يكي از مشهورترين آيات قرآن، «آية الكرسي» است كه از جنبههاي گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.
به گزارش شهدای ایران، برخي پاداشها براي خواندن اين فراز قرآني در موقعيتهاي مختلف در نظر گرفته شده است:
خواندن آية الكرسي پس از نماز
۱. پيامبر اسلام فرمودند: كسى كه در پى نماز واجب، «آية الكرسى» مى خواند، تا نماز ديگر در پناه خداست.[۲]
۲. پيامبر خدا(ص): «هر شخصي كه پس از نماز واجب، آية الكرسي را بخواند، خود خداوند او را قبض روح ميكند و اين شخص مانند كسي است كه به همراه انبياء جهاد كرده و به شهادت رسيده باشد».[۳]
۳. امام علي(ع) از پيامبر(ص) نقل ميكند: «هركس پس از هر نماز واجب آية الكرسى بخواند، اين تنها مرگ است كه فاصله او و بهشت خواهد بود(به مجرد مردن، وارد بهشت خواهد شد)، و تنها مردم راستگو و عابد بر اين كار مواظبت خواهند كرد».[۴]
خواندن آية الكرسي قبل از خواب
۱. امام صادق(ع): «هركس هنگام خوابيدنش سه بار آية الكرسى و آيهاى كه در سوره آل عمران است: "شَهِدَ الله أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ ..."[۵] و آيه سخره[۶] و آيه سجده را بخواند، دو شيطان بر او گمارده شود كه او را از تيررس شياطين ديگر حفظ كنند، چه بخواهند و چه نخواهند. به همراه آن دو، سى تن فرشته باشند كه خداوند را حمد كنند و او را تسبيح، تهليل و تكبير گويند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بيدار شود و همه ثوابش از آن او باشد».[۷]
۲. امام رضا(ع): «هركسي آية الكرسى را هنگام خواب تلاوت كند، إن شاء الله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت».[۸]
خواندن آية الكرسي در هنگام وضو
امام باقر(ع): «هر كسي كه بعد از وضو آية الكرسي را بخواند، خداوند ثواب چهل سال [عبادت] را به او ميدهد، چهل درجه او را بالا ميبرد و چهل حور العين به او داده ميشود».[۹]
خواندن آية الكرسي براي مردگان
امام علي(ع): «هرگاه مؤمن آية الكرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آية الكرسى فرشتهاى را قرار دهد كه براى او تا روز قيامت تسبيح خدا كنند».[۱۰]
خواندن آية الكرسي در سجده
امام باقر(ع): «كسي كه آية الكرسي را در حال سجده بخواند، هرگز داخل در آتش جهنم نخواهد شد».[۱۱]
خواندن آية الكرسي براي رهايي از ترس
امام صادق(ع): «وقتي در مكان ترسناكي قرار گرفتي؛ اين آيه را بخوان: "وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْني مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْني مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً"[۱۲] و زماني كه چيز ترسناكي به چشمت خورد آية الكرسى را بخوان».[۱۳]
پی نوشت ها:
[۱]. ر.ك: ۳۳۲۵؛ آية الكرسي
[۲]. لخمي طبراني، سليمان بن أحمد، المعجم الكبير، تحقيق، حمدي عبد المجيد السلفي، ج ۳، ص ۸۴، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
[۳]. طبرسي، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، مقدمه، بلاغي، محمد جواد، ج ۲، ص ۶۲۶، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
[۴]. طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، ص ۲۸۸، قم،شريف رضي، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق؛ أبوبكر بيهقي، أحمد بن حسين، شعب الإيمان، محقق، عبد العلي عبد الحميد حامد، اشراف، مختار أحمد الندوي، ج ۴، ص ۵۷، رياض، هند، مكتبة الرشد، الدار السلفية، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.
[۵]. آل عمران، ۱۸: «خداوند، [با ايجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستى،] گواهى ميدهد كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و صاحبان دانش، [هر كدام به گونهاى بر اين مطلب،] گواهى ميدهند در حالى كه [خداوند در تمام عالم] قيام به عدالت دارد معبودى جز او نيست، كه هم توانا و هم حكيم است».
[۶]. به آيه ۵۴ سوره اعراف آيه سُخره گفته ميشود. طريحى، فخر الدين، مجمع البحرين، تحقيق، حسيني، سيد احمد، ج ۳، ص ۳۲۷، تهران، كتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش.
[۷]. كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، محقق، مصحح، غفاري، علي اكبر، آخوندي، محمد، ج ۲، ص ۵۳۹، تهران، دارالكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
[۸]. شيخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص ۱۰۵، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.
[۹]. شعيري، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص ۴۵، نجف، مطبعة حيدرية، چاپ اول، بيتا.
[۱۰]. ديلمي، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلي الصواب، ج ۱، ص ۱۷۶، قم، الشريف الرضي، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
[۱۱]. جامع الأخبار، ص ۴۶.
[۱۲]. اسراء، ۸۰: «و بگو: پروردگارا! مرا [در هر كار،] با صداقت وارد كن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى يارى كننده برايم قرار ده!».
[۱۳]. برقي، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، محدّث، جلال الدين، ج ۲، ص ۳۶، قم، دارالكتب الإسلامية، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق.
خواندن آية الكرسي پس از نماز
۱. پيامبر اسلام فرمودند: كسى كه در پى نماز واجب، «آية الكرسى» مى خواند، تا نماز ديگر در پناه خداست.[۲]
۲. پيامبر خدا(ص): «هر شخصي كه پس از نماز واجب، آية الكرسي را بخواند، خود خداوند او را قبض روح ميكند و اين شخص مانند كسي است كه به همراه انبياء جهاد كرده و به شهادت رسيده باشد».[۳]
۳. امام علي(ع) از پيامبر(ص) نقل ميكند: «هركس پس از هر نماز واجب آية الكرسى بخواند، اين تنها مرگ است كه فاصله او و بهشت خواهد بود(به مجرد مردن، وارد بهشت خواهد شد)، و تنها مردم راستگو و عابد بر اين كار مواظبت خواهند كرد».[۴]
خواندن آية الكرسي قبل از خواب
۱. امام صادق(ع): «هركس هنگام خوابيدنش سه بار آية الكرسى و آيهاى كه در سوره آل عمران است: "شَهِدَ الله أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ ..."[۵] و آيه سخره[۶] و آيه سجده را بخواند، دو شيطان بر او گمارده شود كه او را از تيررس شياطين ديگر حفظ كنند، چه بخواهند و چه نخواهند. به همراه آن دو، سى تن فرشته باشند كه خداوند را حمد كنند و او را تسبيح، تهليل و تكبير گويند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بيدار شود و همه ثوابش از آن او باشد».[۷]
۲. امام رضا(ع): «هركسي آية الكرسى را هنگام خواب تلاوت كند، إن شاء الله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت».[۸]
خواندن آية الكرسي در هنگام وضو
امام باقر(ع): «هر كسي كه بعد از وضو آية الكرسي را بخواند، خداوند ثواب چهل سال [عبادت] را به او ميدهد، چهل درجه او را بالا ميبرد و چهل حور العين به او داده ميشود».[۹]
خواندن آية الكرسي براي مردگان
امام علي(ع): «هرگاه مؤمن آية الكرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آية الكرسى فرشتهاى را قرار دهد كه براى او تا روز قيامت تسبيح خدا كنند».[۱۰]
خواندن آية الكرسي در سجده
امام باقر(ع): «كسي كه آية الكرسي را در حال سجده بخواند، هرگز داخل در آتش جهنم نخواهد شد».[۱۱]
خواندن آية الكرسي براي رهايي از ترس
امام صادق(ع): «وقتي در مكان ترسناكي قرار گرفتي؛ اين آيه را بخوان: "وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْني مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْني مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً"[۱۲] و زماني كه چيز ترسناكي به چشمت خورد آية الكرسى را بخوان».[۱۳]
پی نوشت ها:
[۱]. ر.ك: ۳۳۲۵؛ آية الكرسي
[۲]. لخمي طبراني، سليمان بن أحمد، المعجم الكبير، تحقيق، حمدي عبد المجيد السلفي، ج ۳، ص ۸۴، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
[۳]. طبرسي، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، مقدمه، بلاغي، محمد جواد، ج ۲، ص ۶۲۶، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
[۴]. طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، ص ۲۸۸، قم،شريف رضي، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق؛ أبوبكر بيهقي، أحمد بن حسين، شعب الإيمان، محقق، عبد العلي عبد الحميد حامد، اشراف، مختار أحمد الندوي، ج ۴، ص ۵۷، رياض، هند، مكتبة الرشد، الدار السلفية، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.
[۵]. آل عمران، ۱۸: «خداوند، [با ايجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستى،] گواهى ميدهد كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و صاحبان دانش، [هر كدام به گونهاى بر اين مطلب،] گواهى ميدهند در حالى كه [خداوند در تمام عالم] قيام به عدالت دارد معبودى جز او نيست، كه هم توانا و هم حكيم است».
[۶]. به آيه ۵۴ سوره اعراف آيه سُخره گفته ميشود. طريحى، فخر الدين، مجمع البحرين، تحقيق، حسيني، سيد احمد، ج ۳، ص ۳۲۷، تهران، كتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش.
[۷]. كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، محقق، مصحح، غفاري، علي اكبر، آخوندي، محمد، ج ۲، ص ۵۳۹، تهران، دارالكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
[۸]. شيخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص ۱۰۵، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.
[۹]. شعيري، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص ۴۵، نجف، مطبعة حيدرية، چاپ اول، بيتا.
[۱۰]. ديلمي، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلي الصواب، ج ۱، ص ۱۷۶، قم، الشريف الرضي، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
[۱۱]. جامع الأخبار، ص ۴۶.
[۱۲]. اسراء، ۸۰: «و بگو: پروردگارا! مرا [در هر كار،] با صداقت وارد كن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى يارى كننده برايم قرار ده!».
[۱۳]. برقي، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، محدّث، جلال الدين، ج ۲، ص ۳۶، قم، دارالكتب الإسلامية، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق.