آیا روحانی میخواهد نظر صریح حضرت امام درباره نهضت آزادی را انکار کند که مجلس اول را به واسطه حضور آنها بهترین مجلس میخواند؟!
به گزارش شهدای ایران،روزنامه رسالت با نقد سخنان روحانی نوشت: رئیسجمهور چندی پیش در نشست مشترک هیئت دولت با استانداران سراسر کشور از مجلس اول به عنوان بهترین مجلس تاریخ ایران یاد کرد و گفت: «مگر مجلس اول پس از انقلاب اسلامی که در آن زمان حتی شورای نگهبان نیز وجود نداشت و همه، حتی گروهکهای مخرب در آن حضور داشتند بهترین مجلس تاریخ این کشور نبود؟»
بیان رئیسجمهور آنقدر حزب کارگزاران را به وجد آورده که نایب رئیس کمیته سیاسی این حزب طی تحلیلی در نشریه صدا نوشت: «در شرایطی که اکثریت اصلاحطلبان در بهترین شرایط، بازآفرینی مجلس پنجم را آرزو میکنند و اقلیت آنان در خیالانگیزترین موقعیت حتی جسارت بیان کردن رویای احیای مجلس ششم را ندارند، رئیسجمهور فراتر از اصلاحطلبان راهبرد بازگشت به مجلس اول را پیش کشیده است.»
رسالت با بیان اینکه «آیا در انتخاباتی که منافقین، نهضت آزادی و گروههای محارب در فهرست نامزدهای معرفی شده باشند، میشود آن را یک انتخابات سالم نامید؟» مینویسد: در مجلس اول، شورای نگهبان وجود نداشت، منافقین و اعضای نهضت آزادی و بسیاری از کسانی که صلاحیت نامزدی نداشتند، در فهرست نامزدها بودند و 10 نفر از کادرهای نهضت آزادی به مجلس راه یافتند. آیا بهترین مجلس از دیدگاه رئیسجمهور آن است که حداقل 10 نفر از اعضای نهضت آزادی به آن راه یابند؟ آیا رئیسجمهور میخواهد نظر صریح امام خمینی(ره) را در مورد اعضای نهضت آزادی که آنان را بدتر از منافقین میداند، انکار کند؟ آیا بهترین مجلس از نظر رئیسجمهور، مجلس اول است که امثال آقای عطاءالله مهاجرانی که اکنون پادوی رادیو بیبیسی است، به آن راه یابد؟
محمدکاظم انبارلویی در این یادداشت خاطرنشان میکند: آیا شورای نگهبان باید چشم خود را ببندد تا دولت با دست خود نامحرمانی نظیر نهضت آزادی را به مجلس ببرد.
دعوت شورای نگهبان به تماشای انتخابات، آن هم با چشم نظارت استطلاعی، یعنی برگشت به ماههای قبل از انتخابات مجلس اول، در حالی که بیش از 30 سال از آن ماجرا میگذرد، قانون اساسی و نهادها و ارکان نظام مستقر هستند و قوانین دقیق و صحیحی در این باره داریم. چرا باید قوانین نظارتی منبعث از قانون اساسی را تعطیل کنیم و برگردیم به ماقبل انتخابات مجلس اول و اجازه دهیم منافقین و بدتر از آنان نهضت آزادی در انتخابات در فهرست نامزدهای معرفی شده باشند؟ آیا با این راهبرد، دولت میخواهد پس از «برجام» جلوی نفوذ دشمنان اسلام و انقلاب را به بالاترین نهاد تصمیمگیر نظام - که امام فرمود در راس امور است - بگیرد؟
رسالت ادامه میدهد: به چه دلیل باید گروهکهای مخرب را به مجلس راه دهیم؟ آیا حضور ضدانقلاب در مجلس آنها را آرام کرد یا تیغ از نیام کینه به اسلام برکشیدند و 17 هزار شهید ترور را روی دست نظام و انقلاب گذاشتند؟ آیا حضور بدتر از منافقین در مجلس مانع شد که حادثه تلخ انفجار حزب جمهوری اسلامی و به شهادت رساندن 72 تن از یاران انقلاب که شمار زیادی از آنها همین نمایندگان مجلس بودند، به وجود نیاید؟ آیا حضور بزرگان نهضت آزادی در مجلس مانع شد که رئیسجمهور و نخستوزیر کشور در یک روز در آتشی که همین بدتر از منافقین افروخته بودند، نسوزند و شهید نشوند؟
یادآور میشود حضرت امام به اعتبار واقعیتهای تاریخی، گروهک نهضت آزادی را پدران معنوی سازمان تروریستی منافقین توصیف کردند.
بیان رئیسجمهور آنقدر حزب کارگزاران را به وجد آورده که نایب رئیس کمیته سیاسی این حزب طی تحلیلی در نشریه صدا نوشت: «در شرایطی که اکثریت اصلاحطلبان در بهترین شرایط، بازآفرینی مجلس پنجم را آرزو میکنند و اقلیت آنان در خیالانگیزترین موقعیت حتی جسارت بیان کردن رویای احیای مجلس ششم را ندارند، رئیسجمهور فراتر از اصلاحطلبان راهبرد بازگشت به مجلس اول را پیش کشیده است.»
رسالت با بیان اینکه «آیا در انتخاباتی که منافقین، نهضت آزادی و گروههای محارب در فهرست نامزدهای معرفی شده باشند، میشود آن را یک انتخابات سالم نامید؟» مینویسد: در مجلس اول، شورای نگهبان وجود نداشت، منافقین و اعضای نهضت آزادی و بسیاری از کسانی که صلاحیت نامزدی نداشتند، در فهرست نامزدها بودند و 10 نفر از کادرهای نهضت آزادی به مجلس راه یافتند. آیا بهترین مجلس از دیدگاه رئیسجمهور آن است که حداقل 10 نفر از اعضای نهضت آزادی به آن راه یابند؟ آیا رئیسجمهور میخواهد نظر صریح امام خمینی(ره) را در مورد اعضای نهضت آزادی که آنان را بدتر از منافقین میداند، انکار کند؟ آیا بهترین مجلس از نظر رئیسجمهور، مجلس اول است که امثال آقای عطاءالله مهاجرانی که اکنون پادوی رادیو بیبیسی است، به آن راه یابد؟
محمدکاظم انبارلویی در این یادداشت خاطرنشان میکند: آیا شورای نگهبان باید چشم خود را ببندد تا دولت با دست خود نامحرمانی نظیر نهضت آزادی را به مجلس ببرد.
دعوت شورای نگهبان به تماشای انتخابات، آن هم با چشم نظارت استطلاعی، یعنی برگشت به ماههای قبل از انتخابات مجلس اول، در حالی که بیش از 30 سال از آن ماجرا میگذرد، قانون اساسی و نهادها و ارکان نظام مستقر هستند و قوانین دقیق و صحیحی در این باره داریم. چرا باید قوانین نظارتی منبعث از قانون اساسی را تعطیل کنیم و برگردیم به ماقبل انتخابات مجلس اول و اجازه دهیم منافقین و بدتر از آنان نهضت آزادی در انتخابات در فهرست نامزدهای معرفی شده باشند؟ آیا با این راهبرد، دولت میخواهد پس از «برجام» جلوی نفوذ دشمنان اسلام و انقلاب را به بالاترین نهاد تصمیمگیر نظام - که امام فرمود در راس امور است - بگیرد؟
رسالت ادامه میدهد: به چه دلیل باید گروهکهای مخرب را به مجلس راه دهیم؟ آیا حضور ضدانقلاب در مجلس آنها را آرام کرد یا تیغ از نیام کینه به اسلام برکشیدند و 17 هزار شهید ترور را روی دست نظام و انقلاب گذاشتند؟ آیا حضور بدتر از منافقین در مجلس مانع شد که حادثه تلخ انفجار حزب جمهوری اسلامی و به شهادت رساندن 72 تن از یاران انقلاب که شمار زیادی از آنها همین نمایندگان مجلس بودند، به وجود نیاید؟ آیا حضور بزرگان نهضت آزادی در مجلس مانع شد که رئیسجمهور و نخستوزیر کشور در یک روز در آتشی که همین بدتر از منافقین افروخته بودند، نسوزند و شهید نشوند؟
یادآور میشود حضرت امام به اعتبار واقعیتهای تاریخی، گروهک نهضت آزادی را پدران معنوی سازمان تروریستی منافقین توصیف کردند.