سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ نسیم انتخابات که می وزد شعارهای کاندیداها  شنیدن دارد. گویی فارغ از نقد و بعضا نفی همدیگر باید گروهی را هم بالای سر بگیرند و به به و چه چه کنند. اصلا فرقی نمی کند آن گروه، معلمان کشور باشند، نظامیان کشور باشند یا جانبازان و ایثارگران چرا که هدف اخذ رای هست. حال در میان هر قشری می توان از نام همان گروه استفاده کرد و بعد هم به فراموشی سپرد.

گویی لازمه بازی سیاسی امروز جامعه استفاده تبلیغاتی و شعار هست. در این میان گروهی هستند که دیگر تبدیل به دکور شده اند و ایشان  همان جانبازان و خانواده شهدا هستند.

در این چند هفته ای که سالن سید الشهدای میدان هفتم تیر چهره های مختلف سیاسی را در خود دید برای برخی از این کاندیدا جانبازان و خانواده شهدا وسیله شده اند که باید با عکس فرزندانشان و و یلچرهایشان حتما در این هیاهوی سیاسی بنشینند تا یک رجل سیاسی شعار بدهد که دولت من قدر ایثارگری های شما را می داند.

از میان کاندیدا آن که بیش از همه در این راه زیاده روی کرد دکتر محمد باقر قالیباف شهردار تهران بود که روز گذشته در حالی میتینگ سیاسی خود را در سالن سید الشهدا بر پا نمود که عنوان همایش به نام تقدیر از ایثارگران 8 سال دفاع مقدس بود و بیش از سایر کاندیدا نیز در تجلیل مقام جانبازان صحبت کرد.

اما فارغ از اینکه آیا جانبازانی که در این مراسم حضور یافتند همچون حجت الاسلام صدیقی به نشانه تایید قالیباف آمده بودند یا خیر، سوالی که مطرح می شود این است که به راستی چه لزومی دارد تا جانبازان و خانواده شهدا را وارد میتینگ های انتخاباتی خود کنیم؟!  آیا بهتر نیست آنگونه که در نقد دولت فعلی عملکرد و شعارش را با هم مقایسه می کنیم به جای شعار دادن از عملکرد گذشته و آینده خود صحبت کنیم.

 اینکه در تریبون رسمی انتخاباتی با پیام  دفاع مقدس حاضر شویم و سر تعظیم در مقابل خانواده شهدا فرود آوریم ولی در عملکرد خود مادران شهدا را برنجانیم نشان از خوش خدمتی به این قشر است؟ شهردار تهران در نهایت خدمت گذاری به جامعه ایثارگری چطور می تواند بگوید جهادش ادامه دارد در حالی  که در زمان تصدی صندلی شهرداری تهران پیمانکاران شهرداری بدون رضایت خانواده شهدا با لودر به جان قبور مطهر شهدا افتادند؟! هنوز بعد از یک سال از پر شدن فرم های نظر سنجی شهرداری تهران در خصوص ساماندهی قبور شهدا هیچ آماری از نتایج آن اعلام نشده است.

 چگونه می شود چفیه ای به گردن آویخت ولی نام شهدا را از تابلوی خیابانها حذف کرد؟! پروژه حذف عنوان شهید از تابلو ها ی خیابانهای پایتخت در زمان مدیریت چه کسی آغاز شد؟