به نام خدا
به نام خدایی که معلم انسان است وپیامبرش را برای هدایت ومعلمی بشر فرستاد .به نام خدایی که جانم در دست قدرت اوست به نام خدایی که مرا به معلم بودن مفتخرم کرد.زمانی که وارد شغل معلمی شدم عاشق بودم هر چه همکاران قدیمی میگفتند باور نمیکردم میگفتم شاید از روی ....این حرفها را میزنند اما اکنون پس از بیست سال سابقه خدمت وقتی به فیش حقوقیم نگاه میکنم شرمنده خانواده ام میشوم .وقتی پسرم که اکنون وقت ازدواجش شده ومیخواهد زن بگیرد ومن تقریبا هیچ پس اندازی ندارم وتقریبا هیچ ندارم چون حقوقم تا نیمه ماه نمیکشد چگونه برایش به خواستگاری بروم شما درد ما را نمیفهمید چون نمدانید امروز من معلم چی میکشم من الان دو پسر دارم که وقت ازدواجشان شده ولی باید به انها بگویم شما صبوری کنید تا خداوند شرایط ازدواج شما را فراهم کند خداوند جای حق نشته اما این شما بنده های ناسپاس خدا هستید که به ناحق بر جایی که هستید نشته اید.کاش همکاران من متحد بودند تا به شما میگفتم که حق چیست وناحق کدام است ایا من گناه کرده ام که معلم شده ام خانواده ام چه گناهی کرده اند وفرزندانم چه گناهی کرده اند که باید صبر کنند ازدواج نکنند تا شاید فرجی شود.به خدا قسم خجالت میکشم بگویم معلم هستم .انوقت شما ها گزارش تهیه میکنید ومیگوئید مدرسه ها تعطیل است .وقتی عید است ومن جیبم خالی است ونمیتوانم هیچ کاری برای خانواده ام بکنم شما ازمن معلم چه انتظاری دارید هر چند جوابتان را میدهم همیشه این دانش اموزان هستند که کلاس را به تعطیلی میکشانند وما معلمها با وجود اینهمه بی مهریها هرگز کلاس را تعطیل نکردهایم البته این راخدا بهتر میداند.اقای روحانی شما هرگز در جایگاه یک رئیس جمهور نیستید با وجودیکه به شما رای دادم وشاید خیلی هارا ترغیب کردم که به شما رای بدهند اما امروز از کار خود پشیمان هستم واین نظر تمامی ما فرهنگیان است.جناب اقای روحانی چطور راضی میشوید که به ما توهین شود درحالی شما قبل از اینکه رئیس جمهور باشیدیک روحانی هستید ویک معلم هستید البته حالا دیگر شما معلم نیستیدورئیس هستید.امید وارم که خداوند شمارا به عدالت خودتان گرفتار کند .همیشه همکاران من میگویند که دولتمردان وحکومت نمیخواهد فرهنگی در رفاه باشد ونمیخواهد مردم با سواد باشند امروز این برای من کاملا روشن است که شما معلم را گرسنه وجامعه را بیسواد میخواهید .شاید سخنانم تند است ولی بخدا قسم من عاشق رهبرم وعاشق کشورم هستم ولی ازاین همه بیعدالتی بستوه امده ام .بارها ارزوی مرگ کرده ام ولی مرگی نیست ای کاش میتوانستید واقعیت را ببینید اما افسوس که چشم سرتان باز وچشم حقیقت بینتان بسته است.میبینم که شکم باره گان دور وبر حکومت را گرفته اند اما شما نمیدانید که همیشه این پا برهنگان هستند که حامیان واقعی حکومتها هستند.معلم را میکشند ،کتک میزنند ،ابرویشرا میبرند اما شما گویا لال شدگان هستید وصدایتان در نمی اید البته درست است به مصلحت نیست گفته شود ولی مصلحت است که در بوق وکرنا کنید وبا کوچکترین چیزی معلم را زیرپایتان له کنید روی سخنم بیشتر باشما مجریان بیسواد صدا وسیماست که نمیدانید چه میکنید.البته شما نوکر هستید وبیشتر ازاین ازشما انتظاری نیست

روحشان شاد