جریان «مقلّب القلوب و الأبصار» در قرآن دو جا ذکر شده و هر دو جا مربوط به مسئله معاد و قیامت است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از حج؛در واپسین روزهای سال ۹۳ و فرا رسیدن بهار طبیعت گفتاری از آیت الله العظمی جوادی آملی در شرح دعای تحویل سال را منتشر می‌کند.
تفسیر قرآنی دعای تحویل سالخدای سبحان در بهار دو کار انجام می‌دهد؛ یکی اینکه خوابیده ها را بیدار کرده و دیگر اینکه مردهها را زنده می کند. این درخت ها در زمستان خواب هستند اما، وقتی بهار شد، بیدار می شوند، وقتی بیدار شدند این درخت مواد مُرده را به عنوان غذا جذب می کند و به صورت خوشه، شاخه، برگ و میوه در می آورد؛ در حقیقت در اینجا مردهها زنده می‌شوند.
جریان «مقلّب القلوب و الأبصار» در قرآن دو جا ذکر شده و هر دو جا مربوط به مسئله معاد و قیامت است؛ یکی اینکه فرمود: افراد کافری که دل‌هایشان را تطهیر نکردند و آلوده است ما در قیامت دل‌های این‌ها را زیر و رو می‌‌کنیم ﴿ وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ کَمَا لَمْ یُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ ﴾.
دیگر اینکه در آیۀ نور سوره مبارکه نور که از رجال الهی سخن به میان می‌آید، می فرماید: رجال الهی کسانی هستند که: ﴿ لاَّ تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلاَ بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ ﴾ این‌ها کسانی‌اند که ﴿ یَخَافُونَ یَوْماً تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ ﴾ این‌ها از روزی می‌ترسند که دل ها زیر و رو شده وچشم‌‌ها برگردانده می‌شود که این هم باز مربوط به مسئله قیامت است.
نتیجه بحث اینکه: بهار، انسان را به یاد قیامت می‌‌اندازد و در قیامت این کار‌ها جزء خطرناک‌ترین کارهایی است که دامنگیر تبهکاران می‌شود و آن تقلیب قلوب و تقلیب ابصار است؛ در تحویل سال که بهار است به خدا عرض می کنیم:ای خدایی که دل ها را زیر و رو می کنی؛ای خدایی که چشم‌‌ها را زیر و رو می کنی؛ای خدایی که شب و روز را مدیریت می‌‌کنی؛ای خدایی که سال را به سال دیگر و حال را به حال دیگر تبدیل می کنی؛ حال ما را به بهترین وجه تبدیل کن تا ما گرفتار تقلیب قلوب نشویم؛ گرفتار تقلیب ابصار نشویم، بلکه از أحسن الأحوال بهره بگیریم؛ این عصارۀ دعاست؛ بر اساس تناسبی که بین بهار، معاد و حوادث تلخ معاد است، بهار و تحویل سال کاملاً یادآور جریان معاد می‌باشد. پس اگر در روایات دارد، وقتی بهار آمد به یاد معاد باشید یکی از راه های تذکرۀ معاد همین است که ما از تقلیب قلوب و تقلیب ابصار نجات پیدا کنیم.
حضرت آیت الله جوادی آملی با نهی از برخی اعمال ناشایست در چهارشنبه آخر سال با توصیه بر ترک این رفتار‌ها، اذعان داشتند: هرگز خدا چیزی را که داده پس نمی گیرد؛ در ابتدا از روی کرم، چیزی که استحقاق نداشتیم به ما ارزانی داشت، بعد در مرحله بقا هم چیزی را که طلبکار نیستیم در اختیار ما می‌گذارد و هرگز پس نمی‌‌گیرد؛ مگر اینکه ما خود، به نحوی آن را پس بدهیم.
با این خدا با این لطف با این صفا جز عرض ارادت و بردگی و بندگی چیزی شایسته ما نیست؛ لذا در شأن شما عزیزان، برادران و خواهران نیست که ما بگوییم این چهارشنبه سوری را ابطال کنید؛ بگوییم به سایر جوان ها بگویید: این کار نه معقول است نه مقبول، بلکه کاری است بر خلاف عقل، بر خلاف نقل؛ جز ضرر و زیان چیز دیگری ندارد. این همه سُنن الهی مثل: درختکاری، صله رحم، دید و بازدید و نشاط های معقول و مقبول در عالَم وجود دارد، چرا انسان دست به خطری بزند که مسئولیت دینی و قانونی دارد!.
تفسیر قرآنی دعای تحویل سالخدای سبحان در بهار دو کار انجام می‌دهد؛ یکی اینکه خوابیده ها را بیدار کرده و دیگر اینکه مردهها را زنده می کند. این درخت ها در زمستان خواب هستند اما، وقتی بهار شد، بیدار می شوند، وقتی بیدار شدند این درخت مواد مُرده را به عنوان غذا جذب می کند و به صورت خوشه، شاخه، برگ و میوه در می آورد؛ در حقیقت در اینجا مردهها زنده می‌شوند.
جریان «مقلّب القلوب و الأبصار» در قرآن دو جا ذکر شده و هر دو جا مربوط به مسئله معاد و قیامت است؛ یکی اینکه فرمود: افراد کافری که دل‌هایشان را تطهیر نکردند و آلوده است ما در قیامت دل‌های این‌ها را زیر و رو می‌‌کنیم ﴿ وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ کَمَا لَمْ یُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ ﴾.
دیگر اینکه در آیۀ نور سوره مبارکه نور که از رجال الهی سخن به میان می‌آید، می فرماید: رجال الهی کسانی هستند که: ﴿ لاَّ تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلاَ بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ ﴾ این‌ها کسانی‌اند که ﴿ یَخَافُونَ یَوْماً تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ ﴾ این‌ها از روزی می‌ترسند که دل ها زیر و رو شده وچشم‌‌ها برگردانده می‌شود که این هم باز مربوط به مسئله قیامت است.
نتیجه بحث اینکه: بهار، انسان را به یاد قیامت می‌‌اندازد و در قیامت این کار‌ها جزء خطرناک‌ترین کارهایی است که دامنگیر تبهکاران می‌شود و آن تقلیب قلوب و تقلیب ابصار است؛ در تحویل سال که بهار است به خدا عرض می کنیم:ای خدایی که دل ها را زیر و رو می کنی؛ای خدایی که چشم‌‌ها را زیر و رو می کنی؛ای خدایی که شب و روز را مدیریت می‌‌کنی؛ای خدایی که سال را به سال دیگر و حال را به حال دیگر تبدیل می کنی؛ حال ما را به بهترین وجه تبدیل کن تا ما گرفتار تقلیب قلوب نشویم؛ گرفتار تقلیب ابصار نشویم، بلکه از أحسن الأحوال بهره بگیریم؛ این عصارۀ دعاست؛ بر اساس تناسبی که بین بهار، معاد و حوادث تلخ معاد است، بهار و تحویل سال کاملاً یادآور جریان معاد می‌باشد. پس اگر در روایات دارد، وقتی بهار آمد به یاد معاد باشید یکی از راه های تذکرۀ معاد همین است که ما از تقلیب قلوب و تقلیب ابصار نجات پیدا کنیم.
حضرت آیت الله جوادی آملی با نهی از برخی اعمال ناشایست در چهارشنبه آخر سال با توصیه بر ترک این رفتار‌ها، اذعان داشتند: هرگز خدا چیزی را که داده پس نمی گیرد؛ در ابتدا از روی کرم، چیزی که استحقاق نداشتیم به ما ارزانی داشت، بعد در مرحله بقا هم چیزی را که طلبکار نیستیم در اختیار ما می‌گذارد و هرگز پس نمی‌‌گیرد؛ مگر اینکه ما خود، به نحوی آن را پس بدهیم.
با این خدا با این لطف با این صفا جز عرض ارادت و بردگی و بندگی چیزی شایسته ما نیست؛ لذا در شأن شما عزیزان، برادران و خواهران نیست که ما بگوییم این چهارشنبه سوری را ابطال کنید؛ بگوییم به سایر جوان ها بگویید: این کار نه معقول است نه مقبول، بلکه کاری است بر خلاف عقل، بر خلاف نقل؛ جز ضرر و زیان چیز دیگری ندارد. این همه سُنن الهی مثل: درختکاری، صله رحم، دید و بازدید و نشاط های معقول و مقبول در عالَم وجود دارد، چرا انسان دست به خطری بزند که مسئولیت دینی و قانونی دارد!.
