از سوی ستاد پاسداشت شهدای جهانی اسلام صورت گرفت:
مریم فرحات از اهالی «حی الشجاعیه» در شرق غزه بود. او ۶ پسر و ۴ دختر داشت که همه پسرهایش از اعضای شاخه نظامی حماس هستند که در این میان، ۳ پسر به نام‌های نضال، محمد و رواد شهید شده‌اند.
به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران؛ مریم فرحات(ام نضال) از اهالی «حی الشجاعیه» در شرق غزه است که در تاریخ 24 دسامبر 1949 در یک خانواده طبقه ضعیف غزه به دنیا آمد و دارای 10 برادر و 5 خواهر بود. او 6 پسر و چهار دختر داشت که همه پسرهایش از اعضای گردان‌های شهید عزالدین قسام شاخه نظامی حماس هستند که در این میان، 3 پسر به نام‌های نضال، محمد و رواد شهید شده‌اند و یک فرزند وی نیز 11 سال است که در اسارت رژیم صهیونیستی بسر می برد تا ام فرحات به «خنساء فلسطین» مشهور شود. «خنساء» یکی از زنان صدر اسلام بود که دو برادر و چهار فرزند او به دست کفار به شهادت رسیدند و خنساء این شهادت‌ها را برای خود یک افتخار دانست.
در پی درگذشت این مادر فلسطینی ستاد پاسداشت شهدای نهضت جهانی اسلام بیانیه زیر را منتشر کرده است:
«... بنده منظره آن مادری که با پسرش وداع می‌کرد، دیروز در تلویزیون دیدم. بسیار هم دلم پر از غم شد، هم دلم پر از امید شد. غم بخاطر این که انسان ببیند که دنیای اسلام چه گوهرهای ارزنده‌ای را دارد و نمی‌شناسد؛ مثل آن مادر؛ و دارد و قدردانی نمی‌کند؛ مثل آن پسر. مادر می‌گفت اگر صد تا پسر مثل این فرزندم داشته باشم همه را در این راه می‌دهم. این ها را نمی‌شناسد دنیای اسلام. این گوهرهای گرانبها را قدر نمی‌داند. غم از این جهت؛ و امید از این جهتی که ملتی که این روحیه درش هست، روحیه آن مادر و آن پسر که می‌آیند جلوی تلویزیون و خودشان را نشان می‌دهند و با هم خداحافظی می‌کنند و این مادر می‌داند که این بچه بناست برود تا دو ساعت دیگر به قتل برسد، این جوان رعنا را می‌فرستد به طرف میدان جنگ. ملتی که این شجاعت را دارد این ملت قابل این است که بماند. قابل این است که پیروز شود...»
مقام معظم رهبری، 21 اسفند 1380، پس از پخش تصاویر لحظات بدرقه شهید محمد فتحی فرحات توسط مادر بزرگوارش
بانوی عالی مقام فلسطینی، ام نضال، مریم محیسن، ام فرحات، خنساء فلسطین را به هر نامی که بنامیم، به درک مقام والایش راه نیافته ایم؛ چرا که هر یک از این نام ها فقط به وجهی از وجود پر برکت وی دلالت دارد.
ام نضال عاشقی صادق بود که بواقع مادر پیکار و مبارزه با باطل گشت؛ او از خود و عزیزترین داشته های خود گذشت و با تقدیم سه شهید ـ نضال، محمد و رواد ـ به آرمان آزادی فلسطین و یاری بی دریغ مبارزان و مجاهدان راه رهایی از سلطه غاصبان صهیونیست، به امت اسلام درس جهاد و استقامت و اخلاص و صبر جمیل داد.
آن گاه که با جوان روزه دارش ـ مجاهد شهادت طلب، محمد فتحی فرحات ـ در مقابل چشم دوربین همراه و همگام شد و او را برای حضور در نبرد با اشغالگران غاصب بدرقه نمود و تا زمان وقوع عملیات، بیش از هشت ساعت بر سجاده نماز و نیایش نشست که: «خدواندا؛ او را بسوی جهاد در راه تو فرستادم؛ ولی به هلاکت کمتر از ده صهیونیست، به شهادتش رضا نمی دهم»؛ که دعای اضطرارش مستجاب شد و در رجعت پیکر پاک فرزند رشیدش، عاشقانه سرود مادری سر داد که: «مادر! الحمدلله که به شرافت تقدیم تو در راه خدا نائل شدم. عزیزم! پسرم! مادرم! خداحافظ!»، وقار و صلابت و صفا و عطوفت مریم محیسن، اورا به شایستگی، آینه و مظهر جمال و جلال الهی ساخته بود.
ام فرحات که به نور اخلاق اسلامی و شکوه تواضع نیز آراسته بود، در سبیل وفای به عهد الست، شادمانه و بی قرار در انتظار بود تا لحظه لقای رب خود را پیروزمندانه دریابد؛ چرا که در دشوارترین لحظات عمر یک مادر، بر بالین شهید خونین کفنش چنین سوگند یاد کرده بود: « به خدا سوگند اگر جز در راه خدا بود، هرگز از تو نمی گذشتم؛ اما خدا از تو عزیزتر است. خدا تو را و عمل تو را بپذیرد و همه ما را در بهشت اعلی گرد هم آورد.» و بدین ترتیب از معبر آزمون «احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لایفتنون»، سرافراز گذشته بود.
زنهار که توفیق تربیت مجاهدان و دلیران عرصه جهاد در دامان غیرت و حمیتش ـ که لقب خنساء فلسطین را نصیب او کرد ـ جایگاه شاخص شخص وی را در میان خیل مبارزان دلیر ملت فلسطین کم رنگ سازد که او بی مبالغه، آن کوکب دری آسمان ایمان، مبارزه و جهاد مقدس بود که از شجره مبارکه زیتون مقاومت، نور شجاعت و رشادت گرفته و عالمانه مصباح فصاحت و بلاغت نیز برافروخته بود تا در مجلس قانونگذاری فلسطین، در جایگاه ایفای وظیفه نمایندگی ملت مظلوم خویش بدرخشد و در تاریخ اسلام بعنوان مجاهدی مقاوم و ایثارگر و زنی مقتدر و شایسته جاودانه شود؛ حال آن که خود در مبارزه با بیماری صعب‌العلاج، مظلومانه یکی از قربانیان حصر چند ساله نوار غزه در زمان حسنی نامبارک بود.
او به همان زیبایی که نخست وزیر دولت مردمی فلسطین در وصفش سرود، « هدیه ای از آسمان برای ساکنان زمین » و مادر همه حسنات بود که توصیه اسامی چون «جنین» و « قسام 1» برای فرزندزادگانش گواه آن است که از هر لحظه و فرصت در حیات طیبه اش، برای جهاد در راه خداوند تبارک و تعالی بهره می جست و با استواری و صبوری اش، چنان دین بزرگی بر عهده دلیران صامد فلسطین نهاد که به روح پاکش تعهد کنند که « مبارزات و مجاهدت های وی را تا آزادی تمامی سرزمین های فلسطینی از لوث اشغالگری دشمن صهیونیستی ادامه دهند».
ستاد پاسداشت شهدای نهضت جهانی اسلام که به افتخار ثبت نام و عضویت این اسوه و معلم مبارزه و استقامت در این تشکل مردمی نائل آمده بود، در پی از دست دادن این «گوهر گرانبها»، سوگمندانه مراتب اندوه بسیار و همدردی عمیق خود را با ملت عزیز فلسطین، مردم صبور و مقاوم غزه و خصوصاً خانواده و دوستان آن بانوی بزرگوار اعلام نموده و فقدان این شخصیت بی‌بدیل را به اعضا و رهبری گرانقدر حرکت مقاومت اسلامی فلسطین و دیگر مبارزین قهرمان جنبش جهاد اسلامی، نیروهای شهادت طلب ایران و نیز امت بیدار اسلامی تسلیت عرض می نماید. امید است به عنایت الهی، فعالین حامی فلسطین با استعانت از روح بلند مجاهدان و شهدای نهضت جهانی اسلام، از برکات مستمر ارواح این عباد الرحمن بهره مند و در مسیر انجام وظیفه انسانی و اسلامی خویش در دفاع از آرمان رهایی قدس شریف مؤید و موفق باشند.
