اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل و اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در نامه‌ای به رئیس‌جمهور اعلام کردند: کدام تجربه تاریخی و منطق عقلانی ما را به دست دادن با شمر زمان می‌رساند؟ کودتای ۲۸ مرداد یا وقایع ۱۵ خرداد؛ ۷ تیر و یا ۱۷ شهریور، انهدام هواپیمای مسافربری ۶۵۵ یا ترور دانشمندان هسته‌ای؟
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های کشور و اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان طی نامه‌ای به رئیس‌جمهور اعلام کردند: کدام تجربه تاریخی و منطق عقلانی ما را به دست دادن با شمر زمان می رساند؟ کودتای ۲۸ مرداد یا وقایع ۱۵ خرداد؛ هفتم تیر و یا ۱۷ شهریور، انهدام هواپیمای مسافربری ۶۵۵ یا ترور دانشمندان هسته‌ای؟
این دانشجویان در ابتدای نامه خود با اشاره به حادثه منا آوردند: حادثه ای که در روز عید قربان در سرزمین منا رخ داد اگر با خوشبینانه ترین نگاه متعمدانه نباشد اما مطمئناً با آنچه که در ادامه ماجرا صورت گرفت از جمله عدم ارائه آمار دقیق از قربانیان، تاخیر در امدادرسانی به آسیب دیدگان، ایجاد جنگ روانی و رسانه ای علیه کشور عزیزمان و عدم همکاری با کشورهای حادثه دیده و ... بعید نیست که مسئله ای تعمدی از سوی دولت خبیث سعودی باشد که برای رسیدن به برخی از اهداف شوم خود در منطقه در پیش گرفته است.
این دانشجویان ادامه دادند: در سوی دیگر ماجرا، دولت ما قرار دارد که متاسفانه به دلیل ضعف شدید در حوزه دیپلماسی عاجز از برداشتن گامی در جهت کاستن عواقب بد ماجراست.
دانشجویان در ادامه نامه خود خطاب به روحانی آوردند: آنچه فقط شاهد بودیم عدم صدور ویزا برای وزیر فرهنگ و ارشاد و رد چندباره تقاضای دیدار با وزیر سعودی و کمال گستاخی از سوی دولت سعودی بوده است و حال سوال ما اینجاست که آقای رئیس جمهور نتیجه دیپلماسی دو ساله لبخند باید این باشد؟ مگر نه این بود که تعامل سازنده با جهان شعار دولت جنابعالی بود اما این تعامل با جهان چگونه است که نمی تواند یک ویزا برای وزیر ما مهیا کند؟ یا باید برای سفر مسئولان جهت رسیدگی به حجاج، امیر کشور کوچک کویت یا قطر را واسطه کرد؟
دانشجویان با اشاره به سفر روحانی به نیویورک خطاب به رئیس‌جمهور در نامه خود آوردند: شاهدیم که روغن ریخته سفر نیویورک را نذر حجاج قربانی شده کرده اید. مگر چه کار دیگری در نیویورک باقی مانده بود که آن‌را نیمه کاره رها کرده باشید؟ سخنرانی در سازمان ملل، مصاحبه با رسانه های امریکایی، دیدار با سران فرانسه، انگلیس، روسیه و چین را که انجام داده بودید.
دانشجویان در ادامه نامه خود خطاب به روحانی آوردند: متاسفانه دولت یازدهم در دوسال گذشته تمام توان خود را در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی صرف مذاکرت کرد و هیچ توجهی نسبت به سیاست منطقه ای و کشورهای همسایه نداشت و اکنون با فاجعه منا این نگاه غلط در سیاست خارجی خود را نشان داده است.
در ادامه این نامه آمده است: سودای دولتمردان چیزی جز ارتباط با جهان غرب نیست و به همین دلیل است که امروز خبری از اقتدار در مواضع آنها شاهد نیستیم. اما در این میان به جای اینکه شاهد اقدامات قاطعانه تری برای حادثه منا باشیم شاهد خطای بزرگ و نابخشودنی آقای ظریف بودیم و از آن ناگوارتر نوع توجیه این اتفاق بود که گویی مخاطبان تعدادی کودک هستند و دیدار در راهروهای سازمان ملل کاملا اتفاقی بوده است.
دانشجویان افزودند: منطق عقلانی و تجربه تاریخی به ما می‌گوید بایستی با نگاه به واقعیت‌ها رفتارهایمان را تنظیم کنیم اما بایستی سوال کرد؛ کدام تجربه تاریخی و منطق عقلانی ما را به دست دادن با شمر زمان می رساند؟ کودتای ۲۸ مرداد یا وقایع ۱۵ خرداد؛ هفتم تیر و یا ۱۷ شهریور، انهدام هواپیمای مسافربری ۶۵۵ یا ترور دانشمندان هسته ای؟ تحریم ها یا ترور ها؟ به کدامین بینه تاریخی برای دست دادن با اوباما اقدام می کنید؟به کدامین منطق دیپلماسی منفعلانه را در دستور کار قرار دادید؟ آقایان نتیجه مسامحه کاری های شما آیا غیر از گستاخ تر شدن دشمن شده است؟ غیر از توهین به پیامبر، تجاوز به نوجوانان در فرودگاه جده، به تهدید کشور ۸۰۰ هزار نفری جیبوتی و راه ندادن نماینده ایران در سازمان ملل شده است؟ آیا نتیجه این مراودات و تغییر واگرایی به همگرایی غیر از توطئه نفتی آمریکایی سعودی بوده است؟
دانشجویان در انتهای نامه خود خطاب به روحانی آوردند: اگرچه دیگر توقع خاصی برای تغییر و بهبود رویه از سوی دولت نیست اما حداقل خواسته ما این است که دولتمردان کاری نکنند که عزت و اقتدار ما بیش از این لگدمال گردد و نتایج نامطلوبش برای مدتی طولانی گریبانگیر ما باشد.
این دانشجویان در ابتدای نامه خود با اشاره به حادثه منا آوردند: حادثه ای که در روز عید قربان در سرزمین منا رخ داد اگر با خوشبینانه ترین نگاه متعمدانه نباشد اما مطمئناً با آنچه که در ادامه ماجرا صورت گرفت از جمله عدم ارائه آمار دقیق از قربانیان، تاخیر در امدادرسانی به آسیب دیدگان، ایجاد جنگ روانی و رسانه ای علیه کشور عزیزمان و عدم همکاری با کشورهای حادثه دیده و ... بعید نیست که مسئله ای تعمدی از سوی دولت خبیث سعودی باشد که برای رسیدن به برخی از اهداف شوم خود در منطقه در پیش گرفته است.
این دانشجویان ادامه دادند: در سوی دیگر ماجرا، دولت ما قرار دارد که متاسفانه به دلیل ضعف شدید در حوزه دیپلماسی عاجز از برداشتن گامی در جهت کاستن عواقب بد ماجراست.
دانشجویان در ادامه نامه خود خطاب به روحانی آوردند: آنچه فقط شاهد بودیم عدم صدور ویزا برای وزیر فرهنگ و ارشاد و رد چندباره تقاضای دیدار با وزیر سعودی و کمال گستاخی از سوی دولت سعودی بوده است و حال سوال ما اینجاست که آقای رئیس جمهور نتیجه دیپلماسی دو ساله لبخند باید این باشد؟ مگر نه این بود که تعامل سازنده با جهان شعار دولت جنابعالی بود اما این تعامل با جهان چگونه است که نمی تواند یک ویزا برای وزیر ما مهیا کند؟ یا باید برای سفر مسئولان جهت رسیدگی به حجاج، امیر کشور کوچک کویت یا قطر را واسطه کرد؟
دانشجویان با اشاره به سفر روحانی به نیویورک خطاب به رئیس‌جمهور در نامه خود آوردند: شاهدیم که روغن ریخته سفر نیویورک را نذر حجاج قربانی شده کرده اید. مگر چه کار دیگری در نیویورک باقی مانده بود که آن‌را نیمه کاره رها کرده باشید؟ سخنرانی در سازمان ملل، مصاحبه با رسانه های امریکایی، دیدار با سران فرانسه، انگلیس، روسیه و چین را که انجام داده بودید.
دانشجویان در ادامه نامه خود خطاب به روحانی آوردند: متاسفانه دولت یازدهم در دوسال گذشته تمام توان خود را در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی صرف مذاکرت کرد و هیچ توجهی نسبت به سیاست منطقه ای و کشورهای همسایه نداشت و اکنون با فاجعه منا این نگاه غلط در سیاست خارجی خود را نشان داده است.
در ادامه این نامه آمده است: سودای دولتمردان چیزی جز ارتباط با جهان غرب نیست و به همین دلیل است که امروز خبری از اقتدار در مواضع آنها شاهد نیستیم. اما در این میان به جای اینکه شاهد اقدامات قاطعانه تری برای حادثه منا باشیم شاهد خطای بزرگ و نابخشودنی آقای ظریف بودیم و از آن ناگوارتر نوع توجیه این اتفاق بود که گویی مخاطبان تعدادی کودک هستند و دیدار در راهروهای سازمان ملل کاملا اتفاقی بوده است.
دانشجویان افزودند: منطق عقلانی و تجربه تاریخی به ما می‌گوید بایستی با نگاه به واقعیت‌ها رفتارهایمان را تنظیم کنیم اما بایستی سوال کرد؛ کدام تجربه تاریخی و منطق عقلانی ما را به دست دادن با شمر زمان می رساند؟ کودتای ۲۸ مرداد یا وقایع ۱۵ خرداد؛ هفتم تیر و یا ۱۷ شهریور، انهدام هواپیمای مسافربری ۶۵۵ یا ترور دانشمندان هسته ای؟ تحریم ها یا ترور ها؟ به کدامین بینه تاریخی برای دست دادن با اوباما اقدام می کنید؟به کدامین منطق دیپلماسی منفعلانه را در دستور کار قرار دادید؟ آقایان نتیجه مسامحه کاری های شما آیا غیر از گستاخ تر شدن دشمن شده است؟ غیر از توهین به پیامبر، تجاوز به نوجوانان در فرودگاه جده، به تهدید کشور ۸۰۰ هزار نفری جیبوتی و راه ندادن نماینده ایران در سازمان ملل شده است؟ آیا نتیجه این مراودات و تغییر واگرایی به همگرایی غیر از توطئه نفتی آمریکایی سعودی بوده است؟
دانشجویان در انتهای نامه خود خطاب به روحانی آوردند: اگرچه دیگر توقع خاصی برای تغییر و بهبود رویه از سوی دولت نیست اما حداقل خواسته ما این است که دولتمردان کاری نکنند که عزت و اقتدار ما بیش از این لگدمال گردد و نتایج نامطلوبش برای مدتی طولانی گریبانگیر ما باشد.
