یک مقام نظام پزشکی اعلام کرده که پرونده 30 پزشک و موسسات درمانی «زیر میزبگیر» در دست بررسی است. امید می رود نتایج این بررسی ها سبب شود جامعه پزشکی و تشکل های مرتبط خود به پالایش آلودگی های صنفی بپردازند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایرنا،معاون نظارت و برنامه ریزی سازمان نظام پزشکی درباره آخرین وضعیت رسیدگی به شکایت مردم در حوزه دریافت غیرمتعارف تعرفه از سوی برخی پزشکان گفت: در این زمینه با توجه به شرایطی که ایجاد شده، در اکثر نقاط کشور رعایت تعرفه ها از سوی پزشکان به خوبی انجام شده، به طوری که 95درصد شکایت ها رسیدگی شد و تعیین تکلیف و پیگیری آنها انجام شده است. 80درصد تماس های گرفته شده با سامانه ثبت شکایات، درخصوص نحوه ارائه خدمات درمانی بوده و به تعرفه ها ربطی نداشت . به همین دلیل، این تماس ها را از سامانه 1690به دانشگاه های علوم پزشکی ارجاع داده ایم، با مردم تماس گرفته و به آنها توضیحات لازم داده شده که اغلب این موارد در مورد نحوه برخورد، هزینه دارو و خدمات بوده است.
محمد جهانگیری با اعلام اینکه 5تا 6درصد این شکایات مربوط به تجهیزات پزشکی و موارد مصرفی مثل دارو بوده است و فقط 10درصد درخصوص تعرفه شکایت ثبت شده، افزود: شکایات مربوط به تعرفه به تمام ستاد استان های کشور ارجاع داده شده که 4درصد آن مربوط به تهران و 6 درصد مربوط به کل کشور بوده است.
وی افزوده است: در این زمینه 95درصد پرونده ها تعیین تکلیف شده اند. در تهران تخلف 5 پزشک زیرمیزی بگیر مشخص و میزان محرومیت از طبابت برایشان تعیین شده است. در مورد دریافت غیرمتعارف تعرفه و دریافت وجه در مطب، 17مورد در کل کشور ثابت شده که برای برخی از آنها حکم صادرشده و در سایر موارد در حال بررسی آنها هستیم. علاوه بر این 13پرونده نیز در مورد دریافت تعرفه غیرمجاز از سوی مؤسسات درمانی بوده که پول دریافت کرده اند که این مبالغ به مردم عودت داده شده و پرونده آنها در حال بررسی است.
این مقام مسئول با تأکید بر اینکه هرگونه دریافت پول در مطب تخلف است، گفت: پول باید در بیمارستان و با صدور صورتحساب، رد و بدل شودو از مردم می خواهیم وجهی در مطب نپردازند و موارد تخلف را به ما اطلاع دهند.
این مصاحبه، پرونده ها مطرح و شاید دهها مورد دیگر که با سکوت بیماران و خانواده های آنان آشکار نشده است، نشان می دهد جامعه پزشکی نیز مانند دیگر اصناف و قشرها چگونه می تواند در معرض آسیب های اخلاقی و زیاده خواهی های مالی قرار گیرد، بگونه ای که دریافت پول بیشتر از آن چه را که قانون و نظام پزشکی اعلام کرده، شرط اقدام برای درمان بیمار محتضر و مضطر کنند.
این اقدام نامیمون و دلال بازی برخی واسطه ها برای فروش نوبت فوری برای رد گم کردن پزشکان متخلف با تقلب یک کارخانه مواد غذایی یا حتی خدمات رسانی، می تواند قابل قیاس و حتی بدتر از آن باشد.
فرض کنید برای درمان بیمار خود با عارضه سخت قلبی یا مغری که حتی در یک بیمارستان خصوصی با تعرفه ها و هزینه های سنگین بستری شده است و تاخیر لحظه ها می تواند جبران ناپذیر و مرگ آور باشد، با پیشنهاد اجباری پرداخت زیر میزی برای اقدام درمانی روبرو شوید.
این پیشنهاد نامتعارف، چه توجیهی می تواند داشته باشد جز اینکه فرصت طلبی از بیماری برای رسیدن به نان بیشتر؟ که شایسته جامعه پزشکی کشور نیست و بی گمان بسیاری از پزشکان نیز آن را برنمی تابند.
پزشکانی که سوگند خورده اند و متکی به امکانات دولتی و بودجه دولت و در دانشگاه آزاد هم با هزینه های پایین نگهداشته شده، افتخار پوشش ردای سفید را کسب کرده اند، پس از کسب مهارت های لازم و هنگامی که باید پیام آور سلامتی باشند با درخواست دریافت های فوق العاده و غیرقانونی و در بی موارد نجومی، بیماران و خانواده های آنان را سر دوراهی ناچاری انتخاب مرگ یا ادامه زندگی قرار می دهند.
از سوی دیگر، پزشکان پس از دانش آموختگی و ورود به بازار کار از انواع حمایت های دولتی از جمله تسهیلات هنگفت بانکی کم بهره تا صفر درصد برای راه اندازی مطب، خرید تجهیزات و همچنین کمک به ارتقای سطح و رفاهی زندگی آنان،برخوردار می شوند، ولی برخی از آنان همه این موارد را نادیده گرفته و طبابت را با تجارت همسان می دانند.
این رویکرد نادرست و احتمال بروز مسابقه صنفی در این عرصه، سبب می شود نگاه مردم به کل جامعه پزشکی که بسیاری از آنان بزرگوارانه سلامت آفرینی را رسالت انسانی و صنفی خود می دانند، خاکستری و حتی سیاه شود.
افزون بر بیماران، پزشکان سلیم النفس پرشماری که در مناطق محروم همیشه در خدمت به محرومان حاضرند و حتی بسیاری از آنان ساعت هایی را به کار در مراکز درمانی خیریه و بدون هزینه مشغول هستند، قربانیان سوء رفتار گروه اندک همکاران خود می شوند که حرمت ردای سفید و سوکند خود را نگه نداشته اند.
کمبودها و ادعای غیرواقعی بودن تعرفه ها هم نمی تواند زیرمیز بگیری ها و نوبت فروشی درمانی و جراحی از مسیر دلالان را توجیه کند، زیرا اگر قرار باشد هر بخشی و صنفی فراتر از مقررات و حدود تعریف شده اقدام کند، بی گمان همه قربانی خواهند شد و می بینند که جان و زندگی خود و عزیزانشان در گرو زیرمیز بگیری ها خواهد رفت و جان ها ملعبه تجارت نامیمون درمان خواهد شد.
محمد جهانگیری با اعلام اینکه 5تا 6درصد این شکایات مربوط به تجهیزات پزشکی و موارد مصرفی مثل دارو بوده است و فقط 10درصد درخصوص تعرفه شکایت ثبت شده، افزود: شکایات مربوط به تعرفه به تمام ستاد استان های کشور ارجاع داده شده که 4درصد آن مربوط به تهران و 6 درصد مربوط به کل کشور بوده است.
وی افزوده است: در این زمینه 95درصد پرونده ها تعیین تکلیف شده اند. در تهران تخلف 5 پزشک زیرمیزی بگیر مشخص و میزان محرومیت از طبابت برایشان تعیین شده است. در مورد دریافت غیرمتعارف تعرفه و دریافت وجه در مطب، 17مورد در کل کشور ثابت شده که برای برخی از آنها حکم صادرشده و در سایر موارد در حال بررسی آنها هستیم. علاوه بر این 13پرونده نیز در مورد دریافت تعرفه غیرمجاز از سوی مؤسسات درمانی بوده که پول دریافت کرده اند که این مبالغ به مردم عودت داده شده و پرونده آنها در حال بررسی است.
این مقام مسئول با تأکید بر اینکه هرگونه دریافت پول در مطب تخلف است، گفت: پول باید در بیمارستان و با صدور صورتحساب، رد و بدل شودو از مردم می خواهیم وجهی در مطب نپردازند و موارد تخلف را به ما اطلاع دهند.
این مصاحبه، پرونده ها مطرح و شاید دهها مورد دیگر که با سکوت بیماران و خانواده های آنان آشکار نشده است، نشان می دهد جامعه پزشکی نیز مانند دیگر اصناف و قشرها چگونه می تواند در معرض آسیب های اخلاقی و زیاده خواهی های مالی قرار گیرد، بگونه ای که دریافت پول بیشتر از آن چه را که قانون و نظام پزشکی اعلام کرده، شرط اقدام برای درمان بیمار محتضر و مضطر کنند.
این اقدام نامیمون و دلال بازی برخی واسطه ها برای فروش نوبت فوری برای رد گم کردن پزشکان متخلف با تقلب یک کارخانه مواد غذایی یا حتی خدمات رسانی، می تواند قابل قیاس و حتی بدتر از آن باشد.
فرض کنید برای درمان بیمار خود با عارضه سخت قلبی یا مغری که حتی در یک بیمارستان خصوصی با تعرفه ها و هزینه های سنگین بستری شده است و تاخیر لحظه ها می تواند جبران ناپذیر و مرگ آور باشد، با پیشنهاد اجباری پرداخت زیر میزی برای اقدام درمانی روبرو شوید.
این پیشنهاد نامتعارف، چه توجیهی می تواند داشته باشد جز اینکه فرصت طلبی از بیماری برای رسیدن به نان بیشتر؟ که شایسته جامعه پزشکی کشور نیست و بی گمان بسیاری از پزشکان نیز آن را برنمی تابند.
پزشکانی که سوگند خورده اند و متکی به امکانات دولتی و بودجه دولت و در دانشگاه آزاد هم با هزینه های پایین نگهداشته شده، افتخار پوشش ردای سفید را کسب کرده اند، پس از کسب مهارت های لازم و هنگامی که باید پیام آور سلامتی باشند با درخواست دریافت های فوق العاده و غیرقانونی و در بی موارد نجومی، بیماران و خانواده های آنان را سر دوراهی ناچاری انتخاب مرگ یا ادامه زندگی قرار می دهند.
از سوی دیگر، پزشکان پس از دانش آموختگی و ورود به بازار کار از انواع حمایت های دولتی از جمله تسهیلات هنگفت بانکی کم بهره تا صفر درصد برای راه اندازی مطب، خرید تجهیزات و همچنین کمک به ارتقای سطح و رفاهی زندگی آنان،برخوردار می شوند، ولی برخی از آنان همه این موارد را نادیده گرفته و طبابت را با تجارت همسان می دانند.
این رویکرد نادرست و احتمال بروز مسابقه صنفی در این عرصه، سبب می شود نگاه مردم به کل جامعه پزشکی که بسیاری از آنان بزرگوارانه سلامت آفرینی را رسالت انسانی و صنفی خود می دانند، خاکستری و حتی سیاه شود.
افزون بر بیماران، پزشکان سلیم النفس پرشماری که در مناطق محروم همیشه در خدمت به محرومان حاضرند و حتی بسیاری از آنان ساعت هایی را به کار در مراکز درمانی خیریه و بدون هزینه مشغول هستند، قربانیان سوء رفتار گروه اندک همکاران خود می شوند که حرمت ردای سفید و سوکند خود را نگه نداشته اند.
کمبودها و ادعای غیرواقعی بودن تعرفه ها هم نمی تواند زیرمیز بگیری ها و نوبت فروشی درمانی و جراحی از مسیر دلالان را توجیه کند، زیرا اگر قرار باشد هر بخشی و صنفی فراتر از مقررات و حدود تعریف شده اقدام کند، بی گمان همه قربانی خواهند شد و می بینند که جان و زندگی خود و عزیزانشان در گرو زیرمیز بگیری ها خواهد رفت و جان ها ملعبه تجارت نامیمون درمان خواهد شد.