یک روزنامه‌نگار محقق، از سکوت دستگاه‌های مسئول در مقابل فعالیت واحدهای تولیدی متخلف سوسیس و کالباس و قاچاق کنسروهای خارجی حرام به کشور گفت.
به گزارش شهدای ایران به نقل از برنا ،«فرورتیش رضوانیه» که از سال 92 تاکنون درباره تقلب‌های رایج فست‌فود ایران تحقیق می‌کند، با اشاره به این که پایین بودن سطح آگاهی عمومی درباره این صنعت بسیار نگران‌کننده است،گفت : «همان‌طور که لوازم یدکی تقلبی همه خودروها در بازار فراوان است، انواع سوسیس و کالباس هم با هر قیمتی عرضه می‌شود و نظارت کافی روی آن اعمال نمی‌شود، به طوری که حتی در برخی سوپرمارکت‌ها کنسرو هات‌داگ محتوی دو ماده ممنوع MDM و کلاژن خوک به مشتریان عرضه می‌شود.»
«رمضان فلاحتی»- دبیر انجمن صنفی صنایع فرآورده های گوشتی - نیز دراین خصوص گفته است :آشنا نبودن برخی مسئولان با دانش و صنعت سوسیس و کالباس و تصمیم‌گیری سازمان‌ها با استناد به شنیده‌ها و شایعات را از دلایل افزایش فعالیت قاچاقچیان است ،وقتی خمیر مرغ را ممنوع کردند تا بر ضعف قدرت نظارت خود سرپوش بگذارند و تولیدکننده داخلی تحت فشار قرار گرفت، پس حالا باید مقابل توزیع گسترده سوسیس و کالباس قاچاق و حرام در سوپرمارکت‌ها نیز پاسخ‌گو باشند.»
سازنده مستند «پشت‌صحنه سوسیس و کالباس»، با اشاره به این که سرانه مصرف سوسیس و کالباس در ایران کمتر از بسیاری کشورهای دیگر است، تلاش‌های صورت گرفته در دو دهه اخیر برای حذف فست‌فود از سفره مردم را بیهوده و غیرمنطقی دانست و گفت: «برخی مسئولان هنوز متوجه نشده‌اند که با تکرار شعار «سوسیس و کالباس نخورید!» مشکلی حل نمی‌شود. منطق و تجربه می‌گوید که باید به مصرف‌کنندگان آگاهی داد چه چیزی را به چه مقدار و چه روشی مصرف کنند تا سلامتی افراد با خطر مواجه نشود.»
رضوانیه، حمایت رسانه‌ها از تولیدکنندگان سوسیس و کالباسی که عملکرد شفاف دارند را ضروری دانست و تصریح کرد: «حیرت‌آور است که من به عنوان یک خبرنگار تاکنون موفق شده‌ام فقط از دو کارخانه فرآورده‌های گوشتی «سولیکو» در تهران و «تانیس» در اصفهان به طور دقیق بازدید کنم، زیرا برخی تولیدکنندگان دیگر، از سالن‌های خط تولید سوسیس و کالباس خود مانند خزانه جواهرات بانک مرکزی محافظت می‌کنند و اجازه ورود غریبه‌ها را به آنجا نمی‌دهند.»
این روزنامه‌نگار با اشاره به ادامه یافتن قهر طولانی و دوطرفه رسانه‌ها و فعالان صنعت سوسیس و کالباس که در اختلاف‌نظر سازمان‌های مسئول ریشه دارد، تاکید کرد: «ضعف وزارت بهداشت و سازمان استاندارد در نظارت بر تولید و عرضه سوسیس و کالباس در بازار باعث شده متخلفان در آب گل‌آلود تور پهن کنند و محصولات غیربهداشتی خود را به رستوران‌های سودجو و مشتریان جویای خوراک ارزان بفروشند و ثروتمند شوند، اما در مقابل آن کارخانه‌های مطمئن، ضرر کنند.»
فرورتیش رضوانیه، توجه به قیمت فرآورده‌های گوشتی را نخستین و ساده‌ترین روش شناسایی سوسیس و کالباس خطرناک و نامطمئن دانست و گفت: «وقتی ساندویچ هات‌داگ را با قیمت 2 هزار تومان می‌خریم و به این فکر نمی‌کنیم که چرا ارزان است و از سوی دیگر اهمیتی ندارد که صاحب فست‌فود یا رستوران مواد اولیه را از کجا تهیه می‌کند، پس تعجبی ندارد اگر چند سال بعد مجبور شویم ساعت‌ها مقابل مطب پزشک روی چمن بلوار بخوابیم تا نوبت ویزیت‌مان فرا برسد.»
این روزنامه‌نگار محقق با بیان این که پی گرفتن روش رفتاری «بگم... بگم» به سلامت جامعه و توسعه صنایع غذایی هیچ کمکی نمی‌کند، تاکید کرد: «به عنوان خبرنگاری که درباره تخلفات صنعت سوسیس و کالباس تحقیق کرده، در تلاش هستم تا با راهنمایی انجمن فرآورده‌های گوشتی و کارخانه‌هایی که با رسانه‌ها قهر نیستند، اقداماتی را در جهت افزایش آگاهی عمومی انجام دهیم، اما تا وقتی بعضی از مردم هنگام خوردن غذا فقط به جیب‌شان نگاه می‌کنند و اهمیتی به سلامتی خود نمی‌دهند ،عرضه محصولات بی‌کیفیت و خطرناک در فروشگاه‌ها و رستوران‌ها ادامه خواهد داشت.»
«رمضان فلاحتی»- دبیر انجمن صنفی صنایع فرآورده های گوشتی - نیز دراین خصوص گفته است :آشنا نبودن برخی مسئولان با دانش و صنعت سوسیس و کالباس و تصمیم‌گیری سازمان‌ها با استناد به شنیده‌ها و شایعات را از دلایل افزایش فعالیت قاچاقچیان است ،وقتی خمیر مرغ را ممنوع کردند تا بر ضعف قدرت نظارت خود سرپوش بگذارند و تولیدکننده داخلی تحت فشار قرار گرفت، پس حالا باید مقابل توزیع گسترده سوسیس و کالباس قاچاق و حرام در سوپرمارکت‌ها نیز پاسخ‌گو باشند.»
سازنده مستند «پشت‌صحنه سوسیس و کالباس»، با اشاره به این که سرانه مصرف سوسیس و کالباس در ایران کمتر از بسیاری کشورهای دیگر است، تلاش‌های صورت گرفته در دو دهه اخیر برای حذف فست‌فود از سفره مردم را بیهوده و غیرمنطقی دانست و گفت: «برخی مسئولان هنوز متوجه نشده‌اند که با تکرار شعار «سوسیس و کالباس نخورید!» مشکلی حل نمی‌شود. منطق و تجربه می‌گوید که باید به مصرف‌کنندگان آگاهی داد چه چیزی را به چه مقدار و چه روشی مصرف کنند تا سلامتی افراد با خطر مواجه نشود.»
رضوانیه، حمایت رسانه‌ها از تولیدکنندگان سوسیس و کالباسی که عملکرد شفاف دارند را ضروری دانست و تصریح کرد: «حیرت‌آور است که من به عنوان یک خبرنگار تاکنون موفق شده‌ام فقط از دو کارخانه فرآورده‌های گوشتی «سولیکو» در تهران و «تانیس» در اصفهان به طور دقیق بازدید کنم، زیرا برخی تولیدکنندگان دیگر، از سالن‌های خط تولید سوسیس و کالباس خود مانند خزانه جواهرات بانک مرکزی محافظت می‌کنند و اجازه ورود غریبه‌ها را به آنجا نمی‌دهند.»
این روزنامه‌نگار با اشاره به ادامه یافتن قهر طولانی و دوطرفه رسانه‌ها و فعالان صنعت سوسیس و کالباس که در اختلاف‌نظر سازمان‌های مسئول ریشه دارد، تاکید کرد: «ضعف وزارت بهداشت و سازمان استاندارد در نظارت بر تولید و عرضه سوسیس و کالباس در بازار باعث شده متخلفان در آب گل‌آلود تور پهن کنند و محصولات غیربهداشتی خود را به رستوران‌های سودجو و مشتریان جویای خوراک ارزان بفروشند و ثروتمند شوند، اما در مقابل آن کارخانه‌های مطمئن، ضرر کنند.»
فرورتیش رضوانیه، توجه به قیمت فرآورده‌های گوشتی را نخستین و ساده‌ترین روش شناسایی سوسیس و کالباس خطرناک و نامطمئن دانست و گفت: «وقتی ساندویچ هات‌داگ را با قیمت 2 هزار تومان می‌خریم و به این فکر نمی‌کنیم که چرا ارزان است و از سوی دیگر اهمیتی ندارد که صاحب فست‌فود یا رستوران مواد اولیه را از کجا تهیه می‌کند، پس تعجبی ندارد اگر چند سال بعد مجبور شویم ساعت‌ها مقابل مطب پزشک روی چمن بلوار بخوابیم تا نوبت ویزیت‌مان فرا برسد.»
این روزنامه‌نگار محقق با بیان این که پی گرفتن روش رفتاری «بگم... بگم» به سلامت جامعه و توسعه صنایع غذایی هیچ کمکی نمی‌کند، تاکید کرد: «به عنوان خبرنگاری که درباره تخلفات صنعت سوسیس و کالباس تحقیق کرده، در تلاش هستم تا با راهنمایی انجمن فرآورده‌های گوشتی و کارخانه‌هایی که با رسانه‌ها قهر نیستند، اقداماتی را در جهت افزایش آگاهی عمومی انجام دهیم، اما تا وقتی بعضی از مردم هنگام خوردن غذا فقط به جیب‌شان نگاه می‌کنند و اهمیتی به سلامتی خود نمی‌دهند ،عرضه محصولات بی‌کیفیت و خطرناک در فروشگاه‌ها و رستوران‌ها ادامه خواهد داشت.»
