اما این اعتراضات و تجمعات سبب نشد تا در آن روز خانم معاون چمدان سفر خود را بردارد و به دیارمان سفری کند تا حداقل با مردم ما همدردی کند ، اگر کاری از دستش بر نمی آید. حضور در جمع مردم حداقل کار بود که خانم معاون انجام نداد تا یکدفعه خاک بر روسری گل دارش ننشیند!


خبری در رسانه ها پیچید که در شیراز چند سگ بی پناه (با عرض معذرت از حیوان دوستان، همان ولگرد خودمان) را کشتند ! و عده ای برای غم این سگها دست به تجمع زدند و این دفعه خانم معاون احساس مسئولیت در برابر آن سگهای کشته شده و آن مردم معترض نمود و در جمعشان در شیراز بلافاصله حاضر شد.


چند سئوال:  

1- خانم ابتکار مردم ما چند روز در خوزستان و شهرهای مختلف تجمع کردند اما شما به بهانه خرابی هوا در تجمع انها حاضر نشدید ،  در حالی که وزیر بهداشت همان روز بصورت پروازی آمد! چرا؟!  در ان تجمعات فقط یک پیام دادید که آنهم گفتند در صفحه فیس بوک نوشتید ، فیس بوک برای ما مردم عادی فیلتر است و غیر قانونی ! شما مسئولان را نمی دانم!!

2- زندگی سگهای ولگرد مهم تر است یا زندگی میلیونها انسان در خوزستان ؟!

3- آدمهای حاضر در تجمع فرق می کردند ؟که شما را به یک تجمع کشاند و به تجمع دیگر پاسخ منفی دادید ؟! مثلاً خوزستانیها خاکی بودند و تجمعی که برای کشتن سگها صورت گرفت هم سانتال و مانتال بودند؟! یادمان باشد برای دفعه بعد که می خواستیم تجمع کنیم، حتماً آرایش کرده و شیک در تجمع بیاییم.  

4- البته این روزها سگ داشتن برای برخی ها با کلاسی است ! و این روزها هم که ما در حال مذاکره با غربی ها هستیم و این فرهنگ هم ارسالی از سوی آنهاست که در زندگی این روزهای ما باب شده است ، کالای فرهنگی غرب بهتر است تا خاکی که از سوی شرق می آید، و شاید این اهمیت بی تاثیر در حضور خانم معاون نبوده باشد!

خانم معاون! همچنان خوزستان خاکی است و مردمش هم خاک را تحمل می کنند و هم گرما را و هم بیماریهای تنفسی و غیره ای که از این خاک تقدیمشان می شود و هم این نامهربانیها و تبعیض ها را.

*پلاک دزفول