به گزارش شهدای ایران ؛

((حلبى ))، از حضرت ابى عبداللّه (ع ) در ضمن حدیث طویلى نقل کرده ، وى گفت :
محضر مبارک امام (ع ) عرضه داشتم : فدایت شوم چه مى فرمائید درباره کسى که با داشتن قدرت زیارت آن حضرت را ترک مى کند؟
حضرت مى فرمایند: مى گویم :
این شخص عاق رسول خدا(ص ) و عاق ما اهل بیت مى باشد و امرى که به نفع او است را سبک شمرده است .
و کسى که آن حضرت را زیارت کند:
خداوند متعال حوائجش را برآورده نماید و آنچه از دنیا مقصود او است را کفایت فرماید.
و نیز زیارت آن حضرت موجب جلب رزق براى زائر مى باشد.
و آنچه در این راه انفاق کرده بر او باقى مانده و جانشین و یادگارش خواهد بود و همچنین زیارت آن حضرت موجب مى شود:
گناهان پنجاه ساله او آمرزیده شده و وى به اهلش بازگردد در حالى که بر عهده اش نه وزر و وبالى بوده و نه لغزشى و آنچه از گناه در صحیفه اعمالش ‍ ثبت شده جملگى محو و پاک مى گردد.
اگر زائر در سفر زیارت فوت شود فرشتگان نازل گشته و او را غسل مى دهند و نیز درب هائى از بهشت به روى او گشوده مى شود و نسیم خوش آن در قبر بر او وزیده و در قبر پراکنده و منتشر مى گردد.
و اگر وى در سفر زیارت سالم و از گزند مرگ در امان ماند دربى به روى او گشوده مى شود که رزق و روزى وى از آن نازل مى گردد و در مقابل هر درهمى که انفاق کرده ده هزار درهم قرار داده مى شود و آن را براى وى ذخیره کرده و هنگامى که محضور شد و از قبر بیرون آمد به او گفته مى شود:
در مقابل هر درهمى که در سفر زیارتت خرج کردى ده هزار درهم مال تو است و خداوند به تو نظر نموده و آنها را نزد خودش براى او ذخیره خواهد کرد.

 

ترجمه کامل الزیارات ص 41