانی در جلسه غیرعلنی قبل از شروع جلسه علنی، ادعا کرده بود تصمیم کشور بر تصویب طرح یک فوریتی امروز است و گفته بود «قرار است پیشنهادهای نمایندگان درباره جزئیات طرح مطرح نشود»! و یکی از نمایندگان پرسیده بود منظور شما از تصمیم کشور چیست؟ و لاریجانی پاسخ داده بود «همان که خودتان می‌دانید»! و پس از آن آقای باهنر توضیح می‌دهد که این تصمیم شب گذشته در یک جلسه سه نفره با حضور آقایان لاریجانی، شمخانی و حجازی گرفته شده است! این گفت‌وگوها و رد و بدل پرسش‌های نمایندگان و پاسخ لاریجانی و باهنر در جلسه علنی روز سه‌شنبه نیز مطرح شد که با توجه به بیانات صریح و روشن رهبر معظم انقلاب درباره توافق وین و ضرورت بررسی دقیق آن در مجلس شورای اسلامی، تردیدهای جدی برخی از نمایندگان را به دنبال داشت. این عده از نمایندگان به دغدغه‌های اعلام شده رهبر معظم انقلاب نسبت به امکان سوء استفاده دشمن از برجام اشاره می‌کردند و با استناد به تأکید حضرت ایشان بر ضرورت بررسی دقیق توافق وین در مجلس شورای اسلامی و این که فرموده بودند «رأی نمایندگان متبع است» و «نمایندگان ملت باید تصمیم بگیرند»، ادعاهای مطرح شده را بی‌اعتبار دانسته و می‌گفتند؛ حضرت آقا بارها اعلام کرده‌اند نظرات علنی ایشان با نظرات غیرعلنی منافات و تفاوتی ندارد و نتیجه می‌گرفتند که ادعای تصویب بی‌چون و چرای طرح و انتساب این دیدگاه به حضرت آقا نه فقط نمی‌تواند صحت داشته باشد بلکه جفای بزرگی به ساحت مقدس رهبر معظم انقلاب نیز هست. ضمن آن که در تقوا و امانت‌داری حجت‌الاسلام والمسلمین حجازی که از افراد مورد وثوق کامل رهبر معظم انقلاب است تردیدی نداشتند و از این روی انتساب آن ادعا به ایشان را باورکردنی نمی‌دانستند.
گفتنی است، پیش از آن نیز دفتر رهبر معظم انقلاب با صدور بیانیه‌ای بر ملاک بودن نظرات صریحاً اعلام شده ایشان و بی‌اعتباری آنچه در تناقض با این نظرات صریح و به عنوان نظرات خصوصی حضرت ایشان مطرح می‌شود تأکید ورزیده بود. بنابراین طبیعی بود که ادعای تشکیل جلسه خصوصی سه‌نفره و تصمیم‌گیری درباره رأی نمایندگان تحت عنوان توصیه یکی از اعضای برجسته بیت رهبری نمی‌توانست صحت داشته و مورد قبول نمایندگان قرار بگیرد.
۲- طی نزدیک به سه ماه گذشته، رهبر معظم انقلاب، حداقل، ۳ بار بر لزوم بررسی برجام در مجاری قانونی تأکید ورزیده بودند ولی از این مجاری قانونی نامی به میان نیاورده بودند، اما در آخرین مرحله، با صراحت از ضرورت بررسی دقیق در مجلس شورای اسلامی یاد کرده و نظر نمایندگان را متبع دانسته بودند. از این روی، ادعای مورد اشاره در جلسه علنی روز سه‌شنبه مجلس برای بسیاری از نمایندگان و نیز، کسانی که از بیرون پی‌گیر ماجرا بودند، نمی‌توانست قابل پذیرش باشد. چرا که با نکات صریحاً ارائه شده از سوی حضرت آقا همخوانی نداشت.
حضرت آقا بر ضرورت بررسی دقیق تأکید فرموده بودند و جمعی از نمایندگان به پیروی از رهنمود ایشان، تشکیل کمیسیون ویژه بررسی برجام را پیشنهاد کرده و اعضای این کمیسیون نیز با رأی نمایندگان مجلس و با حضور سلیقه‌ها و طیف‌های مختلف تشکیل شده بود. این کمیسیون طی ۴۰روز با دعوت از کارشناسان، اساتید دانشگاه، صاحب‌نظران موافق و مخالف، تیم‌های مذاکره کننده کنونی و قبلی و... به بررسی همه‌جانبه برجام پرداخت و گزارش نهایی را مطابق روال جاری مجلس در صحن علنی قرائت کرده و در اختیار همگان قرار داد. انتظار قانونی و منطقی آن بود که نظر نهایی مجلس درباره برجام از مجرای کمیسیون ویژه که صرفاً برای این منظور و با رأی نمایندگان تشکیل شده بود پی گرفته شود. اما در اقدامی قابل تأمل، فقط چند دقیقه بعد از قرائت گزارش کمیسیون ویژه، یک طرح دو فوریتی با امضای تعدادی از نمایندگان ارائه شد که با گزارش یاد شده و مفاد فنی و حقوقی آن همخوانی نداشت. دو فوریت این طرح رأی نیاورد و نمایندگان به یک فوریت آن رأی دادند. اما در حالی که انتظار می‌رفت و ضرورت نیز داشت که طرح مزبور برای بررسی به کمیسیون ویژه ارسال شود، رئیس مجلس این طرح را به کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی فرستاد! و کمیسیون بدون توجه به انبوه پیشنهادها و انتقادها، طرح یاد شده را در کمتر از ۲ ساعت تصویب کرد! و این پرسش منطقی را بی‌پاسخ گذاشت که آیا نام این روال را می‌توان «بررسی دقیق برجام» که مورد تأکید رهبر معظم انقلاب بوده است گذاشت؟ پاسخ به یقین منفی است.
۳- این واقعیت را هم نمی‌توان با قاطعیت رد کرد که ادعاهای مطرح شده در جلسه روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلامی در رأی مثبت برخی از نمایندگان به طرح یاد شده بی‌تأثیر نبوده است. چرا که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی اگرچه سلیقه‌های سیاسی متفاوتی دارند ولی آنجا که پای نظر رهبر معظم انقلاب در میان باشد، کمترین تخطی و زاویه‌گرفتن از آن را برنمی‌تابند. نگاهی به ترکیب آراء به وضوح نشان می‌دهد تعداد نمایندگانی که به طرح مورد اشاره رأی منفی داده‌اند، همان‌هاهستند که با استناد به بیانات صریح رهبر معظم انقلاب در صحت ادعاهای مطرح شده درباره جلسه خصوصی شب گذشته تردید جدی داشته‌اند و خروجی آن جلسه ادعایی را باور نداشته و با نظرات حضرت آقا در تناقض آشکار ارزیابی کرده‌اند.
بنابراین، اکنون پای این پرسش منطقی، قانونی و شرعی در میان است که آیا آراء مأخوذه را می‌توان رأی دقیق نمایندگان دانست؟ و آیا مطرح کنندگان آن ادعا حق امانت را ادا کرده‌اند؟!
