در دهه۷۰ زمانی که ست کردن لباس در بین خیلی از مردم هنوز رواج پیدا نکرده بود، رئیس دولت وقت که شخصیتی معمم بود برای ترکیب رنگ لباس‌های خود اهمیت فراوانی قائل بود. لباس پوشیدن او در کنار ترکیب رنگ محاسنش هیچ‌گاه از چشم رسانه‌ها دور نماند تا جایی که ست بودن رنگ ساعت مچی، عبا و جوراب او آن قدیم‌ها تصویر برخی نشریات را به خود اختصاص می‌داد. البته ترکیب محاسن سفید و بور او باعث شده بود هم عبای سفیدرنگ بر تن او متناسب جلوه کند و هم عبای شکلاتی‌رنگ.

 

 

 

اتفاقا آنچه موجب خوش‌سیمایی نوبخت شده، در صالحی هم پیدا می‌شود. موهای جوگندمی و محاسن نسبتا سفید در کنار خالی بودن جلوی سر او و عینکی که بر چشم می‌گذارد به چهره او جذابیت بخشیده، از این روست که او کت و شلوار طوسی، سورمه‌ای یا مشکی بر تن کند باز به چشم مخاطب می‌آید. صالحی اگر پیراهن رنگ روشن بر تن کند با محاسنش ست می‌شود و اگر پیراهن تیره انتخاب کند باز با ترکیب محاسنش ست است. در مورد تیپ صالحی نکته‌ای دیگر هم وجود دارد؛ صالحی برای اصلاح صورت خود نیز اهمیت زیادی قائل است. اندازه ثابت محاسن او نشان می‌دهد به فاصله معینی و با درجه مشخصی از ماشین اصلاح خود استفاده می‌کند. 

 

اگر روحانی با ظریف سابقه همکاری در مذاکرات هسته‌ای نداشت ممکن بود برخی از مردم به این فکر می‌افتادند که چهره آراسته و مناسب ظریف برای مناصب دیپلماتیک بوده که منجر به چنین انتخابی شده است. در اولین روزهای تصدی محمدجواد ظریف در وزارت خارجه او را با ریش پروفسوری می‌شناختیم که با چهره خندان او سازگاری داشت. اتفاقا خالی بودن جلوی سر ظریف هم درجه‌ای از خوشتیپی را برای او فراهم ساخته است. ظریف بعد از مدتی در محاسنش تجدید نظر کرد اما کامل شدن ریشش به او می‌آيد چرا که به طور کلی ریش سپید زیبایی خاصی در چشم مخاطب ایجاد می‌کند، مخصوصا اگر شخص موردنظر چهره‌ای خندان داشته باشد. البته به او پیشنهاد می‌شود کت و شلوار طوسی رنگ خط‌دارش را با پیراهن تیره‌تر مثلا با رنگ سورمه‌ای برتن کند. اگر هم برای پیراهنش کمتر از رنگ طوسی استفاده کند بیشتر به چشم می‌آید. 

 

آنچه در مورد وزیر امور خارجه اسبق کشورمان می‌نماید آن است که ولایتی هم در انتخاب رنگ لباسش دقت زیادی به خرج می‌دهد. برعکس ظریف رنگ طوسی برای پیراهن ولایتی کاملا مناسب است. اما به طور کلی می‌توان گفت تقریبا همه پیراهن‌هایی که در عکس‌های او مشاهده می‌شود برای چهره و ترکیب لباس او متناسب جلوه می‌کند. با این حال پیراهن سفیدرنگ به زیبایی دیگر پیراهن هایش نیست. ناگفته نماند که پیراهن یقه دیپلماتیک توسط ولایتی وارد فضای سیاسی جامعه ایران شد که این خود نشان از اهتمام بالای ولایتی به طرز لباس پوشیدن دارد. البته قامت ولایتی در وجهه پوشش او بی‌تاثیر نبوده است. شاید این به خاطر طبیب بودن وزیر امور خارجه اسبق کشورمان است که اندام او هیچ کم و کاستی ندارد. 

 

فرد دیگری که تیپ و ظاهری دلنشین دارد یک اصولگراست. علی لاریجانی اگرچه در عین سادگی لباس می‌پوشد اما در انتخاب رنگ لباسش سعی می‌کند هارمونی را رعایت کند. اما آنچنان که پیراهن‌های تیره رنگ به رئیس مجلس می‌آید رنگ‌هایی مثل سفید یا پیراهن‌های راه راهش برای مخاطب چشم‌نواز نیست. البته پیراهن آبی راه‌راه او از این قاعده مستثناست. اگر در کنار بررسی بصری، تیپ لاریجانی را از نظر سمعی نیز مورد بررسی قرار دهیم می‌بینیم لاریجانی از این حیث نیز نقاط قوتی دارد. لاریجانی برعکس برخی شخصیت‌های سیاسی آنقدرها هم عاشق سخن گفتن و اظهار نظر نیست. این مساله خود می‌تواند وجهه‌ای سمعی و بصری برای لاریجانی فراهم کند که در بسیاری از موارد توانسته در مجلس در مدیریت او کارساز باشد.