با بچه‌هایی روبه رو شده‌ام که از طریق تلفن تهدید می‌شده و او نمی‌دانسته چه کار کند درحالی که تهدیدهای سایبری، جرم تلقی می شود.
به گزارش شهدای ایران،معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: آمار زنان خیابانی جزو آمارهای محرمانه است و در اختیار ما قرار نمی گیرد.
حبیب‌الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی بهزیستی اظهار داشت: عدم وجود آمار در مورد زنان خیابانی جزو آسیب‌های پنهان است و معمولا شیوع آن را نمی توان درست اندازه‌گیری کرد و کسی هم خیلی دوست ندارد درباره آن صحبت کند به همین دلیل من تا به حال ندیده‌ام دراین‌باره شیوع‌شناسی اتفاق افتاده باشد.
وی درخصوص شیوع پدیده زنان خیابانی در فضاهای مجازی گفت: من فکر می‌کنم که این موضوع مهمی است که روی جوانان ما تاثیر زیادی می گذارد و می خواهم بگویم که نقش آموزش و پرورش دراین باره بسیار مهم است.
وی افزود: امروزه دسترسی جوانان و نوجوانان به تلفن همراه، تبلت و شبکه‌های مجازی بسیار آسان است و از طرف دیگر، هیچ آموزشی دراین‌باره ندیده‌اند. مثلا ما می‌توانیم به بچه‌ها بگوییم که وقتی از اینترنت استفاده می‌کنید، مواظب باشید که فلان کار را نکنید و...
وی اضافه کرد: با بچه‌هایی روبه رو شده‌ام که از طریق تلفن تهدید می‌شده و او نمی‌دانسته چه کار کند درحالی که تهدیدهای سایبری، جرم تلقی می شود.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به زمینه های شکل گیری این پدیده گفت: معمولا این زنان به دلیل فقر و آسیب های اجتماعی در خانواده شان وارد این کار می شوند. خیلی وقت‌ها هم بچه ای که از خانه فرار کرده در مرحله اول دلش نمی خواهد که روسپی شود ولی در ادامه و به صورت اجباری وارد این کار می‌شود.
مسعودی فرید افزود: پیشنهاد می کنم که به سلامت روان آنها بیشتر توجه کنیم و باید به سمت شناسایی زودهنگام تر آنها پیش برویم تا بتوانند زودتر به مراکزی مراجعه کنند که آنها را حمایت می‌کند.
وی اضافه کرد: اگر این مراکز ایجاد شود وقتی زنی تازه می خواهد وارد این چرخه شود، به آن جا مراجعه می‌کند و خدمات مالی و... می‌گیرد. یعنی اگر به دلیل مسائل مالی می‌خواهد دست به تن فروشی بزند به این مراکز بیاید.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: از طرف دیگر در همه جای دنیا با درخواست کنندگان این زنان هم برخورد می کنند درحالی که عمده برخورد ما در ایران فقط با زنان تن‌فروش است و با مردان خیابانی که تقاضا دارند هیچ برخوردی نمی‌شود و این درحالی است که خیلی وقت‌ها این مردان حتی مزاحم زنانی می‌شوند که شغلشان تن‌فروشی نیست.
مسعودی فرید افزود: در دنیا خیلی وقت ها برخوردهای بسیار بیشتری با این مردان صورت می‌گیرد و نه زنان. از طرف دیگر ما باید نظام‌های حمایتی و اعتباری‌مان را برای این زنان توسعه دهیم؛ درحال حاضر یکی از مشکلاتی که بهزیستی دارد، کمبود اعتبارات مربوط به زنان آسیب‌دیده است.
وی اضافه کرد: وقتی شما یک زن آسیب دیده که سال ها دچار آسیب بوده را می آورید و می خواهید آن را به زندگی برگردانید، اعتبار زیادی می‌خواهد؛ خیلی وقت‌ها خانواده آنها را نمی پذیرد و باید جایی باشد تا آنها زندگی کنند و شغلی داشته باشند که بتوانند زندگی‌شان را بچرخانند. از نظر من باید خانه‌های بین راهی برای سکونت آنها ایجاد شود و حرف‌آموزی کنند تا بتوانند زندگی مستقلی داشته باشند. چون به هرحال مراکز بازپروری ما هم نمی‌توانند تا ابد آنها را نگه دارند و اگر اینطور باشد مراکز ما مملو می‌شوند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور درخصوص اعتبار و ظرفیت این مراکز گفت: این اعتبار حدود ٥٠٠ تا ٦٠٠میلیون تومان در‌سال است. در حالی که ما برای هرکدام آنها ١٥ تا ٢٠میلیون تومان سالانه اعتبار نیاز داریم. الان مشکل ما درمان آنها هم است؛ داروهای روان پزشکی گران است و باید آزاد خریده شود چون آنها بیمه نیستند.
مسعودی فرید افزود: در حال حاضر ما ٢٤ مرکز بازپروری داریم که اگر آنها از یک تا شش ماه در آن جا بمانند می توان گفت که چیزی حدود ١٥٠٠ تا ظرفیت داریم.
وی اضافه کرد: در حال حاضر ٤٥٠ دختر فراری در خانه‌های سلامت ما نگهداری می‌شوند. کسانی که به خانه‌های سلامت ما می‌آیند، تماس جنسی نداشته‌اند و عمدتا در سنین پایین‌تری اند یعنی از سن ١٢ و ١٣ سالگی وارد خانه‌های سلامت ما می‌شوند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور درخصوص شایع‌ترین علتی که این بچه ها از خانه فرار می‌کنند گفت: اصلی ترین آن، مشکلات خانوادگی است مانند اعتیاد پدر و مادر، خشونت و... ما فرارها را دو قسمت می‌کنیم؛ فرار «از» و فرار «به».
مسعودی فرید افزود: ٩٠ درصد این فرارها به دلیل تعارضات خانوادگی و ١٠درصد به دلایل بیرونی اتفاق می‌افتد؛ مثلا دختر با پسری دوست می‌شود یا فکر می‌کند اگر فرار کند می‌تواند زندگی بهتری داشته باشد.
* پارس
حبیب‌الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی بهزیستی اظهار داشت: عدم وجود آمار در مورد زنان خیابانی جزو آسیب‌های پنهان است و معمولا شیوع آن را نمی توان درست اندازه‌گیری کرد و کسی هم خیلی دوست ندارد درباره آن صحبت کند به همین دلیل من تا به حال ندیده‌ام دراین‌باره شیوع‌شناسی اتفاق افتاده باشد.
وی درخصوص شیوع پدیده زنان خیابانی در فضاهای مجازی گفت: من فکر می‌کنم که این موضوع مهمی است که روی جوانان ما تاثیر زیادی می گذارد و می خواهم بگویم که نقش آموزش و پرورش دراین باره بسیار مهم است.
وی افزود: امروزه دسترسی جوانان و نوجوانان به تلفن همراه، تبلت و شبکه‌های مجازی بسیار آسان است و از طرف دیگر، هیچ آموزشی دراین‌باره ندیده‌اند. مثلا ما می‌توانیم به بچه‌ها بگوییم که وقتی از اینترنت استفاده می‌کنید، مواظب باشید که فلان کار را نکنید و...
وی اضافه کرد: با بچه‌هایی روبه رو شده‌ام که از طریق تلفن تهدید می‌شده و او نمی‌دانسته چه کار کند درحالی که تهدیدهای سایبری، جرم تلقی می شود.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به زمینه های شکل گیری این پدیده گفت: معمولا این زنان به دلیل فقر و آسیب های اجتماعی در خانواده شان وارد این کار می شوند. خیلی وقت‌ها هم بچه ای که از خانه فرار کرده در مرحله اول دلش نمی خواهد که روسپی شود ولی در ادامه و به صورت اجباری وارد این کار می‌شود.
مسعودی فرید افزود: پیشنهاد می کنم که به سلامت روان آنها بیشتر توجه کنیم و باید به سمت شناسایی زودهنگام تر آنها پیش برویم تا بتوانند زودتر به مراکزی مراجعه کنند که آنها را حمایت می‌کند.
وی اضافه کرد: اگر این مراکز ایجاد شود وقتی زنی تازه می خواهد وارد این چرخه شود، به آن جا مراجعه می‌کند و خدمات مالی و... می‌گیرد. یعنی اگر به دلیل مسائل مالی می‌خواهد دست به تن فروشی بزند به این مراکز بیاید.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: از طرف دیگر در همه جای دنیا با درخواست کنندگان این زنان هم برخورد می کنند درحالی که عمده برخورد ما در ایران فقط با زنان تن‌فروش است و با مردان خیابانی که تقاضا دارند هیچ برخوردی نمی‌شود و این درحالی است که خیلی وقت‌ها این مردان حتی مزاحم زنانی می‌شوند که شغلشان تن‌فروشی نیست.
مسعودی فرید افزود: در دنیا خیلی وقت ها برخوردهای بسیار بیشتری با این مردان صورت می‌گیرد و نه زنان. از طرف دیگر ما باید نظام‌های حمایتی و اعتباری‌مان را برای این زنان توسعه دهیم؛ درحال حاضر یکی از مشکلاتی که بهزیستی دارد، کمبود اعتبارات مربوط به زنان آسیب‌دیده است.
وی اضافه کرد: وقتی شما یک زن آسیب دیده که سال ها دچار آسیب بوده را می آورید و می خواهید آن را به زندگی برگردانید، اعتبار زیادی می‌خواهد؛ خیلی وقت‌ها خانواده آنها را نمی پذیرد و باید جایی باشد تا آنها زندگی کنند و شغلی داشته باشند که بتوانند زندگی‌شان را بچرخانند. از نظر من باید خانه‌های بین راهی برای سکونت آنها ایجاد شود و حرف‌آموزی کنند تا بتوانند زندگی مستقلی داشته باشند. چون به هرحال مراکز بازپروری ما هم نمی‌توانند تا ابد آنها را نگه دارند و اگر اینطور باشد مراکز ما مملو می‌شوند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور درخصوص اعتبار و ظرفیت این مراکز گفت: این اعتبار حدود ٥٠٠ تا ٦٠٠میلیون تومان در‌سال است. در حالی که ما برای هرکدام آنها ١٥ تا ٢٠میلیون تومان سالانه اعتبار نیاز داریم. الان مشکل ما درمان آنها هم است؛ داروهای روان پزشکی گران است و باید آزاد خریده شود چون آنها بیمه نیستند.
مسعودی فرید افزود: در حال حاضر ما ٢٤ مرکز بازپروری داریم که اگر آنها از یک تا شش ماه در آن جا بمانند می توان گفت که چیزی حدود ١٥٠٠ تا ظرفیت داریم.
وی اضافه کرد: در حال حاضر ٤٥٠ دختر فراری در خانه‌های سلامت ما نگهداری می‌شوند. کسانی که به خانه‌های سلامت ما می‌آیند، تماس جنسی نداشته‌اند و عمدتا در سنین پایین‌تری اند یعنی از سن ١٢ و ١٣ سالگی وارد خانه‌های سلامت ما می‌شوند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور درخصوص شایع‌ترین علتی که این بچه ها از خانه فرار می‌کنند گفت: اصلی ترین آن، مشکلات خانوادگی است مانند اعتیاد پدر و مادر، خشونت و... ما فرارها را دو قسمت می‌کنیم؛ فرار «از» و فرار «به».
مسعودی فرید افزود: ٩٠ درصد این فرارها به دلیل تعارضات خانوادگی و ١٠درصد به دلایل بیرونی اتفاق می‌افتد؛ مثلا دختر با پسری دوست می‌شود یا فکر می‌کند اگر فرار کند می‌تواند زندگی بهتری داشته باشد.
* پارس
