رئیس مرکز فوریت‌های اجتماعی بهزیستی کشور با اشاره به اینکه بیشتر کودک آزاری‌ها از سوی والدین صورت می‌گیرد، گفت: در سال گذشته حدود هشت هزار و 664 مورد تماس تلفنی با مرکز اورژانس اجتماعی صورت گرفته است که البته ممکن است این آمار در واقعیت بیشتر باشد، زیرا بسیاری از کودک آزاری‌ها در خانواده پنهان می‌ماند.
شهدای ایران:حسین اسدبیگی در گفت‌وگو با خبرگزاری آنا، در خصوص آمار کودک آزاری در کشور اظهار کرد: متاسفانه آمارها در مورد آسیب‌های اجتماعی دقیق نیست حتی آمارهایی که از سوی برخی از مسئولان کشور اعلام می‌شود بر اساس رویکرد و افکار افراد، متفاوت است به طوری که اگر مسئولی در داخل ایران در مورد آمار کودک آزاری صحبت کند سعی می‌کند که آمارها را کمتر اعلام کند در صورتی که اگر از سوی رسانه‌های خارج از کشور مطرح شود، آمارهای کودک آزاری بسیار بیشتر از واقعیت اعلام می‌شود.
وی افزود: با توجه به اینکه کودک آزاری معمولا از سوی والدین کودکان در منازل اتفاق می‌افتد معمولا چنین اتفاقاتی را به اورژانس اجتماعی گزارش نمی‌دهند و برای حفظ آبروی خانوادگی سعی دارند بروز این حوادث و اتفاقات را در خانه مکتوم نگهدارند، حتی افراد دیگری غیر از خانواده نیز از روی خجالت و ترس از آبرو تا جایی که امکان دارد بروز حوادث کودک آزاری را پنهان نگه می‌دارند، مگر اینکه اتفاق خیلی شدید و آسیب جدی به کودک وارد شده باشد و به شکایت و دادگاه برسد.
رئیس مرکز فوریت‌های اجتماعی بهزیستی کشور یادآور شد: کودک آزاری تنها شامل تجاوز جنسی نیست بلکه هرگونه آسیبی اعم از آزار جسمی و جنسی و روحی و روانی و حتی برآورده نکردن نیازهای کودک از قبیل بهداشتی، خوراکی، آموزشی و سلامتی اسکان که به فرد زیر 18 سال وارد شود، مصداق کودک آزاری محسوب می‌شود.
اسدبیگی ادامه داد: همچنین اقدام به کتک زدن، تجاوز، تحقیر و توهین همه در مقوله کودک آزاری می‌گنجد، البته کودک آزاری بیشتر در درون خانواده رخ میدهد و خانواده سعی می‌کند که سرپوشی بر این ماجرا بگذارد، بنابراین سهمی از کودک آزاری که مربوط به خارج از خانواده است همواره پنهان باقی می‌ماند چون برخی از کودکان توانایی ابراز اعلام این موضوع را ندارند.
به گفته وی، برخی مواقع آسیب‌هایی به کودک وارد می‌شود اما چون در سن پایینی است نمی‌تواند از خود دفاع کند و این موضوع را خبر دهد حتی اگر دیگران را نیز از این موضوع باخبر کند در جایی ثبت نمی‌شود زیرا ما سامانه‌ای نداریم که در آن بروز چنین حوادثی را درج کنند.
این کارشناس بهزیستی گفت: تنها ایستگاه‌های پلیس و کلانتری‌ها و تماس تلفنی مردم با خط 123 اورژانس اجتماعی مراکز گزارش کودک آزاری هستند.
وی تاکید کرد: در سال 93 حدود هشت هزار و 664 مورد تماس تلفنی با مرکز اورژانس اجتماعی صورت گرفته است، البته ممکن است آمارها بیشتر از این رقم نیز باشد زیرا برخی از استان‌ها آمارهای خود را با تاخیر اعلام می‌کنند.
وی ادامه داد: روزانه حدود 25 مورد تماس تلفنی با اورژانس اجتماعی صورت می‌گیرد که از این تعداد بیشتر کودک آزاری‌ها از سوی والدین انجام می‌شود و دیگر تماس‌ها با مشاوره تلفنی و ارائه اطلاعات اجتماعی لازم به والدین حل می‌شود. البته برخی از گزارش‌های کودک آزاری ممکن است واقعیت نداشته باشد زیرا در مواردی مادری که به خاطر طلاق از فرزند خود دور شده است برای نادرست دانستن نگهداری فرزند در دست پدر به دروغ گزارش کودک آزاری میدهد تا بتواند حضانت کودک را خود به دست گیرد.
رئیس مرکز فوریت‌های اجتماعی بهزیستی کشور کمبود اعتبارات و بودجه را یکی از معضلات مراکز اورژانس اجتماعی دانست و گفت: متاسفانه کمبود اعتبارات باعث می‌شود نتوانیم به خوبی کیفیت خدمات را بالا ببریم و ما مجوز برای گرفتن جذب و استخدام بیشتر نیروی انسانی نداریم، هم اکنون حدود 2000 مددکار و کارشناس اجتماعی در کل کشور به مردم خدمات اجتماعی را ارائه می‌کنند.
وی یادآور شد: متاسفانه موضوع کودک آزاری و خشونت‌های خانگی در تمام کشورهای دنیا رایج است و اکثر کشورهای دنیا تلاش می‌کنند تمهیداتی برای پیشگیری، کنترل، کاهش و برخورد با این مساله در پیش گیرند. کشور ما نیز در این زمینه جزو کشورهای مترقی بوده که برنامه اورژانس اجتماعی را در کشور راه اندازی کرده است.
وی افزود: با توجه به اینکه کودک آزاری معمولا از سوی والدین کودکان در منازل اتفاق می‌افتد معمولا چنین اتفاقاتی را به اورژانس اجتماعی گزارش نمی‌دهند و برای حفظ آبروی خانوادگی سعی دارند بروز این حوادث و اتفاقات را در خانه مکتوم نگهدارند، حتی افراد دیگری غیر از خانواده نیز از روی خجالت و ترس از آبرو تا جایی که امکان دارد بروز حوادث کودک آزاری را پنهان نگه می‌دارند، مگر اینکه اتفاق خیلی شدید و آسیب جدی به کودک وارد شده باشد و به شکایت و دادگاه برسد.
رئیس مرکز فوریت‌های اجتماعی بهزیستی کشور یادآور شد: کودک آزاری تنها شامل تجاوز جنسی نیست بلکه هرگونه آسیبی اعم از آزار جسمی و جنسی و روحی و روانی و حتی برآورده نکردن نیازهای کودک از قبیل بهداشتی، خوراکی، آموزشی و سلامتی اسکان که به فرد زیر 18 سال وارد شود، مصداق کودک آزاری محسوب می‌شود.
اسدبیگی ادامه داد: همچنین اقدام به کتک زدن، تجاوز، تحقیر و توهین همه در مقوله کودک آزاری می‌گنجد، البته کودک آزاری بیشتر در درون خانواده رخ میدهد و خانواده سعی می‌کند که سرپوشی بر این ماجرا بگذارد، بنابراین سهمی از کودک آزاری که مربوط به خارج از خانواده است همواره پنهان باقی می‌ماند چون برخی از کودکان توانایی ابراز اعلام این موضوع را ندارند.
به گفته وی، برخی مواقع آسیب‌هایی به کودک وارد می‌شود اما چون در سن پایینی است نمی‌تواند از خود دفاع کند و این موضوع را خبر دهد حتی اگر دیگران را نیز از این موضوع باخبر کند در جایی ثبت نمی‌شود زیرا ما سامانه‌ای نداریم که در آن بروز چنین حوادثی را درج کنند.
این کارشناس بهزیستی گفت: تنها ایستگاه‌های پلیس و کلانتری‌ها و تماس تلفنی مردم با خط 123 اورژانس اجتماعی مراکز گزارش کودک آزاری هستند.
وی تاکید کرد: در سال 93 حدود هشت هزار و 664 مورد تماس تلفنی با مرکز اورژانس اجتماعی صورت گرفته است، البته ممکن است آمارها بیشتر از این رقم نیز باشد زیرا برخی از استان‌ها آمارهای خود را با تاخیر اعلام می‌کنند.
وی ادامه داد: روزانه حدود 25 مورد تماس تلفنی با اورژانس اجتماعی صورت می‌گیرد که از این تعداد بیشتر کودک آزاری‌ها از سوی والدین انجام می‌شود و دیگر تماس‌ها با مشاوره تلفنی و ارائه اطلاعات اجتماعی لازم به والدین حل می‌شود. البته برخی از گزارش‌های کودک آزاری ممکن است واقعیت نداشته باشد زیرا در مواردی مادری که به خاطر طلاق از فرزند خود دور شده است برای نادرست دانستن نگهداری فرزند در دست پدر به دروغ گزارش کودک آزاری میدهد تا بتواند حضانت کودک را خود به دست گیرد.
رئیس مرکز فوریت‌های اجتماعی بهزیستی کشور کمبود اعتبارات و بودجه را یکی از معضلات مراکز اورژانس اجتماعی دانست و گفت: متاسفانه کمبود اعتبارات باعث می‌شود نتوانیم به خوبی کیفیت خدمات را بالا ببریم و ما مجوز برای گرفتن جذب و استخدام بیشتر نیروی انسانی نداریم، هم اکنون حدود 2000 مددکار و کارشناس اجتماعی در کل کشور به مردم خدمات اجتماعی را ارائه می‌کنند.
وی یادآور شد: متاسفانه موضوع کودک آزاری و خشونت‌های خانگی در تمام کشورهای دنیا رایج است و اکثر کشورهای دنیا تلاش می‌کنند تمهیداتی برای پیشگیری، کنترل، کاهش و برخورد با این مساله در پیش گیرند. کشور ما نیز در این زمینه جزو کشورهای مترقی بوده که برنامه اورژانس اجتماعی را در کشور راه اندازی کرده است.
