آیا آنچنان که حسن نصرالله لبنانی برای جهاد مغنیه جوان مایه گذاشت، آیا حسن روحانی ایرانی برای سردار الله دادی گرانمایه، مایه گذاشت؟ آقای رئیس جمهور حتی از دادن یک پیام ساده نیز خودداری کردند.
به گزارش شهدای ایران، سایت الف در این زمینه نوشت :
۱ - رئیس جمهور روز شنبه ۱۱ بهمن در جشنواره فارابی در دفاع از تیم مذاکره کننده هسته‌ای گفت: «چندی پیش که تیم مذاکره کننده‌مان آمده بودند دیدم که چند شب نخوابیدند. در واقع آنها شب و روز ندارند و تلاش می‌کنند شجاعانه حرف می‌زنند و در این راستا تشویق ملی بسیار موثر است» و «حال شما بدانید وقتی به میدان می‌رفتیم که همه دنیا دوربینش را به رویمان زوم کرده بود، (قلب محکم و استوار در برابر فشارها) مهم است. آن طرفی‌ها برای جمع خودشان کف می‌زنند و این طرفی‌ها معلوم نیست چه می‌کنند و گاهی هم برای آن طرفی‌ها کف می‌زنند».
۲ - روز ۲۸ دی ماه ۹۳ اسرائیل با حمله موشکی به دو خودروی مقاومت در استان قنیطره سوریه، سردار الله‌دادی از فرماندهان سپاه و جهاد عماد مغنیه را هدف قرار داد و به شهادت رساند. سید حسن نصرالله در واکنش به این حمله فقط دو کلمه گفت: «پناهگاهایتان را تجهیز کنید». حزب الله لبنان در روز ۸ بهمن ماه ۹۳ در طی عملیاتی در مزارع شبعا دو خودروی نظامی اسرائیل را هدف قرار داد و ۱۷ نفر از نظامیان اسرائیلی را از پای درآورد. بلافاصله نصرالله خطاب به اسرائیل گفت: «هر گروهی از حزب‌الله یا هر جوانی ترور شود ما اسرائیل را متهم می‌کنیم و پاسخ آن را در زمان و روشی مناسب، حق خود می‌دانیم».
۳ – شکی نیست تفاوت درجه نظامی و سوابق عملیاتی سردار الله‌دادی با جهاد مغنیه بسیار زیاد است. یکی کارکشته و استخوان خُرد کرده و دیگری جوان و تازه در ابتدای راه. هدف از این قیاس، تفاخر و خودبینی نیست اما آیا آنچنان که حسن نصرالله لبنانی برای جهاد مغنیه جوان مایه گذاشت، آیا حسن روحانی ایرانی برای سردار الله دادی گرانمایه، مایه گذاشت؟ آقای رئیس جمهور حتی از دادن یک پیام ساده نیز خودداری کردند.
۴ - سرکشی هفتگی رئیس جمهور به خانوده‌های شهدا کار پسندیده‌ایست لیکن وقتی با شهدا به این شکل به صورت گزینشی برخورد می‌شود و رئیس جمهور از کنار شهادت یک سردار ایرانی که به دست اسرائیل کشته شده، بی سر و صدا عبور می‌کند، ذهنیت جامعه از این سرکشی‌های هفتگی روحانی، بیشتر یک نوع شوی تبلیغاتی و سیاسی برداشت می‌کند. آیا اقدامات سردار الله‌دادی در سوریه که به دور از لنز دوربین رسانه‌ها انجام می‌شد، نیاز به تشویق و تکریم از سوی رئیس جمهور نداشت؟
۵ – ظاهرا حسن نصرالله با اینکه تجربه سیاسی و امنیتی کمتری از حسن روحانی دارد اما برای سرمایه انسانی و نیروی خودی خیلی بیشتر از روحانی قدر و منزلت قائل است. او برای شهادت یک تازه جوان لبنانی، آنچنان با آن پیام دو کلمه‌ای اسرائیل را در حرف و عمل تحقیر می‌کند اما روحانی حتی از صدور یک پیام تسلیت ساده برای شهادت یک سردار ایرانی دریغ می‌ورزد. چنین عمل ناشیانه‌ای از فردی تحصیل کرده و حقوقدان و از قضا متخصص امنیت ملی بعید به نظر می‌رسید. عمل اشتباهی که در حین برگزاری رزمایش ارتش در آب‌های جنوب با گفتن «برخی اقتدار ملی را در برد موشک می‌دانند»، هم سر زد.
۶ – کدام کشور خاورمیانه از دست تروریست‌های القائده و طالبان و داعش در امان است؟ اگر امروز نیروهایی نظیر الله‌دادی، دور از وطن، میدان نبرد را به مرزهای اسرائیل برده‌اند و در آنجا با او به روش‌های مختلف مقابله می‌کنند تا روحانی در آرامش کشور را اداره کند، آیا این انتظار از رئیس جمهور به جا نیست که برای شهادت سردار ایرانی به دست اسرائیل، یک پیام تسلیت صادر کند؟ روحانی برای مرگ شاه عربستان که با پایین آوردن قیمت نفت، تمام توانش را برای زمین‌گیر کردن دولت او به کار بست، پیام تسلیت فرستاد. چه منفعتی در ارسال پیام به عربستان بود که در ارسال پیام به کرمان نبود؟
۷ - روحانی از منتقدان انتظار تشویق تیم مذاکره کننده و کف زدن برای آنها را دارد که به جا و منطقی است. البته منتقدان همیشه تیم مذاکره کننده را تشویق و پشتیبانی کرده‌اند و آنها را فرزندان انقلاب می‌دانند. به آنها اعتماد کامل شده که بسیاری از خطوط قرمز ۳۵ ساله انقلاب برایشان برداشته شده تا آزادی عمل کامل داشته باشند تا توانایی و کارآمدی خود در هنر دیپلماسی و مذاکره کردن و اعتماد سازی و تعامل با آمریکا را نشان دهند. اما در حال حاضر روزانه ۱۵۰ میلیارد تومان نفت ایران در نتیجه دییپلماسی ضعیف آنها در منطقه و اوپک، ارزان فروخته می‌شود و این ضرر از جیب منافع ملی می‌رود. آیا انتظار تشویق بیشتر برای دیپلماتی که نتیجه ۱۸ ماه دیپلماسی او این شده که ایران نفت را بشکه‌ای بیش از ۵۰ دلار ارزان‌تر بفروشد، منطقی است؟
۸ - اگر رئیس جمهور از منتقدان دعوت می‌کند که تیم دیپلماسی خود را علی‌رغم نتایج ضعیفی که تاکنون به دست آورده است، بیش از آن مقداری که گفته شد، تشویق کنند، لازم است یک سوزن به خود و یک جوال‌دوز به منتقدان بزنند. اینکه چرا رئیس جمهور این طرف برای هوش و ادب رئیس جمهور آن طرف کف می‌زند و در عوض این طرفی‌ها را کم سواد، تازه به دوران رسیده و بُزدل خطاب می‌کند! چرا وزیر امور خارجه این طرف برای توان دفاعی و نظامی و تسلیحاتی آن طرف کف می‌زند و توان دفاعی این طرف را کوچک می‌شمارد! چرا وزیر صنعت این طرف برای تولیدات پوشاک ترکیه کف می‌زند؟ چرا وزیر فرهنگ این طرف برای تولیدات فرهنگی آن طرف کف می‌زند؟ چرا رئیس جمهور برای این طرفی‌ها کف نمی‌زند؟ آیا سردار الله‌دادی جای تشویق نداشت؟
۱ - رئیس جمهور روز شنبه ۱۱ بهمن در جشنواره فارابی در دفاع از تیم مذاکره کننده هسته‌ای گفت: «چندی پیش که تیم مذاکره کننده‌مان آمده بودند دیدم که چند شب نخوابیدند. در واقع آنها شب و روز ندارند و تلاش می‌کنند شجاعانه حرف می‌زنند و در این راستا تشویق ملی بسیار موثر است» و «حال شما بدانید وقتی به میدان می‌رفتیم که همه دنیا دوربینش را به رویمان زوم کرده بود، (قلب محکم و استوار در برابر فشارها) مهم است. آن طرفی‌ها برای جمع خودشان کف می‌زنند و این طرفی‌ها معلوم نیست چه می‌کنند و گاهی هم برای آن طرفی‌ها کف می‌زنند».
۳ – شکی نیست تفاوت درجه نظامی و سوابق عملیاتی سردار الله‌دادی با جهاد مغنیه بسیار زیاد است. یکی کارکشته و استخوان خُرد کرده و دیگری جوان و تازه در ابتدای راه. هدف از این قیاس، تفاخر و خودبینی نیست اما آیا آنچنان که حسن نصرالله لبنانی برای جهاد مغنیه جوان مایه گذاشت، آیا حسن روحانی ایرانی برای سردار الله دادی گرانمایه، مایه گذاشت؟ آقای رئیس جمهور حتی از دادن یک پیام ساده نیز خودداری کردند.
۴ - سرکشی هفتگی رئیس جمهور به خانوده‌های شهدا کار پسندیده‌ایست لیکن وقتی با شهدا به این شکل به صورت گزینشی برخورد می‌شود و رئیس جمهور از کنار شهادت یک سردار ایرانی که به دست اسرائیل کشته شده، بی سر و صدا عبور می‌کند، ذهنیت جامعه از این سرکشی‌های هفتگی روحانی، بیشتر یک نوع شوی تبلیغاتی و سیاسی برداشت می‌کند. آیا اقدامات سردار الله‌دادی در سوریه که به دور از لنز دوربین رسانه‌ها انجام می‌شد، نیاز به تشویق و تکریم از سوی رئیس جمهور نداشت؟
۵ – ظاهرا حسن نصرالله با اینکه تجربه سیاسی و امنیتی کمتری از حسن روحانی دارد اما برای سرمایه انسانی و نیروی خودی خیلی بیشتر از روحانی قدر و منزلت قائل است. او برای شهادت یک تازه جوان لبنانی، آنچنان با آن پیام دو کلمه‌ای اسرائیل را در حرف و عمل تحقیر می‌کند اما روحانی حتی از صدور یک پیام تسلیت ساده برای شهادت یک سردار ایرانی دریغ می‌ورزد. چنین عمل ناشیانه‌ای از فردی تحصیل کرده و حقوقدان و از قضا متخصص امنیت ملی بعید به نظر می‌رسید. عمل اشتباهی که در حین برگزاری رزمایش ارتش در آب‌های جنوب با گفتن «برخی اقتدار ملی را در برد موشک می‌دانند»، هم سر زد.
۶ – کدام کشور خاورمیانه از دست تروریست‌های القائده و طالبان و داعش در امان است؟ اگر امروز نیروهایی نظیر الله‌دادی، دور از وطن، میدان نبرد را به مرزهای اسرائیل برده‌اند و در آنجا با او به روش‌های مختلف مقابله می‌کنند تا روحانی در آرامش کشور را اداره کند، آیا این انتظار از رئیس جمهور به جا نیست که برای شهادت سردار ایرانی به دست اسرائیل، یک پیام تسلیت صادر کند؟ روحانی برای مرگ شاه عربستان که با پایین آوردن قیمت نفت، تمام توانش را برای زمین‌گیر کردن دولت او به کار بست، پیام تسلیت فرستاد. چه منفعتی در ارسال پیام به عربستان بود که در ارسال پیام به کرمان نبود؟
۷ - روحانی از منتقدان انتظار تشویق تیم مذاکره کننده و کف زدن برای آنها را دارد که به جا و منطقی است. البته منتقدان همیشه تیم مذاکره کننده را تشویق و پشتیبانی کرده‌اند و آنها را فرزندان انقلاب می‌دانند. به آنها اعتماد کامل شده که بسیاری از خطوط قرمز ۳۵ ساله انقلاب برایشان برداشته شده تا آزادی عمل کامل داشته باشند تا توانایی و کارآمدی خود در هنر دیپلماسی و مذاکره کردن و اعتماد سازی و تعامل با آمریکا را نشان دهند. اما در حال حاضر روزانه ۱۵۰ میلیارد تومان نفت ایران در نتیجه دییپلماسی ضعیف آنها در منطقه و اوپک، ارزان فروخته می‌شود و این ضرر از جیب منافع ملی می‌رود. آیا انتظار تشویق بیشتر برای دیپلماتی که نتیجه ۱۸ ماه دیپلماسی او این شده که ایران نفت را بشکه‌ای بیش از ۵۰ دلار ارزان‌تر بفروشد، منطقی است؟
۸ - اگر رئیس جمهور از منتقدان دعوت می‌کند که تیم دیپلماسی خود را علی‌رغم نتایج ضعیفی که تاکنون به دست آورده است، بیش از آن مقداری که گفته شد، تشویق کنند، لازم است یک سوزن به خود و یک جوال‌دوز به منتقدان بزنند. اینکه چرا رئیس جمهور این طرف برای هوش و ادب رئیس جمهور آن طرف کف می‌زند و در عوض این طرفی‌ها را کم سواد، تازه به دوران رسیده و بُزدل خطاب می‌کند! چرا وزیر امور خارجه این طرف برای توان دفاعی و نظامی و تسلیحاتی آن طرف کف می‌زند و توان دفاعی این طرف را کوچک می‌شمارد! چرا وزیر صنعت این طرف برای تولیدات پوشاک ترکیه کف می‌زند؟ چرا وزیر فرهنگ این طرف برای تولیدات فرهنگی آن طرف کف می‌زند؟ چرا رئیس جمهور برای این طرفی‌ها کف نمی‌زند؟ آیا سردار الله‌دادی جای تشویق نداشت؟
فقط خفه شو 
