به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ امنیت روانی از نیازهای اساسی و بسیار مهم انسان است كه از بدو تولد خود را نشان می دهد. انسانی كه امنیت روحی و روانی او به نحوی دچار خطر شود، طی مدت زمان كوتاهی اثر آن در همه حالات و رفتار او نمود عینی پیدا می كند. لذا می توان گفت كه آن كسی كه امنیت روانی ندارد چه دارد و آن كس كه امنیت روانی دارد چه چیزی ندارد.

در دیدگاه الهی انسان موجودی است دو بعدی مركب از جسم و روان و مساله سلامت و بیماری برای هر دو بعد انسان مطرح است؛ یعنی همان طور كه جسم انسان به انواع بیماری ها مبتلا می گردد روح نیز چنین است.

آموزه های دینی ثابت می كند كه تفكر و بینش فرد قطعاً بر نگرش های عینی او به مسایل زندگی و نیز بر رفتار و عواطف و احساساتش تاثیرگذار هستند. از جمله موارد که به آرامش روانی انسان کمک می کند ایمان به تاثیر دعا است و اینکه انسان در تنگناها به پناهگاهی مطمئن پناه ببرد.

مطالعات نیز گواه آن است كه نیایش و دعا به عنوان یك واقعیت موجود در جهان هستی از بدو خلقت انسان تا كنون مطرح بوده است و انسان ها برای نیل به كمال از آن استفاده می كردند. دعا به معنی ابراز احتیاج و پیوستن به معدن قدرت و علم و اظهار بندگی و خداخواهی در انجام همه امور است. خداوند خود می فرماید كه "بخوانید مرا تا اجابت كنم شما را".

دعا یكی از رفتارهای مذهبی مرتبط با سلامت و تندرستی می باشد دعا در لغت به معنی صدا زدن و یاری طلبیدن و گفتگو با حق تعالی در طلب حاجت و درخواست حل مشكل از درگاه اوست. دعا وسیله ای برای برآوردن خواسته ها، سبب رسیدن به هدف ها و دارای آثار و فوائد و اثرات فراوانی است.

انسانی كه به لحاظ روحی و روانی و آرامش درونی در وضعیت مناسبی به سر می برد خوب می اندیشد، خوب احساس می كند، خوب عمل می كند، به خواسته های خود احاطه دارد، از همه نعمت هایی كه خداوند به او داده است به نحو مطلوب استفاده می كند، با دیگران به راحتی ارتباط سازنده برقرار می نماید. تفكر آینده مدار و دور اندیشی دارد و از آن طریق نیروی نهفته در درون او بارور می شود.

حضرت علی(ع) در این زمینه می فرماید: شما با كاری كه از خود ارایه می دهید در حقیقت تصویری از خود می كشید. یعنی انسان با كار خوب خود می تواند تصویر و برداشت درستی از خودش داشته باشد و یا با اقدام ناشایسته برداشتی نادرست و احساس ناخوشایند از خود بروز دهد.