به گزارش شهدای ایران به نقل از سایت حج، آیت الله سید محمد باقر حكیم فرزند آیت الله العظمی سیدمحسن طباطبایی حكیم در شهر نجف متولد شد. نسب خاندان حكیم كه از سادات طباطبایی محسوب می گردند به امام حسن مجتبی(ع) بر می گردد. جد این خاندان، یعنی آیت الله سیدمهدی حكیم از بزرگان علما و سرآمد مجتهدان عصر خود بود كه چندی در لبنان اقامت داشت و در آنجانیز به خاك سپرده شد.
 
تلاش های آیت الله سیدمحسن حكیم در حوزه نجف هم زمان با تهاجم نیروهای انگلیسی به عراق در آغاز جنگ جهانی اول و اشغال این كشور بود. آیت الله حكیم جوان نیز همگام با دیگر علمای مبارز در صفوف مجاهدین در جبهه های نبرد به رویارویی با متجاوزان پرداخت. حكیم در زمره مراجعی است كه از هوشیاری سیاسی بالایی بهره مند بود. ایشان نخستین مرجعی است كه نسبت به صدور حكم جهاد با غاصبان قدس شریف اهتمام ورزید و به مبارزه مجاهدین فلسطینی به منظور احقاق حقوق قانونی شان مشروعیت دینی بخشید. فتاوای وی درباره عملیات فداییان فلسطینی علیه متجاوزان به سرزمینی كه قبله اول مسلمین جهان شهره عام و خاص است.
 
سیدمحمدباقر حكیم نزد آیات عظام سیدیوسف حكیم، سیدابوالقاسم خویی و سیدمحمدباقر صدر تلمذ كرد و در سن بیست و پنج سالگی از سوی آیت الله یاسین به درجه اجتهاد نائل آمد. وی از 24 سالگی به عرصه سیاست گام نهاد و در 1959 در بنیانگذاری «حزب الدعوه الاسلامیة» زیر نظر پدرش مشاركت داشت. محمدباقر حكیم در خلال سال های 1964تا 1965 به عنوان استاد علوم قرآنی در «كلیه اصول الدین» (دانشكده الهیات) بغداد به تدریس اشتغال داشت. حضور در جمع اساتید دانشگاهی در انفتاح فكری او موثر بود. وی همواره در كنار اشتغالات علمی و دینی به سیاست نیز توجه خاصی داشت. همین امر باعث شد در مدت اقامت در عراق سه مرتبه از سوی ماموران حزب بعث دستگیر و در آخرین مرتبه محكوم به اعدام گردد كه البته پس از گذراندن هیجده ماه زندان در پی صدور عفو عمومی رهایی یافت و چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ناگزیر رهسپار ایران شد. در خلال حدود 24 سال شمار 50 نفر از افراد خاندان حكیم به دست حزب بعث حاكم بر عراق به شهادت رسیدند كه سرشناس ترین آنها عبارتند از: آیت الله سیدعبدالصاحب حكیم، حجت الاسلام سید علوم الدین حكیم، حجت الاسلام سیدمحمدحسین حكیم، حجت الاسلام سیدكمال حكیم، حجت الاسلام سیدعبدالوهاب حكیم، سیداحمد حكیم، آیت الله سیدمجید حكیم، حجت الاسلام دكتر سیدعبدالهادی حكیم، حجت الاسلام سیدحسن حكیم، حجت الاسلام سیدحسین حكیم، حجت الاسلام سیدمحمدرضا حكیم، سیدمحمد حكیم، سیدمحمدعلی حكیم، سیدضیاءالدین حكیم، سیدبهاءالدین حكیم، حجت الاسلام سیدمحمدمهدی حكیم. كه در این میان شش نفر از برادران آیت الله سیدمحمدباقر صدر در خیل شهدا هستند. پس از خاندان حكیم، می توان از خاندان های «صدر»، «شبر» و «بحرالعلوم» یاد كرد كه متحمل آسیب های فراوانی از سوی رژیم بعث حاكم بر عراق شدند.
 
یادآوری این نكته ضروری است كه تاكنون از سوی سازمان اطلاعات و امنیت رژیم سابق عراق (استخبارات) هشت مرتبه به جان آیت الله سیدمحمدباقر حكیم سوءقصد شده كه همه آنها با ناكامی مواجه شد.
آیت الله سید محمد باقر حكیم مدت 23 سال در ایران بود و بجز یك دوره 30ماه كه ایت الله شاهرودی ریاست مجلس اعلا شیعیان عراق را بر عهده داشت عهده دار این مسولیت بود.
 
ایشان بسیار مورد علاقه شیعیان عراقی بودند و این موضوع را دوست ودشمن به ان اذعان داشت.مثلابیل كلینتون در نامه‌ای به آیت‌الله حكیم از او به عنوان رهبر روحی و معنوی میلیون‌ها عراقی نام برد و این دیدگاه كلینتون هنوز نیز از طرف مقامات رسمی صحیح تلقی می‌شود.
 
شهادت
 
آیت الله سید محمد باقر حكیم در تاریخ 7 شهریور سال 82 مصادف با اول رجب سال 1424 میلاد با بركت امام محمد باقر پس از اقامه نماز جمعه در حین خروج از مرقد مطهر حضرت امام علی (ع) در یك عملیات تروریستی به شهادت رسیدند.