جهان شهر ها ، مراكز ثقل رویدادهای جهانی ومحل شكل بخشیدن به روابط و مناسبات سیاسی ، اقتصادی فرهنگی و اجتماعی به شمار میروند. ودر آینده، نبض تحولات جهانی در جهان شهرها خواهد تپید.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران به نقل از افکار نیوز؛ در عصر كنونی بنگاههای وسازمان ها در تمامی كشورها ، اعم از توسعه یافته و در حال توسعه با آینده دشوار ، كاهش منابع ، افزایش الزام پاسخگویی ، زودگذری فرصت ها ودیر پایی تهدیدها و چالش ها مواجه اند. موفقیت در چنین محیطی مستلزم مدیریتی است كه علاوه بر اجرای موثر امور جاری بتواند با ابداع، نواندیشی وآینده نگری وآینده سازی وظایف اصلی وراهبردی خود را سازماندهی و اجرا كند.
در سالهای اخیر محیط بنگاهها و سازمان ها نه تنها به شكلی فزاینده متلاطم و دگرگون شده است بلكه پیوستگی متقابل میان محیط و سازمان نیز به مراتب بیشتر شده است. این تلاطم و پیوستگی متقابل نیازمند واكنشی چند وجهی از سوی سازمانهاست نخست ، این سازمان ها باید شكلی راهبردی تفكر كنند. دوم ، سازمان ها باید یافته ها وادارات خود را برای سازگاری با محیط های تغییر یافته ، به استراژی های اثر بخش تبدیل نمایند. وسوم سازمان ها باید برای تطبیق واجرای استراتژی ها ، با تعقل وتفكر بستر مناسب را فراهم سازند.
سند چشم انداز بیست ساله كشور ، برنامه پنچم توسعه ، سند چشم انداز بیست ساله شورای اسلامی شهر تهران ، منشور علمی شهرداری تهران ، طرح جامع شهر تهران ، برنامه ۵ ساله شهرداری تهران از جمله مهمترین اسناد بالادستی توسعه شهری بوده است.
تهران براساس سند چشم انداز ۲۰ ساله خود كه سیمای مطلوب ومقدور تهران را در سال ۱۴۰۴ با نگرش به سند چشم انداز ۲۰ ساله كشور ترسیم نموده است ؛جهانشهری است فرهنگی ، دانش بنیان با هویت اصیل ایرانی واسلامی ، زیبا، مقاوم ، مرفه و معیار در دنیای اسلام .
به طور كلی جهانشهرها به سه گروه سیاسی–دیپلماتیك-اقتصادی- تجاری و فرهنگی-اجتماعی تقسیم می شوند كه برای تهران جهان شهر فرهنگی در نظر گرفته شده است.در سند چشم انداز تهران ویژگی جهان شهری تهران از سه جنبه قابل تشخیص است ، نخست تهران ۱۴۰۴ پایگاه رخدادهای برجسته فرهنگی ومركز بین المللی گفتگوی فرهنگ ها وادیان خواهد بود .
دوم، تهران ۱۴۰۴ پایگاهی برای تولید پایگاهی برای تولید و صدور فرآورده های فرهنگی جذاب با استفاده از منبع فرهنگی ایرانی واسلامی خواهد بود. و سوم تهران ۱۴۰۱ پایگاهی جهان تراز برای فعالیته ای علمی، آموزشی، وپژوهشی سطح بالا خواهد بود.
در این میان تهران به عنوان شهری دانش بنیان (دانایی محور) در مقابل شهر تولید بنیان قرارمیگیرد. شهر دانش بنیان ، الگوی شهر توسعه یافته در عصر اطلاعات و دانایی است و شهر تولید بنیان یا شهر صنعتی ، با انبوه كارخانجات و كسب و كارهای صنعتی در حواشی و درون خود هویت می یابد،اما شهردانش بنیان ، با انبوهی از پژهشكده ها ، مراكزمطالعاتی، اتاق های فكر وانواع كسب و كارهای دانش بنیان هویت می گیرد.
برای تحقق چنین ایده هایی می بایست كیفیت زندگی در تهران ارتقا یابد . كیفیت زندگی با توجه به معیارهای مختلفی از جمله عوامل سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی ، تسهیلات و امكانات تفریحی ، ضریب دسترسی به كالاهای مصرفی ، وضع سكونت شهروندان و همچنین شرایط محیط طبیعی ارزیابی می شود ، كیفیت زندگی ، یكی از معیارهای كلیدی فرهیختگان برای انتخاب محل سكونت و فعالیت است و از این منظر ، ارتقای سطح كیفیت زندگی در تهران می تواند به تحقق سایر اهداف راهبردی شهر نیز كمك كند .
بنابراین ، حركت در مسیر پایانی و پویایی نیازمند شناختی آگاهانه از خود و محیط پیرامونی و تغییرات و اثرات آن هاست . تلفیق نتایج شناخت با برنامه های جامع نگر می تواند زمینه ساز استفاده موثر از فرصت ها شود . از این رو حساس نمودن اذهان به محیط و استفاده از فرصت ها و تدوین استراتژی در سطوح مختلف از مهم ترین وجوهی است كه باید مورد توجه قرار گیرد .
البته طراحی و تدوین استراتژی به تنهایی نمی تواند موجب تحقق اهداف در نظر گرفته شده برای آینده گردد بلكه حركت در راستای برنامه های تدوین شده ، و مدیریت اجرایی قدرتمند كه توانایی اجرایی لازم برای محقق نمودن برنامه ها را داشته باشد ضرورتی انكارناپذیر است ، كه بدون آن تمامی این برنامه ها به صورت ایده های زیبای دست نایافتنی باقی خواهند ماند و تنها افسوس عدم دستیابی به آن ها برای آیندگان به یادگار می ماند .
