بعد از گذشت 70 روز
در پی حادثه توهین فرماندار تکاب به خانواده شهدا، بنیاد شهید و امور ایثارگران هیچ واکنشی نشان نداد و از دولت خواستار عزل فرماندار هتاک نشد.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ بهمن ماه سال 93 در استان آذربایجان غربی دو اتفاق افتاد که در سطح رسانه های کشور بازتاب یافت یکی در تکاب و دیگری در سلماس
شهرستان تکاب: در دومین جلسه ستاد دهه فجر شهرستان تکاب مهدی قهرمانی فرماندار این شهر در سخنان موهنی که قلم شرمسار از بیان دوباره آنهاست به ساحت مقدس شهیدان این قهرمانان ملی ایران اسلامی اهانت کرد و خدمات نظام اسلامی به ایثارگران را خیانت خواند.
شهرستان سلماس: در این شهر خیابانی وجود دارد و میدانی که از این خیابان به آن ختم می شود که نام هر دوی آنها به نام شاعر پر آوازه ایران فردوسی است. در این شهر؛ شورای نامگذاری تصمیم گرفت نام خیابان فردوسی بماند ولی نام میدان را از فردوسی تغییر دهند به انقلاب اسلامی و تندیس فردوسی نیز که در این میدان نصب شده بود با تندیس دیگری جایگزین شود.
واکنش افکار عمومی به این دو اتفاق
شهرستان تکاب: بعد از اعتراض خانواده های شهدا و ایثارگران به این اهانت بی شرمانه؛ دامنه ی این موج در سطح کشور همه گیر شد و مردم ارزش مدار و وفادار به انقلاب اسلامی از اقصی نقاط کشور؛ ائمه جمعه استان و شخصیت های مختلف ؛ بسیج دانشجویی دانشگاههای مختلف با صدور بیانیه هایی ضمن محکومیت خواستار برکناری و برخورد قضایی با این فرد شدند و رسانه های ارزشی نیز در سطح کشور اقدام به نشر و پیگیری این موضوع کردند.
پیگیری ها در سطح تکاب جدی تر بود تا جایی که خانواده های شهدا و ایثارگران این شهر با نامه نگاری های متعدد با مقامات کشور و نیز تجمع در گلزار مطهر شهدای تکاب و بعدها مقابل فرمانداری تکاب خواستار برکناری و برخورد با قهرمانی فرماندار شدند و این تجمع با خروج قهرمانی از ساختمان فرمانداری و شهر پایان یافت. از آن زمان 9 بهمن ماه قهرمانی نتوانسته در مجامع عمومی حضور پیدا کند و حتی در راهپیمایی 22 بهمن نیز شرکت نکرد.
شهرستان سلماس: واکنش ها به این اتفاق بیشتر در حوزه رسانه بود و رسانه هایی که تا دیروز در برابر اهانت به شهدا در تکاب سکوت کرده بودند این بار وارد شده و خواستار بازگرداندن مجمسه فردوسی شدند و این مطالبه تا رسانه های فارسی زبان بیگانه و خارج از کشور نیز کشیده شد و البته اساتید زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران نیز خواستار بازگشت مجمسه فردوسی شدند.
واکنش دولت و استانداری به این دو اتفاق
اهانت فرماندار تکاب به شهدا و ایثارگران: دولت و استاندار آذربایجان غربی هیچ واکنشی به این موضوع نشان ندادند و تا اکنون که 70 روز از این واقعه می گذرد علی رغم خواسته خانواده های شهدا و ایثارگران تکاب و کشور مهدی قهرمانی به عنوان فرماندار تکاب به کار خود ادامه می دهد و ایثارگران نیز مظلومانه به دفاع از آرمان و خون شهیدان.
تغییر نام میدان فردوسی سلماس: در کمتر از چهار روز از این اتفاق با دستور مستقیم قربانعلی سعادت استاندار آذربایجان غربی هم نام میدان به فردوسی بازگشت و هم شبانه تندیس این شاعر دوباره در این میدان نصب گردید.
واکنش متولیان زبان و ادب فارسی و فرهنگ ایثار و شهادت
اهانت به شهدا و ایثارگران: فرهنگ ایثار و شهادت شاکله ی اصلی تفکر اسلامی را شکل می دهد و انقلاب اسلامی نیز بر پایه همین فرهنگ والا شکل گرفته است و مشروعیت نظام مقدس جمهوری اسلامی نیز بر این مبنا است از این نظر همه آحاد جامعه و حاکمیت نقش متولی را دارا هستند اما یکی از متولیان اصلی و رسمی فرهنگ ایثار و شهادت؛ بنیاد شهید و امور ایثارگران است که تحت عنوان معاونت ریاست جمهوری فعالیت می کند و رئیس آن عضو هیات دولت نیز محسوب می شود.
که در این مورد ما هیچگاه شاهد پیگیری قاطع آن از سوی حجت الاسلام شهیدی معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران نبودیم و فقط در خبری به نقل از ایشان در جلسه شورای معاونین بنیاد آمد که ایشان به صورت شفاهی با وزیر کشور صحبت کرده اند و وزیر گفته است اجازه اهانت به ایثارگران را در مجموعه خود نمی دهد همین و بس و تا امروز که شما این سطور را می خوانید هیچ خبری نشده است.
تغییر نام میدان فردوسی: اصلی ترین متولی زبان و ادبیات فارسی در کشور فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که ریاست آن را دکتر غلامعلی حدادعادل بر عهده دارد که در همان روزهای اول با نگاشتن نامه ای رسمی به وزیر کشور خواستار بازگرداندن نام و مجمسه فردوسی به میدان و حتی شیوه و چگونگی این امر را نیز در نامه یادآوری می کند و زیر این نامه وزیر خطاب به استاندار دستور صادر می کند و مساله حل می شود هم نام میدان دوباره فردوسی می شود و مجمسه اش بر آن نصب.
حرمت امام زاده به متولی آن است
در این دو اتفاق که از یک نظر مشابه هستند و آن اینکه در یک استان اتفاق می افتد از سوی دیگر اهانت به فرهنگ ایثار و شهادت بسی عمیق تر از تغییر نام یک میدان است و حقیقت آن است که سلاح و برگ برنده ی ما در مقابل استکبار نه موشک های پیشرفته که همین فرهنگ ایثار و شهادت است همان فرهنگی که حزب الله با تاسی به آن مقابل ارتش تا بن دندان مسلح صهیونیسم مقاومت می کند و انقلاب اسلامی نیز غرب و شرق را به زانو درآورده است و عجبا که یک مقام رسمی دولتی (فرماندار تکاب) به این فرهنگ و قهرمانان و وارثان این فرهنگ اهانت می کند اما هیچ مقام دولتی و بنیاد شهید که اصلا فلسفه ی وجودی اش به خاطر آن است، ساکت می نشیند.
اما فرهنگستان زبان و ادب فارسی تغییر نام یک میدان را بر نمی تابد و به وظیفه ی خویش عمل می کند و به مطالبه ی جامعه هدف خود جامه عمل می پوشاند اما رئیس بنیاد شهید در مقام معاونت ریاست جمهوری نمی تواند و یا نمی خواهد به مطالبه جامعه هدفش توجه کند و عملا فلسفه ی وجودی خویش را زیر سوال می برد
پیامد این واقعه تاسف بار بیش از اینهاست که فکر کرد و این یک فاجعه فرهنگی است که فرماندار دولت جمهوری اسلامی مقام شامخ شهدا را زیر سوال ببرد و به خانواده هایشان اهانت کند و صدایی از دولت شنیده نشود. خانواده های شهدا و ایثارگران مظلومانه خود به میدان بیایند.
و البته این جهاد ادامه دارد و ایثارگران اعلام کرده اند تا برکناری فرد هتاک کوتاه نمی آیند و اگر آنها روزی از سیستم مایوس شوند لطمه ای است که هیچگاه نمی توان آن را جبران کرد.
از این مقایسه ها می توانید درباره دیگر اتفاقات روی داده و واکنش های متولیان نسبت به آنها مثل ضرب وشتم جانباز کرمانی توسط عوامل فتنه در کرمان و حادثه رویداده برای آقای علی مطهری در شیراز نیز انجام دهید.
شهرستان تکاب: در دومین جلسه ستاد دهه فجر شهرستان تکاب مهدی قهرمانی فرماندار این شهر در سخنان موهنی که قلم شرمسار از بیان دوباره آنهاست به ساحت مقدس شهیدان این قهرمانان ملی ایران اسلامی اهانت کرد و خدمات نظام اسلامی به ایثارگران را خیانت خواند.
شهرستان سلماس: در این شهر خیابانی وجود دارد و میدانی که از این خیابان به آن ختم می شود که نام هر دوی آنها به نام شاعر پر آوازه ایران فردوسی است. در این شهر؛ شورای نامگذاری تصمیم گرفت نام خیابان فردوسی بماند ولی نام میدان را از فردوسی تغییر دهند به انقلاب اسلامی و تندیس فردوسی نیز که در این میدان نصب شده بود با تندیس دیگری جایگزین شود.
واکنش افکار عمومی به این دو اتفاق
شهرستان تکاب: بعد از اعتراض خانواده های شهدا و ایثارگران به این اهانت بی شرمانه؛ دامنه ی این موج در سطح کشور همه گیر شد و مردم ارزش مدار و وفادار به انقلاب اسلامی از اقصی نقاط کشور؛ ائمه جمعه استان و شخصیت های مختلف ؛ بسیج دانشجویی دانشگاههای مختلف با صدور بیانیه هایی ضمن محکومیت خواستار برکناری و برخورد قضایی با این فرد شدند و رسانه های ارزشی نیز در سطح کشور اقدام به نشر و پیگیری این موضوع کردند.
پیگیری ها در سطح تکاب جدی تر بود تا جایی که خانواده های شهدا و ایثارگران این شهر با نامه نگاری های متعدد با مقامات کشور و نیز تجمع در گلزار مطهر شهدای تکاب و بعدها مقابل فرمانداری تکاب خواستار برکناری و برخورد با قهرمانی فرماندار شدند و این تجمع با خروج قهرمانی از ساختمان فرمانداری و شهر پایان یافت. از آن زمان 9 بهمن ماه قهرمانی نتوانسته در مجامع عمومی حضور پیدا کند و حتی در راهپیمایی 22 بهمن نیز شرکت نکرد.
شهرستان سلماس: واکنش ها به این اتفاق بیشتر در حوزه رسانه بود و رسانه هایی که تا دیروز در برابر اهانت به شهدا در تکاب سکوت کرده بودند این بار وارد شده و خواستار بازگرداندن مجمسه فردوسی شدند و این مطالبه تا رسانه های فارسی زبان بیگانه و خارج از کشور نیز کشیده شد و البته اساتید زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران نیز خواستار بازگشت مجمسه فردوسی شدند.
واکنش دولت و استانداری به این دو اتفاق
اهانت فرماندار تکاب به شهدا و ایثارگران: دولت و استاندار آذربایجان غربی هیچ واکنشی به این موضوع نشان ندادند و تا اکنون که 70 روز از این واقعه می گذرد علی رغم خواسته خانواده های شهدا و ایثارگران تکاب و کشور مهدی قهرمانی به عنوان فرماندار تکاب به کار خود ادامه می دهد و ایثارگران نیز مظلومانه به دفاع از آرمان و خون شهیدان.
تغییر نام میدان فردوسی سلماس: در کمتر از چهار روز از این اتفاق با دستور مستقیم قربانعلی سعادت استاندار آذربایجان غربی هم نام میدان به فردوسی بازگشت و هم شبانه تندیس این شاعر دوباره در این میدان نصب گردید.
واکنش متولیان زبان و ادب فارسی و فرهنگ ایثار و شهادت
اهانت به شهدا و ایثارگران: فرهنگ ایثار و شهادت شاکله ی اصلی تفکر اسلامی را شکل می دهد و انقلاب اسلامی نیز بر پایه همین فرهنگ والا شکل گرفته است و مشروعیت نظام مقدس جمهوری اسلامی نیز بر این مبنا است از این نظر همه آحاد جامعه و حاکمیت نقش متولی را دارا هستند اما یکی از متولیان اصلی و رسمی فرهنگ ایثار و شهادت؛ بنیاد شهید و امور ایثارگران است که تحت عنوان معاونت ریاست جمهوری فعالیت می کند و رئیس آن عضو هیات دولت نیز محسوب می شود.
که در این مورد ما هیچگاه شاهد پیگیری قاطع آن از سوی حجت الاسلام شهیدی معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران نبودیم و فقط در خبری به نقل از ایشان در جلسه شورای معاونین بنیاد آمد که ایشان به صورت شفاهی با وزیر کشور صحبت کرده اند و وزیر گفته است اجازه اهانت به ایثارگران را در مجموعه خود نمی دهد همین و بس و تا امروز که شما این سطور را می خوانید هیچ خبری نشده است.
تغییر نام میدان فردوسی: اصلی ترین متولی زبان و ادبیات فارسی در کشور فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که ریاست آن را دکتر غلامعلی حدادعادل بر عهده دارد که در همان روزهای اول با نگاشتن نامه ای رسمی به وزیر کشور خواستار بازگرداندن نام و مجمسه فردوسی به میدان و حتی شیوه و چگونگی این امر را نیز در نامه یادآوری می کند و زیر این نامه وزیر خطاب به استاندار دستور صادر می کند و مساله حل می شود هم نام میدان دوباره فردوسی می شود و مجمسه اش بر آن نصب.
حرمت امام زاده به متولی آن است
در این دو اتفاق که از یک نظر مشابه هستند و آن اینکه در یک استان اتفاق می افتد از سوی دیگر اهانت به فرهنگ ایثار و شهادت بسی عمیق تر از تغییر نام یک میدان است و حقیقت آن است که سلاح و برگ برنده ی ما در مقابل استکبار نه موشک های پیشرفته که همین فرهنگ ایثار و شهادت است همان فرهنگی که حزب الله با تاسی به آن مقابل ارتش تا بن دندان مسلح صهیونیسم مقاومت می کند و انقلاب اسلامی نیز غرب و شرق را به زانو درآورده است و عجبا که یک مقام رسمی دولتی (فرماندار تکاب) به این فرهنگ و قهرمانان و وارثان این فرهنگ اهانت می کند اما هیچ مقام دولتی و بنیاد شهید که اصلا فلسفه ی وجودی اش به خاطر آن است، ساکت می نشیند.
اما فرهنگستان زبان و ادب فارسی تغییر نام یک میدان را بر نمی تابد و به وظیفه ی خویش عمل می کند و به مطالبه ی جامعه هدف خود جامه عمل می پوشاند اما رئیس بنیاد شهید در مقام معاونت ریاست جمهوری نمی تواند و یا نمی خواهد به مطالبه جامعه هدفش توجه کند و عملا فلسفه ی وجودی خویش را زیر سوال می برد
پیامد این واقعه تاسف بار بیش از اینهاست که فکر کرد و این یک فاجعه فرهنگی است که فرماندار دولت جمهوری اسلامی مقام شامخ شهدا را زیر سوال ببرد و به خانواده هایشان اهانت کند و صدایی از دولت شنیده نشود. خانواده های شهدا و ایثارگران مظلومانه خود به میدان بیایند.
و البته این جهاد ادامه دارد و ایثارگران اعلام کرده اند تا برکناری فرد هتاک کوتاه نمی آیند و اگر آنها روزی از سیستم مایوس شوند لطمه ای است که هیچگاه نمی توان آن را جبران کرد.
از این مقایسه ها می توانید درباره دیگر اتفاقات روی داده و واکنش های متولیان نسبت به آنها مثل ضرب وشتم جانباز کرمانی توسط عوامل فتنه در کرمان و حادثه رویداده برای آقای علی مطهری در شیراز نیز انجام دهید.
شماانتظارداریدحضرت شهیدی بنیادشهیداقدامی کند؟؟؟ ایشان بامدیرکل اردبیل که برابرحکم دادگاه مجرم شناخته شده هنوزسرکارنگهداشته واستخاره میکند وقتی دربنیاداینطور میکنندازبیرون بایداینکارهارا تکرارکنند 
