به نوشته یک روزنامه عربی، اغلب ناظران به جای آنکه از تصمیم به عزل شاهزاده "مقرن بن عبدالعزیز" ولیعهد سابق عربستان شگفت زده شوند، از زمان و نحوۀ اعلام خبر آن به شگفت آمدند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از العالم، روزنامه رأی الیوم در یادداشتی با اشاره به تغییرات سریع و ناگهانی در هرم قدرت در عربستان نوشت: "کودتایی که پس از درگذشت "ملک عبدالله" انجام شد می باست مقرن را هم سرنگون می کرد، همان گونه که "متعب" فرزند عبدالله و شماری از فرزندان "سلطان" ولیعهد سابق را سرنگون ساخت؛ اما نگرانی برخی از کشورهای هم پیمان عربستان نسبت به خطر تحولات ریشه ای در هرم قدرت، باعث تعدیل اندک در شیوه کودتا برای اطمینان دادن به دوستان و تضمین حمایت آنان از تصمیم های دوره جدید شد.
اینگونه بود که کودتای دو مرحله ای صورت گرفت، مقرن به طور موقت ماند تا مدتی دیگر برکنار شود، اما مرحله دوم تنها پس از 97 روز و خیلی زودتر از آنچه بسیاری پیش بینی می کردند، آغاز شد؛ اما چه عاملی باعث تسریع در سرنگونی مقرن از دایره قدرت در عربستان گردید؟
تحلیلگر رأی الیوم در ادامه آورده است: یک دیپلمات قدیمی که از دو دهه قبل مقرن را می شناخته، گفته که وی تمایلی به سیاست نداشت و نمی خواست برای باقی ماندن در منصبش بجنگد. نشانه ها حاکی از آن بود که وی نمی خواست پادشاه شود و بر خلاف اندیشه بسیاری، علت کنار رفتن مقرن، برکناری وی از سوی نسل دوم شاهزادگان نبود، بلکه اختلاف عمیق درباره نحوه برخورد با چالش های فراروی عربستان بود، چرا که اختلاف از زمان ملک عبدالله وجود داشت، اما در زمان حکومت جانشین وی افزایش یافت.
به نوشته این روزنامه، دیپلمات مزبور معتقد است که عامل مهم دیگر وابسته نبودن مقرن به جناح السدیری در خاندان آل سعود؛ و یمنی بودن مادر او بود.
همچنین وی مخالف مداخله عربستان در امور کشورهای همجوار مانند یمن به ویژه به خاطر مولفه های طایفه ای و به شکل حساب نشده بود، وی با حمایت از شبه نظامیان سنی در عراق نیز مخالف بود و تنها موردی که مقرن از یک طرف سیاسی در عراق حمایت کرد، "ایاد علاوی" نخست وزیر سابق عراق بود که همه می دانند یک شیعه لائیک است. وی همچنین با حمایت از گروه های تندرو برای جنگ با نظام سوریه مخالفت ورزید و معتقد بود چنین اقدامی آثاری ناگوار برای منطقه و عربستان دارد.
این روزنامه می افزاید: مقرن با توجه به موضعش در قبال سوریه و عراق، با عملیات "توفان قاطعیت" مخالفت نمود و اعتقاد داشت حمله نظامی، راه حل مشکل یمن نیست و برای عربستان نیز امنیت را به ارمغان نمی آورد. یکی از دغدغه های مقرن، امنیت داخلی عربستان بود چون اعتقاد داشت عربستان فقط در صورت رفع مشکلات داخلی، آماده کردن کشور برای دوره پس از اتمام نفت یا کاهش بهای آن می تواند با چالش های داخلی و تحولات آتی مقابله کند. گرچه بسیاری از سران عربستان در این زمینه حرف هایی زده اند، اما رویکردی واقعی به سوی متنوع سازی منابع درآمد و بهبود معادله توزیع ثروت در میان عربستانی ها وجود ندارد.
این دیپلمات عرب می افزاید: مقرن به خاطر تخصصش که خلبان هواپیماهای جنگی بود، روحیه ای محتاط و حسابگر به دور از شتابزدگی داشت، چون می دانست وقتی هواپیمای جنگی می رانی نباید ماجراجویی کنی، بلکه باید صفحه مقابل خود را مشاهده و آب و هوا و مولفه های طبیعت را لحاظ کنی و به مختصات دقت کنی تا وارد حریم کشوری دیگر نشوی، همچنین باید هدف را قبل از شلیک بشناسی. این اندیشه مقرن بود، اما آنچه اکنون در عربستان رخ می دهد کاملا مغایر با طبع و رویکردهای اوست.
رأی الیوم می افزاید: مقرن از معدود اشخاص خاندان حاکم در عربستان بود که بر خلاف بسیاری از مقام های عربستان، بسیار شفاف، با صداقت و بی ریا حرف می زند، از الفاظ دو پهلو استفاده نمی کند و نظرش را واضح می گوید، حتی آمریکاییان می دانند وی منتقد سیاست هایشان در منطقه است.
به ادعای دیپلمات مزبور، عربستان و منطقه با خروج این شاهزاده از دایره اتخاذ تصمیم، مردی حکیم، آکادمیستی مطلع و سیاستمداری اندیشمند را از دست دادند.
اینگونه بود که کودتای دو مرحله ای صورت گرفت، مقرن به طور موقت ماند تا مدتی دیگر برکنار شود، اما مرحله دوم تنها پس از 97 روز و خیلی زودتر از آنچه بسیاری پیش بینی می کردند، آغاز شد؛ اما چه عاملی باعث تسریع در سرنگونی مقرن از دایره قدرت در عربستان گردید؟
تحلیلگر رأی الیوم در ادامه آورده است: یک دیپلمات قدیمی که از دو دهه قبل مقرن را می شناخته، گفته که وی تمایلی به سیاست نداشت و نمی خواست برای باقی ماندن در منصبش بجنگد. نشانه ها حاکی از آن بود که وی نمی خواست پادشاه شود و بر خلاف اندیشه بسیاری، علت کنار رفتن مقرن، برکناری وی از سوی نسل دوم شاهزادگان نبود، بلکه اختلاف عمیق درباره نحوه برخورد با چالش های فراروی عربستان بود، چرا که اختلاف از زمان ملک عبدالله وجود داشت، اما در زمان حکومت جانشین وی افزایش یافت.
به نوشته این روزنامه، دیپلمات مزبور معتقد است که عامل مهم دیگر وابسته نبودن مقرن به جناح السدیری در خاندان آل سعود؛ و یمنی بودن مادر او بود.
همچنین وی مخالف مداخله عربستان در امور کشورهای همجوار مانند یمن به ویژه به خاطر مولفه های طایفه ای و به شکل حساب نشده بود، وی با حمایت از شبه نظامیان سنی در عراق نیز مخالف بود و تنها موردی که مقرن از یک طرف سیاسی در عراق حمایت کرد، "ایاد علاوی" نخست وزیر سابق عراق بود که همه می دانند یک شیعه لائیک است. وی همچنین با حمایت از گروه های تندرو برای جنگ با نظام سوریه مخالفت ورزید و معتقد بود چنین اقدامی آثاری ناگوار برای منطقه و عربستان دارد.
این روزنامه می افزاید: مقرن با توجه به موضعش در قبال سوریه و عراق، با عملیات "توفان قاطعیت" مخالفت نمود و اعتقاد داشت حمله نظامی، راه حل مشکل یمن نیست و برای عربستان نیز امنیت را به ارمغان نمی آورد. یکی از دغدغه های مقرن، امنیت داخلی عربستان بود چون اعتقاد داشت عربستان فقط در صورت رفع مشکلات داخلی، آماده کردن کشور برای دوره پس از اتمام نفت یا کاهش بهای آن می تواند با چالش های داخلی و تحولات آتی مقابله کند. گرچه بسیاری از سران عربستان در این زمینه حرف هایی زده اند، اما رویکردی واقعی به سوی متنوع سازی منابع درآمد و بهبود معادله توزیع ثروت در میان عربستانی ها وجود ندارد.
این دیپلمات عرب می افزاید: مقرن به خاطر تخصصش که خلبان هواپیماهای جنگی بود، روحیه ای محتاط و حسابگر به دور از شتابزدگی داشت، چون می دانست وقتی هواپیمای جنگی می رانی نباید ماجراجویی کنی، بلکه باید صفحه مقابل خود را مشاهده و آب و هوا و مولفه های طبیعت را لحاظ کنی و به مختصات دقت کنی تا وارد حریم کشوری دیگر نشوی، همچنین باید هدف را قبل از شلیک بشناسی. این اندیشه مقرن بود، اما آنچه اکنون در عربستان رخ می دهد کاملا مغایر با طبع و رویکردهای اوست.
رأی الیوم می افزاید: مقرن از معدود اشخاص خاندان حاکم در عربستان بود که بر خلاف بسیاری از مقام های عربستان، بسیار شفاف، با صداقت و بی ریا حرف می زند، از الفاظ دو پهلو استفاده نمی کند و نظرش را واضح می گوید، حتی آمریکاییان می دانند وی منتقد سیاست هایشان در منطقه است.
به ادعای دیپلمات مزبور، عربستان و منطقه با خروج این شاهزاده از دایره اتخاذ تصمیم، مردی حکیم، آکادمیستی مطلع و سیاستمداری اندیشمند را از دست دادند.
