آنچه مقام معظم رهبری در پیام سال جدید و نیز سخنرانی اول فروردین سال 94 فرمودند حاوی نکات مهم و پند آموزی است که نه تنها در سال جاری بلکه سالهای بعد باید آویزه گوش نخبگان سیاسی و مردم باشد و به عنوان یک راهبرد مهم برای امنیت ملی و انسجام اسلامی به دلایل زیر تلقی شود:
1- درست 36 سال قبل آن هنگام که امام خمینی (ره) در صدد نوشتن نام ، نام خانوادگی انقلاب اسلامی بودند همگان بر این نظر تاکید می‌کردند که این حق رهبری و رهبران انقلاب است که هرنامی را بر این انقلاب بنهند و نیازی به رفراندوم نیست . اما برای اولین بار در طول انقلابهای تاریخ بویژه تاریخ معاصر رهبری انقلاب دست به یک ابتکار نو زد و آن این بود که نام این انقلاب به نام خدا و اسلام به ثبت برسد. در حقیقت امام (ره) در مقام "تاسیس" یک حکومت جدید بود. همان حکومتی که در بدو ورود به ایران در بهشت زهرا(س) در محضر شهیدان انقلاب  فرمودند: " من دولت تشکیل می دهم. من به پشتوانه این ملت، دولت تشکیل می‌دهم و به دهن این دولت - دولت بختیار - می زنم." بختیار آخرین حلقه از دولت پهلوی بود که می خواست رژیم رو به احتضار سلطنت را که صدای شکستن استخوانهای آن به گوش جهانیان رسیده بود، حفظ کند.
او در حقیقت می خواست جلوی پتکی که از مشت ملت بر سر ایدئولوژی شاهنشاهی با قدمت 2500 ساله فرود آمده را بگیرد. اما این پتک فرود آمد و همه ارکان حکومت را در هم کوبید.
بنایی که بر آن ویرانه ها قرار بود مستقر شود یک نظام نو، با عقلانیتی مبتنی بر وحی و قرآن بود . نظامی که  دستاوردهای عقلانی بشر را در برپایی حکومت خوب نمی خواست انکار کند اما از آموزه های وحیانی هم نمی خواست فاصله بگیرد. به همین دلیل ظرف و شکل حکومت را "جمهوریت" قرار داد تا هر آنچه قرار است به نام حکومت جدید ثبت و ضبط شود با امضا و رای ملت باشد. بدین ترتیب حکومتی پدید آمد که در تندبادهای سخت و نرم دشمنان ملت بیش از 36 سال است تاب آورده و به راحتی و سهولت دهه چهارم حیات خود را تجربه می کند.
جمهوری اسلامی امروز مستقر ترین دولت منطقه و جهان است همان روزها دشمنان دین و ملت برای عمر جمهوری اسلامی 6 ماه تا یک سال را پیش بینی می‌کردند. سالها این مدت را تمدید کردند تا رخ در نقاب خاک کشیدند.
سِّر اینکه چرا دولت جدید در ایران انقلابی عقبه های سختی را پشت سر گذاشته و چون کوه در برابر ناملایمات تاب آورده، آن است که این دولت به نام " خدا" و بر اساس قرآن و برای اجرای عدالت نبوی و علوی بنا شده است .
پشت این نظریه میلیون‌ها تن از مردم ایران با قومیتها، مذاهب و سلایق گوناگون ایستاده اند و آن را مدیریت می‌کنند. علت اصلی حمایت امام خمینی (ره) و رهبری معظم انقلاب از دولت بماهو دولت ،گذشته از اینکه رای آن حداقلی بوده یا حداکثری ،همین است . اینکه رهبری معظم انقلاب در بیانات رهگشای خود در صحن مطهر رضوی فرمودند : " هر دولتی در نظام اسلامی باید مورد حمایت همه مردم حتی کسانی که به آن رای نداده اند، باشد ،جایگاه رفیع دولت ها را در نظام اسلامی نشان می دهد.دولت هایی که مسئولیت های سنگین مشروعیت های الهی و مردمی را بر دوش دارند.
بازرگان و بنی صدر به دلیل" بلاهت سیاسی" درک درستی از این راهبرد نداشتند . اگر حکمت این سیاست را درک می‌کردند اجازه نمی دادند نام آنها در تاریخ ایران همراه با " بدنامی" یاد شود .
امام (ره) و رهبری با آنکه قوی ترین حمایت ها را از دولت ها داشتند ، اما نقد حکیمانه و مشفقانه در جامعه را هم مدیریت می‌کردند و خود در راس منتقدین، صریح ترین و جدی ترین نقد ها را مطرح می فرمودند .
سال جدید، سال تصمیم سازی و تصمیم گیریهای بزرگ در سطح ملی است. به همین دلیل باید همدلی و همزبانی بین دولت و ملت به گونه ای باشد که اقتدار ملی ایرانیان در سطح منطقه و جهان مثال زدنی باشد. اقتداری که متضمن امنیت ملی باشد و پشت قدرتهای زورگو را بلرزاند .
لذا نقدها باید یک چارچوب عقلانی و منطقی داشته باشد و اعتماد عمومی به دولت را سلب نکند . همچنین نگاه دولت هم به منتقدین نگاهی تحقیر آمیز و توام با اهانت نباشد. لذا مقام معظم رهبری فرمودند: " دلواپسی جرم نیست. تحقیر مخالفان از سوی  مسئولان خلاف تدبیر و حکمت است. "
امروز ما با دشمنانی روبه رو هستیم که می گویند 1- حقوق هسته ای ملت ایران بهانه است، اصل نظام نشانه است .
2- انتخابات بهانه است اصل نظام نشانه است .
3- حقوق بشر- بخوانید حمایت از فتنه گران و منافقان جدید و قدیم - بهانه است اصل نظام نشانه است .
پس آنها اصل نظام را نشانه گرفته اند . در پیشانی این نظام دولت جمهوری اسلامی -گذشته از هر گرایشی - قرار دارد ، پس حمایت دولت از طریق همدلی و همزبانی یک ضرورت است . باید به این پند حکمت آموز رهبری در حوزه سیاست داخلی و خارجی اعتنای جدی داشت. البته دولت هم به پاسداشت این اعتنای رهبری باید به توهین و تحقیر منتقدین پایان دهد و نقدها را آنجا که حکیمانه و مشفقانه است بپذیرد. ملت در آغاز سال جدید در آستانه  پیروزی بزرگی قرار دارد. ما چه در مذاکرات هسته ای به توافق برسیم و چه نرسیم پیروز هستیم .
مذاکرات با 6 قدرت جهانی دو سر برد است . نه برای آنها بلکه برای دولت و ملت ایران . اگر آنها مطالبات مردم و رهبری را بپذیرند نشان می دهد که مقاومت دولت و ملت آنها را به عقب نشینی و پذیرفتن حق ملت وادار کرده اند و اگر هم نپذیرند، باید شاهد رفتاری پشیمان کننده از سوی دولت و ملت ما باشند .
نبرد ملت و دولت ایران با آنها در اشکال جدید به منصه ظهور خواهد رسید کما اینکه امروز شاهد تحولات بزرگ و عمیقی در منطقه هستیم. همچنین عدم توافق به جهانیان نشان می دهد دولت و ملت ایران زیر بار زور و تحمیل قدرتهای بزرگ نرفته اند. بدون شک ما از مذاکرات در هیبت یک قهرمان خارج خواهیم شد . این چهره از ایران انقلابی برای روحیه دادن به ملت ها فوق‌العاده موثر است .
در مورد فلسفه نامگذاری امسال و آموزه های آن بویژه در مورد انتخابات آینده و نیز بهانه های به اصطلاح حقوق بشری دشمنان اسلام باز هم سخن خواهیم گفت.