به گزارش شهدای ایران،سرگیو کاناور، ایتالیایی اعلام کرد که شیوه ای را کشف کرده که می تواند تا سال ۲۰۱۷ یک سر جدا شده، فرضا از فردی که بواسطه بیماری لاعلاج در حال مرگ است را به بدن یک بیمار مرگ مغزی پیوند بزند. اما سایر متخصصان نسبت به ادعای این پزشک ایتالیایی ابراز تردید می کنند.

به گفته دکتر چاد گوردون، استاد جراحی پلاستیک و جراح اعصاب دانشگاه جانز هاپکینز، هیچ راهی برای پیوند مغز و نخاع که در پی آن، حرکات حسی یا حرکتی به درستی عمل کنند، وجود ندارد. در خوشبینانه ترین حالت، ما ۱۰۰ سال تا تحقق این رویا دور هستیم.

«کاناورو» ایتالیایی انجام این عمل جراحی پیوند را از طریق ترکیبی موسوم به «پلی اتیلن گلیکول» امکان پذیر می داند.

طبق گفته وی، این ترکیب موجب تحریک رشد اعصاب در نخاع و اتصال آنها به نورون ها شده و همچون نوعی چسب برای اتصال بین بدن و سر عمل می کند. البته این جراح ایتالیایی قرار است طرح کامل پروژه خود را در نشست «آکادمی جراحان اعصاب و اورتوپد آمریکا» در اواخر ماه خرداد تشریح نماید.

در سال ۱۹۷۰، یک جراح اعصاب به نام «رابرت وایت»، سر یک میمون را به بدن میمون دیگری پیوند زد. نخاع میمون هرگز به بدن جدید پیوند نخورد، به همین دلیل این میمون فلج باقی ماند، اما گردش خون در مغز بدین معنا بود که میمون می تواند همچنان ببیند، بشنود، حس بویایی داشته باشد و طعم غذاها را بفهمد. در نهایت، سیستم ایمنی بدن پیوند سر را پس زد و میمون مُرد.

بزرگترین مشکل در انجام این پیوند، اتصال نخاع به مغز است، به طوریکه سر بتواند بدن جدید خود را کنترل کند. از طرف دیگر این عمل بسیار دشوار است، چرا که اگر مغز برای مدتی طولانی بدون اکسیژن بماند می میرد.

*مهر