حتماً لازم نيست يک سنی يا شيعه متعهد و پايبند به نماز و ديگر احکام اسلامی باشيد که از دلدادگان حسين به شمار آييد؛ چه، او يکی از پرچمداران آزادی‌خواهی و پيشگامان شورش بر ستمگری و خودکامگی است و آزادی‌خواهان جهان از هر دين و آيينی، بر محور عشق او گرد هم می‌آيند؛ گيرم که تو را کيشی و آيينی ديگر باشد!
به گزارش شهدای ایران،شايد آن چه مهاتما گاندی رهبر هند گفته است، بيانگر همين ادعا باشد؛ پيشوای آزادی‌بخش هندوستان روزی نوشته بود: "از حسين آموختم که در عين مظلوميت چگونه پيروز باشم". آن‌گاه ملت خويش را اين گونه خطاب کرد: "اگر هندوستان بخواهد پيروز شود، بايد راه امام حسين را بپيمايد".
مصداق همه اين حرف‌ها را هفته گذشته می‌توانستيد در گوشه‌گوشه حرم امام حسين در قاهره به تماشا بنشينيد که در فضايی روحانی، سرود و ذکر و شعر و مديحه‌های نبوی همه جا را پر کرده بود.
مصری‌ها دو شب پيش از اين، ياد رسيدن سر مبارک امام شهيد حسين بن علی به مصر را گرامی داشتند. گرچه شيعيان ماه شعبان را به مناسبت ميلاد امام حسين و ماه محرم را در پاسداشت شهادت وی گرامی می‌دارند، اما مصری‌ها آيين خاص خود را دارند؛ يک بار در زادروز آن حضرت و ديگر بار در روز رسيدن سر مبارک ايشان به مصر که نقل شده است در سال 549 هجری، آن را از عسقلان به قاهره آورده‌اند. اين روايت را مقريزی ـ که در همان زمان می‌زيسته و خود با مصريانی که از ابتدای روز برای استقبال از سر مبارک بيرون آمده بودند همراه شده ـ بيان کرده و بسياری از عالمان دين و تاريخنگاران بر آن مهر تأييد زده‌اند.
مقريزی در کتاب خود، "الخطط المقريزية" می‌گويد: "روز يکشنبه هشتم جمادی الآخر سال 548 هجری (برابر با 31 اوت سال 1153 ميلادی) سر حسين از عسقلان به قاهره آورده شد. کسی که آن سر را از عسقلان آورد، والی آن شهر، امير سيف الممکه تميم بود و خود در روز سه‌شنبه دهم جمادی الآخر همان سال (برابر با 2 سپتامبر سال 1153 ميلادی) در کاخ حضور يافت".
تقريباً از ده روز پيش از جشن، فضای شادمانی سراسر مصر را فرا می‌گيرد و صوفيان و دلدادگان حسين به برپايی چادرها و گستردن سفره‌ها می‌پردازند تا از مهمانان امام استقبال و پذيرايی کنند و در اطعام مردم قاهره سنگ تمام بگذارند. اوضاع به گونه‌ای است که حتی شماری از مصريان، از اين سو و آن سوی کشور نيز برای مشارکت در اين کار به قاهره سرازير می‌شوند تا در حد توان و برای رضايت خدا و محبت اهل بيت پيامبر اکرم، به خدمتگزاری مشغول شوند.
آن گاه "شب بزرگ" فرا می‌رسد و "حیّ الحسين" قاهره فاطميه لبريز از ارادتمندان امام، از پير و جوان طبقات بالا و پايين اجتماع می‌شود که شهر و ديار خود را ترک کرده و به اين جا آمده‌اند و عشق حسين و اهل بيت پيامبر آنان را در محفلی به دور از هر گونه تندروی و غلوّ گرد آورده است.
"شب بزرگ" امسال را شيخ محود تهامی سراينده صوفی که نقيب شاعران مصری و فرزند شيخ ياسين تهامی است، اجرا کرد.قرار بود "شب پايانی" يعنی آخرين شام جشن را هم او اجرا کند که به دلايل امنيتی برگزاری آن ميسر نشد.
مراسم "شب بزرگ" تا نخستين ساعات بامداد پريروز، بدين سان ادامه يافت که در جايگاه مقابل ورودی اصلی مسجد، شيواترين اشعار برای هزاران ارادتمند و حاضران در جشن خواندند که در لابلای آن‌ها شمار بسياری از خارجی‌ها و گردشگرانی هم ديده می‌شدند که علی رغم اقدامات گسترده امنيتی از سوی وزارت کشور، برای حضور تا پايان مراسم پافشاری داشتند.
در اين مراسم، هم‌چنين حلقه‌های ذکری نيز در صحن مسجد برگزار بود که شماری از شعرا آن را اداره می‌کردند. گفتنی است که اين آيين‌ها پس از سه سال تعطيلی که به دليل شرايط خاصی که مصر در آن به سر می‌برد، امسال برای اولين بار با حضور همه اصحاب طريقت برپا می‌شود.
جشن ميلاد امام حسين از نظر شمار شرکت‌کنندگان بزرگ‌ترين مراسم در مصر است، پس از آن، مراسم بزرگداشت ميلاد خواهر ايشان حضرت زينب است که در منطقه‌ای در همان نزديکی مدفون می‌باشد و در آخرين سه‌شنبه ماه رجب هر سال برگزار می‌شود.
پيشينه برپايی اين مراسم به دوران فاطميان برمی‌گردد که خلفای آن سلسله در طول سال، از مراسم آغاز سال گرفته، تا روز عاشورا و جشن زادروز پيامبر اکرم، آيين‌هايی خاص خود داشتند و با گردهمايی و اطعام و آذين‌بندی و شادمانی و سرور به گرامی‌داشت آن می‌پرداختند.
نخستين جشن ميلاد در سال 922 هجری و در عصر قانصوه غوری، پادشاه مملوکيان مصر برگزار شد، اما يک سال بعد و پيش از آن که فرصتی برای تکرار آن بماند، با ورود عثمانی‌ها به مصر به تعطيلی افتاد.
تصاويری از جش‌های مردمی در مسجد الحسين (ع) قاهره را نیز که الیوم السابع در روز سه شنبه هفدهم فوریه 2015 منتشر کرده است، در گالری می بینید*
*شفقنا
مصداق همه اين حرف‌ها را هفته گذشته می‌توانستيد در گوشه‌گوشه حرم امام حسين در قاهره به تماشا بنشينيد که در فضايی روحانی، سرود و ذکر و شعر و مديحه‌های نبوی همه جا را پر کرده بود.
مصری‌ها دو شب پيش از اين، ياد رسيدن سر مبارک امام شهيد حسين بن علی به مصر را گرامی داشتند. گرچه شيعيان ماه شعبان را به مناسبت ميلاد امام حسين و ماه محرم را در پاسداشت شهادت وی گرامی می‌دارند، اما مصری‌ها آيين خاص خود را دارند؛ يک بار در زادروز آن حضرت و ديگر بار در روز رسيدن سر مبارک ايشان به مصر که نقل شده است در سال 549 هجری، آن را از عسقلان به قاهره آورده‌اند. اين روايت را مقريزی ـ که در همان زمان می‌زيسته و خود با مصريانی که از ابتدای روز برای استقبال از سر مبارک بيرون آمده بودند همراه شده ـ بيان کرده و بسياری از عالمان دين و تاريخنگاران بر آن مهر تأييد زده‌اند.
مقريزی در کتاب خود، "الخطط المقريزية" می‌گويد: "روز يکشنبه هشتم جمادی الآخر سال 548 هجری (برابر با 31 اوت سال 1153 ميلادی) سر حسين از عسقلان به قاهره آورده شد. کسی که آن سر را از عسقلان آورد، والی آن شهر، امير سيف الممکه تميم بود و خود در روز سه‌شنبه دهم جمادی الآخر همان سال (برابر با 2 سپتامبر سال 1153 ميلادی) در کاخ حضور يافت".
تقريباً از ده روز پيش از جشن، فضای شادمانی سراسر مصر را فرا می‌گيرد و صوفيان و دلدادگان حسين به برپايی چادرها و گستردن سفره‌ها می‌پردازند تا از مهمانان امام استقبال و پذيرايی کنند و در اطعام مردم قاهره سنگ تمام بگذارند. اوضاع به گونه‌ای است که حتی شماری از مصريان، از اين سو و آن سوی کشور نيز برای مشارکت در اين کار به قاهره سرازير می‌شوند تا در حد توان و برای رضايت خدا و محبت اهل بيت پيامبر اکرم، به خدمتگزاری مشغول شوند.
آن گاه "شب بزرگ" فرا می‌رسد و "حیّ الحسين" قاهره فاطميه لبريز از ارادتمندان امام، از پير و جوان طبقات بالا و پايين اجتماع می‌شود که شهر و ديار خود را ترک کرده و به اين جا آمده‌اند و عشق حسين و اهل بيت پيامبر آنان را در محفلی به دور از هر گونه تندروی و غلوّ گرد آورده است.
"شب بزرگ" امسال را شيخ محود تهامی سراينده صوفی که نقيب شاعران مصری و فرزند شيخ ياسين تهامی است، اجرا کرد.قرار بود "شب پايانی" يعنی آخرين شام جشن را هم او اجرا کند که به دلايل امنيتی برگزاری آن ميسر نشد.
مراسم "شب بزرگ" تا نخستين ساعات بامداد پريروز، بدين سان ادامه يافت که در جايگاه مقابل ورودی اصلی مسجد، شيواترين اشعار برای هزاران ارادتمند و حاضران در جشن خواندند که در لابلای آن‌ها شمار بسياری از خارجی‌ها و گردشگرانی هم ديده می‌شدند که علی رغم اقدامات گسترده امنيتی از سوی وزارت کشور، برای حضور تا پايان مراسم پافشاری داشتند.
در اين مراسم، هم‌چنين حلقه‌های ذکری نيز در صحن مسجد برگزار بود که شماری از شعرا آن را اداره می‌کردند. گفتنی است که اين آيين‌ها پس از سه سال تعطيلی که به دليل شرايط خاصی که مصر در آن به سر می‌برد، امسال برای اولين بار با حضور همه اصحاب طريقت برپا می‌شود.
جشن ميلاد امام حسين از نظر شمار شرکت‌کنندگان بزرگ‌ترين مراسم در مصر است، پس از آن، مراسم بزرگداشت ميلاد خواهر ايشان حضرت زينب است که در منطقه‌ای در همان نزديکی مدفون می‌باشد و در آخرين سه‌شنبه ماه رجب هر سال برگزار می‌شود.
پيشينه برپايی اين مراسم به دوران فاطميان برمی‌گردد که خلفای آن سلسله در طول سال، از مراسم آغاز سال گرفته، تا روز عاشورا و جشن زادروز پيامبر اکرم، آيين‌هايی خاص خود داشتند و با گردهمايی و اطعام و آذين‌بندی و شادمانی و سرور به گرامی‌داشت آن می‌پرداختند.
نخستين جشن ميلاد در سال 922 هجری و در عصر قانصوه غوری، پادشاه مملوکيان مصر برگزار شد، اما يک سال بعد و پيش از آن که فرصتی برای تکرار آن بماند، با ورود عثمانی‌ها به مصر به تعطيلی افتاد.
تصاويری از جش‌های مردمی در مسجد الحسين (ع) قاهره را نیز که الیوم السابع در روز سه شنبه هفدهم فوریه 2015 منتشر کرده است، در گالری می بینید*
*شفقنا
