به گزارش شهدای ایران؛در وصیت‌نامه شهید تازه تفحص شده، کاظم فرجی, آمده است: در مجلس ختم من شیرینی پخش کنید و بدانید که اینک زندگی واقعی را درک کرده‌ام که همانا عقیده و جهاد است و غیر از این هر چه باشد، پوچ و باطل است.

 شهید تازه تفحص شده «کاظم فرجی نوازانی» فرزند روح‌الله، در سال 1339 در تهران متولد شد. این دانشجوی شهید در سال 61 در عملیات بیت‌المقدس که منجر به آزادسازی خرمشهر شد، در سن 22 سالگی در منطقه پل خرمشهر به شهادت رسید و پیکر او در شمار شهدای مفقودالاثر جای گرفت؛ این شهید، دانشجوی علوم سیاسی در کشور  ایتالیا بود که درس خود را نیمه‌کاره رها و در در جبهه‌های جنگ تحمیلی شرکت کرد.
 
پس از گذشت 33 سال طی عملیات تفحص توسط کمیته جست‌وجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح پیکر مطهر او کشف شده و هویتش از طریق آزمایش DNA احراز شده است. خانواده او برای نخستین بار روز یکشنبه 25 مرداد با حضور در معراج شهدای مرکز با پیکر شهید دیدار کردند.
 
وصیت‌نامه این شهید از طریق یکی از همرزمانش به دست خانواده رسیده است. یکی از اعضای خانواده شهید در این رابطه می‌گوید: «وصیت‌نامه شهید کاظم فرجی از یک شخص ناشناس برایمان ارسال شد. آن همرزم شهید که این وصیت‌نامه را فرستاد گفته مدتی را صبر کرده شاید از کاظم خبری شود؛ وقتی از زنده بودنش قطع امید کرده، این وصیت‌نامه را به خواست شهید برای ما فرستاده است.
 
داخل وصیت‌نامه، کاظم خواسته است که «موقع شهادت من کسی گریه و شیون نکند و همه شیرینی پخش کنید. گفته من جایم اینجا خوب است و شما سعی کنید به جای عزاداری برایم شادی کنید.» به‌همین دلیل در مراسم خبررسانی خانواده در مورد بازگشت پیکر شهید شیرینی پخش شد.
 
تسنیم متن وصیت‌نامه این شهید والامقام را منتشر می‌کند:
 
بسم الله الرحمن الرحیم
 
وجاهدوا فی الله حق جهاده
 
در راه خود آنچنان که شایسته راه اوست جهاد کنید.
 
الان که این وصیت نامه را می‌نویسم در آمادگی کامل رزمی در نزدیکی آبادان هستیم و تا ساعتی دیگر برای یاری برادران رزمنده و ادامه راه شهدا به خطوط مقدم جبهه اعزام خواهیم شد و انشاالله که با یاری خدا آخرین سنگرهای این مزدوران را تسخیر خواهیم کرد و سرزمین مقدس مان را آزاد خواهیم کرد و در این راه مسلما بسیاری از عزیزانمان به شهادت خواهند رسید و اگر چنانچه این نور عظیم نصیب من شود و به خیل شهدا پیوستم بسیار خوشحال خواهم بود. بنابراین لزومی ندارد که شما در شهادت من بی‌تابی و عزاداری کنید بلکه باید به شادی بپردازید و در مجلس ختم من شیرینی پخش کنید و بدانید که اینک زندگی واقعی را درک کرده‌ام که همانا عقیده و جهاد است و غیر از این هر چه باشد پوچی و باطل است.
 
انشاالله خداوند گناهان من را ببخشد و البته به عفو او سخت نیازمند و محتاجم. در این جا از پدر و مادرم و برادر و خواهرانم و دوستان و آشنایان حلالیت می‌طلبم و اگر از این حقیر دلگیر هستند خواشمندم که مرا عفو کنند و انشاالله که عفو خدا شامل حالشان شود.
 
مبلغ ده هزار تومان در صندوق قرض الحسنه مسجد احمدیه دارم. آن را به حساب شماره 100 امام واریز کنید تا صرف امور خیریه گردد. در ضمن یک ماه روزه قضا دارم که آن را برایم به جا بیاورید و همچنین یک سال نماز قضا که خواهش می‌کنم به جا بیاورید. انشاالله مورد قبول خداوند قرار بگیرد. مطلب دیگری ندارم. از همه شما خداحافظی می‌کنم و آرزوی ادامه راه شهدا را برایتان دارم.
 
آنان که رفتند کاری حسینی کردند
 
و آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند
 
وگرنه یزیدی‌اند.
 
در ضمن اگر از جسدم چیزی باقی ماند آن را در بهشت زهرا(س)، قطعه شهدا به خاک بسپارید.
 
والسلام علی من اتبع الهدی

*تسنیم