سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران - سید هادی کسایی زاده ؛  13تیرماه سال 1390 یک کارگر ساختمانی در حالی که زمین را برای پی ریزی ساختمان حفاری می کرد در عمق دو متری متوجه جسمی شبیه به بمب شد. این کارگر به سرعت موضوع را به مسئولان گزارش داد و مسئولان سردشت بعد از دریافت گزارش اطراف بمب را حصار کشیده و برای مراقبت از آن دو نگهبان قرار دادند.

خبر کشف یک بمب شیمیایی عمل نکرده از دوران جنگ به سرعت در شهر کوچک سردشت پیچید. پس از تماس  فرماندار سردشت از تهران تیمهای ویژه خنثی سازی بمب به سمت سردشت اعزام شدند و در اولین اقدام بمب را به محل دیگری منتقل کردند.

اما پیدا شدن یک بمب شیمیایی عمل نکرده در منطقه آزادگان سردشت پرونده جدیدی را برای حمله شیمیایی به این شهر مرزی باز كرد و در همان روزها اعلام شد كه در دوران دفاع مقدس چهار فروند هواپیمای حزب بحث سه نقطه از شهر سردشت و سه روستا را مورد هدف قرار داده اند و احتمال می رود نقاط دیگر شهر سردشت هم مورد هدف بمب شیمیایی قرار گرفته باشد و بمبهای دیگری هم در زمین مدفون باشد.

فرماندار سردشت: بمب دست سپاه است

 ذبیح الله کاظمی فرماندار سردشت در همان روزهای كشف بمب گفت: کارشناسان سپاه تهران بمب را به بیرون شهر منتقل کرده اند. ولی آنچه قابل مشاهده است این است كه روی بمب نمادها و علائمی وجود دارد که دال بر شرکتهای تولید کننده بمب است ولی متاسفانه با وجود کشف چنین سند محکمی که مظلومیت و قربانی شدن شهروندان سردشتی در جنگ تحمیلی را شهادت می دهد هیچ یک از رسانه ها دعوت ما را قبول نکردند وحتی صدا و سیما هم به محل اعزام نشد.

بنیاد شهید: ایران اجازه خنثی كردن بمب را ندارد

بعد بنیاد شهید و امور ایثارگران طی بیانیه ای اعلام كرد: محتویات این بمب توسط کارشناسان اعزامی OPCW با دستگاه‌های مخصوص و بدون تماس با بمب بررسی خواهد شد و نوع و مقدار ماده داخل آن و همچنین میزان پوسیدگی دیواره بمب مشخص خواهد شد. پس از شناخت نوع ماده شیمیائی داخل بمب، کشور سازنده آن نیز مشخص خواهد شد که البته نام این کشور پس از مراجعت هیئت اعزامی و تکمیل گزارش، به صورت محرمانه به جمهوری اسلامی ایران اعلام می شود. همچنین جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر اجازه خنثی‌سازی این بمب را که احتمال انفجار آن چندان هم دور از ذهن نیست، نیافته است و این بمب شیمیایی پس از اتمام فعالیت بازرسان OPCW با جداسازی چاشنی آن از بین خواهد رفت.

پس از گذشت 600 روز: سكوت مسئولان در مورد بمب شیمیایی كشف شده در سردشت

بر اساس این گزارش هم اكنون بیش از 600 روز (2 سال) از كشف این بمب بزرگ می گذرد. بمبی كه اگر منفجر می شد ده ها هزار قربانی سلاح شیمیایی به همراه داشت. سیروان حداد رئیس هیئت مدبره انجمن حمایت از قربانیان سلاح‌های شیمیایی سردشت می گوید: فرمانداری این شهرستان مانع حضور انجمن در تحقیقات شد در حالی كه خانه ایثارگران و انجمن حمایت از قربانیان سلاح‌های شیمیایی تهران در تمامی مراحل حضور داشتند. همچنین فرمانداری سردشت موضوع را بسیار امنیتی كرد در حالی كه امنیتی نبود و بمبی پیدا شد كه ممكن بود مردم سردشت دوباره قربانی شوند آیا زنده ماندن مردم امنیتی است؟

وی كه خود از قربانیان سلاح های شیمیایی است گفت: سازمان بین المللی منع گسترش سلاحهای شیمیایی پس از تحقیقات دریافتند كه این بمب متعلق به عراق بوده ولی هیچگونه اطلاعاتی به طرف ایرانی ندادند و وقتی هم كه ما دوباره مكاتبه كردیم گفتند بعدا نتایج را اعلام می‌كنیم. نكته جالب این‌جا است كه كارشناسان سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی به دعوت انجمن سردشت آمدند ولی فرمانداری اجازه نداد این انجمن در جریان فعالیتهای سازمان بین‌المللی قرار بگیرد.

شایعه جعلی بودن بمب

گفته های حداد در حالی است كه عثمان مزین سخنگوی انجمن حمایت از قربانیان سلاح شیمیایی سردشت هم می گوید: هیچ خبری از بمب نداریم! ولی برخی گفته ها حاكی از آن است كه این بمب اصلا شیمیایی نبوده است كه این تئوری به اعلام های رسمی بسیار متناقص است. سوال اینجاست كه چرا ایران نتیجه بررسی OPCW را اعلام نكرد؟ درحالی كه ایران می توانست از این پرونده به نفع خود برای دریافت غرامت و اثبات حقانیت خود استفاده كند.

سردار محمد باقر نیکخواه فرمانده پدافند شیمیایی در دوران دفاع مقدس گفت: بمب شیمیایی کشف شده چون در دل خاک مدفون بوده است پایداری بیش از 40 تا 50 سال دارد و قطعا از نوع خردل سولفور موستات یا همان خردل سیاه است. این گاز خردل می تواند با سرعت و تاثیرگذاری سریع قربانیان خود را بیهوش کند و صدماتی مانند تاول، استفراق، مشکلات تنفسی، پوستی و چشمی ایجاد کند. البته من دیگر از چند و چون كشف بمب اطلاع ندارم.

شمار قربانیان تحت پوشش جانبازی در سردشت یكهزار و 400 نفر است كه تنها 400 نفر از مزایای جانبازی بالای 25 درصد برخوردار هستند. بررسی‌ها نشان می‌دهد كه وزارت امور خارجه ایران بعد از پایان جنگ تحمیلی اسامی چهار هزار و 600 نفر از قربانیان بمباران شیمیایی سردشت را به سازمان ملل اعلام كرده است در حالی كه بیش از 8 هزار شهروند این شهر مرزی قربانی سلاح شیمیایی شدند.

شهرستان سردشت در هفتم تیرماه سال 66 توسط هواپیماهای رژیم بعثی شیمیایی شد كه بر اثر این جنایت بیش از 110 نفر شهید و هشت هزارنفر مصدوم شدند.