بهزاد فراهانی، از بازیگران پر سنّ و سال تئاتر اخیراً در جریان تجلیل از یک پیشکسوت زن تئاتر گفته است: نباید این جا مثلا آرزو کنیم زنان ما را به استادیوم راه بدهند چون در نهایت مجبور هستند چنین کنند!
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایلنا، او همچنین افزوده است: در رادیو به من می‌گویند حق ندارید از کلمه درود استفاده کنید. یا مثلا شش سال است اجازه ندارم در تئاتر شهر نمایش به صحنه ببرم؛ شما ببینید با چنین مسائلی چطور باید انتظار توجه به افراد توانایی مانند م.م و فعالیت آنها داشته باشیم؟!
خانم پیشکسوت موصوف نیز در این برنامه گفته است: شاید اگر مسئولان این بزرگداشت را برگزار می‌کردند، نمی‌پذیرفتم.
*حضور بانوان در ورزشگاه‌ها امر پسندیده‌ای در شرع و قانون و عرف ما نیست و اینکه شخصی در یک تریبون از ممنوعیت آن به بدی یاد می‌کند جای نکوهش دارد.
یقیناً آقای فراهانی باید بداند که عاقبت رفتارهایی مثل موتور سواری، آوازخوانی و همپا شدن بانوان با نامحرمان در مکان‌هایی مثل استادیوم‌های فوتبال و والیبال چه خواهد بود و به چه فرجامی خواهد رسید؟!
در اینجا باید اشاره کرد که مُرّ دینی و مباحثی مثل حضور بانوان در ورزشگاه‌ها و یا وزیر شدن آنها که مورد مذمت صریح مراجع تقلید نیز قرار دارند؛ اموری نیستند که گزینه اجبار در آن دخیل باشد.
شأن دین و نظام اسلامی مقوله‌ای است که با چند دیالوگ در سالن‌های تاریک نوسان پیدا نمی‌کند و عده‌ای نباید خیال کنند به صرف اینکه در رسانه‌های بیگانه تشویقی بر یک امر غلط وجود دارد و یا یک حلقه انحرافی تصمیم به اجرای کارهایی غلط در قبال زنان می‌گیرد؛ پس می‌توان امیدوار بود که نظام شیعی دست از دیدگاه‌های خود بردارد!
هرگز چنین نیست و نه تنها همه چیز به ریل اصلی خود باز خواهد گشت بلکه امر دین همواره و در هر شرایطی واجب‌الاطاعه است.
همچنین بیان جملاتی مثل حق نداریم در رادیو از کلمه درود! استفاده کنیم؛ آنهم با ژست اپوزسیون فرهنگی از پیشکسوتان هنری بعید است.
هر کشوری در رویکردها و نهادهای مختلفش صاحب قوانینی واجب‌الاطاعه است که انتقاد از آنها در غیر از جای خود امری ناپسند است و در هیچ عرف و قانون پیشرفته‌ای در دنیا تحمل‌شدنی نیست.
خانم پیشکسوت موصوف نیز در این برنامه گفته است: شاید اگر مسئولان این بزرگداشت را برگزار می‌کردند، نمی‌پذیرفتم.
*حضور بانوان در ورزشگاه‌ها امر پسندیده‌ای در شرع و قانون و عرف ما نیست و اینکه شخصی در یک تریبون از ممنوعیت آن به بدی یاد می‌کند جای نکوهش دارد.
یقیناً آقای فراهانی باید بداند که عاقبت رفتارهایی مثل موتور سواری، آوازخوانی و همپا شدن بانوان با نامحرمان در مکان‌هایی مثل استادیوم‌های فوتبال و والیبال چه خواهد بود و به چه فرجامی خواهد رسید؟!
در اینجا باید اشاره کرد که مُرّ دینی و مباحثی مثل حضور بانوان در ورزشگاه‌ها و یا وزیر شدن آنها که مورد مذمت صریح مراجع تقلید نیز قرار دارند؛ اموری نیستند که گزینه اجبار در آن دخیل باشد.
شأن دین و نظام اسلامی مقوله‌ای است که با چند دیالوگ در سالن‌های تاریک نوسان پیدا نمی‌کند و عده‌ای نباید خیال کنند به صرف اینکه در رسانه‌های بیگانه تشویقی بر یک امر غلط وجود دارد و یا یک حلقه انحرافی تصمیم به اجرای کارهایی غلط در قبال زنان می‌گیرد؛ پس می‌توان امیدوار بود که نظام شیعی دست از دیدگاه‌های خود بردارد!
هرگز چنین نیست و نه تنها همه چیز به ریل اصلی خود باز خواهد گشت بلکه امر دین همواره و در هر شرایطی واجب‌الاطاعه است.
همچنین بیان جملاتی مثل حق نداریم در رادیو از کلمه درود! استفاده کنیم؛ آنهم با ژست اپوزسیون فرهنگی از پیشکسوتان هنری بعید است.
هر کشوری در رویکردها و نهادهای مختلفش صاحب قوانینی واجب‌الاطاعه است که انتقاد از آنها در غیر از جای خود امری ناپسند است و در هیچ عرف و قانون پیشرفته‌ای در دنیا تحمل‌شدنی نیست.
