الیاس حضرتی با انتقاد تلویحی از شایعه پراکنی یک تریبون رسانه ای آیت الله هاشمی درباره وزیر بهداشت، نوشت:باید از افرادی که شائبه سیاسی‌کاری وزیر بهداشت را مطرح کرده‌اند پرسید که از این تلاش چه سودی حاصل مردم؛ همان جمعیتی که وزیر بهداشت طی مدت وزارتش، یکدلی با درد آنان را ثابت کرده، خواهد شد؟
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، دو روز پیش روزنامه "آرمان" که در فضای رسانه ای به منعکس کننده دیدگاه های آیت الله هاشمی و خانواده ایشان شهرت دارد،طی گزارشی تفصیلی با درج کاریکاتوری از دکتر قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مدعی کاندیداتوری وی در انتخابات ریاست جمهوری آینده و رقابتش با دکتر روحانی شد.
این روزنامه ادعا کرد که دکتر قاضی زاده هاشمی در این زمینه مورد حمایت و تشویق و ترغیب رسانه های اصولگرا قرار دارد!
امروز، الیاس حضرتی مدیرمسئول رونامه اصلاح طلب «اعتماد» که تلاش دارد در امور سیاسی به شعار اعتدال پایبند باشد، طی یادداشتی شخصاً به ادعاهای مطرح شده در رونامه آرمان جعلیه وزیر بهداشت دولت یازدهم و از دوستان خود خواست «عجولانه قضاوت نکنید و میدان خدمت انسان فرهیخته متخصص و خدومی را به گردوغبار شایعات، آن هم از نوع سیاسی نیالایید.» مدیر مسئول روزنامه اصلاح طلب«اعتماد» با انتقاد تلویحی از شایعه پراکنی یک تریبون رسانه ای آیت الله هاشمی درباره وزیر بهداشت، نوشت:باید از افرادی که شائبه سیاسی‌کاری وزیر بهداشت را مطرح کرده‌اند پرسید که از این تلاش چه سودی حاصل مردم؛ همان جمعیتی که وزیر بهداشت طی مدت وزارتش، یکدلی با درد آنان را ثابت کرده، خواهد شد؟
متن کامل این یادداشت الیاس حضرتی در پی می آید:
اخباری که طی روزهای گذشته در برخی رسانه‌ها با طرح احتمالاتی درباره تمایل وزیر بهداشت برای حضور در مسند ریاست‌جمهوری و ملحق شدن به برخی جناح‌های اصولگرا منتشر شد، شائبه‌هایی از تمایل وزیر بهداشت به فعالیت‌های سیاسی را مطرح می‌کرد، مانند سایر خبرهایی که طی یک سال و پنج ماه گذشته و پس از حضور سید حسن قاضی‌زاده هاشمی در مسند وزارت و بدنه دولت یازدهم منتشر شده، که برای عموم جامعه قابل توجه و خواندنی است. البته این بار تلاش‌هایی صورت گرفت که به فعالیت‌های یکی از پرکارترین وزرای کابینه تدبیر و امید، رنگی از سیاست زده شود؛ تلاشی برخلاف تمایل وزیری که از ابتدای حضورش در جمع مجلسیان برای شرح برنامه‌ها و حتی در جلسه رای اعتماد و پس از آن و در دفعات مکرر در پاسخ به اصحاب رسانه، تاکید کرد که چهره سیاسی نبوده و نشان می‌دهد که نخواهد بود و دغدغه‌اش صرفا در کمک به مردم و ارتقای سطح سلامت تعریف می‌شود.
شاید این بار به جای آنکه شخص وزیر خطاب قرار گیرد، باید از افرادی که شائبه سیاسی‌کاری وزیر بهداشت را مطرح کرده‌اند پرسید که از این طرح و تلاش چه سودی حاصل مردم؛ همان جمعیتی که وزیر بهداشت طی مدت وزارتش، یکدلی با درد آنان را ثابت کرده، خواهد شد؟
مردم؛ آن بیماران تنگدست و ناتوانی که دو سال قبل و در همین زمان به بیمارستان‌های ورشکسته و فرسوده دولتی مراجعه می‌کردند و با شنیدن ارقام نجومی مداوا، دردمندتر و ناتوان‌تر، عطای درمان و بهبودی و عمر بادوام را به لقایش می‌بخشیدند، و امروز در مراجعه به همان بیمارستان‌ها و در مواجهه با کادر درمانی، نه تنها با عزت و احترام روبه‌رو می‌شوند که می‌شنوند دولت هزینه درمان‌شان را به جان می‌خرد. این مردم، آیا از شنیدن سیاسی‌کاری وزیر بهداشت (بنا به ادعای رسانه‌های مدعی) بهبود می‌یابند یا دردشان عود می‌کند یا اصلا برایشان بی‌تفاوت و بی‌اثر خواهد بود؟
قطعا این مردم، در همین مدت که دیگر با گذشت بیش از یک سال از عمر دولت یازدهم، نمی‌تواند کوتاه تلقی شود، بیش از آنکه مایل به دریافت اخباری از فعالیت‌های شخصی وزیر بهداشت و منجی جان‌شان باشند، مایلند بدانند آیا سال بعد و سال بعدتر هم عرصه سلامت تا همین حد خوشرنگ و امیدبخش خواهد بود ؟
ما که به عنوان شهروندان دوستدار وزیر بی‌ادعای بهداشت، در این سال‌های روزنامه‌داری و روزنامه‌نگاری، از یاد نبرده‌ایم که دو سال و سه سال و چهار سال قبل، چه جان‌های نازنینی بر اثر فقر و ناتوانی از تامین هزینه‌های درمان در آوردگاه سیاست‌ورزی رییس دولت دهم، از دست رفت، نه فقط به خوانندگان و مخاطبان خود، که به عموم جمعیتی که خواهران و برادران‌مان هستند این نکته را یادآور می‌شویم که اگر حوصله کنند و در رجوعی به حافظه‌شان، به یاد بیاورند که از شهریور ماه سال ٩٢ که سید حسن قاضی‌زاده هاشمی موفق به کسب رای اعتماد شمار قابل توجهی از نمایندگان مجلسی شد که عمدتا، منتقدان دولت تدبیر و امید هستند، تا امروز، چه اندازه از درآمدشان که تا سال‌های قبل باید برای خرید داروهای گرانقیمت و درمان بی‌کیفیت هزینه می‌شد، امروز قابل پس‌انداز در صندوق هزینه روزهای مباداست، اگر به یاد بیاورند که در همین یک سال و اندی، وزیر بهداشت، بی‌غرض و دور از نمایش و فریب، پای درددل مردم نشسته و چاره‌جویی در اسرع وقت برای تسکین آلام بیماران را از مدیران تحت فرمانش خواستار شده، اگر به یاد بیاورند که وزیر بهداشت چگونه جمع کابینه را مجاب کرد که یکی از نخستین جلسات هیات دولت برای شنیدن گزارشی از میراث دولت دهم در عرصه سلامت و درمان صرف شود، حضور وزیر بهداشت بر بالین قربانیان اسیدپاشی و انفجار مین را به یاد بیاورند، کافی است. همین یادآوری‌ها کافی است که این شائبه‌ها و شایعه‌ها را، حتی به فرض صحت نیم درصدی‌اش، بگذارند برای وقتی دیگر که منتقدان از انتقاد و بدگویی و حرافی خسته شده‌اند. در هر صورت عملکرد و سابقه جناب دکتر قاضی‌زاده به عنوان یک پزشک حاذق و متخصص و البته مدیر و مدبر نشان از این دارد که شخصیت او فراتر از جناح‌ها و گروه‌ها و احزاب موجود است، به هیچ‌وجه در قالب‌های تنگ جناح‌ها و گروه‌های موجود نمی‌گنجد و اگر گروهی به هر دلیلی تلاش بکنند که این شخصیت مستقل و خوش‌سابقه را مصادره به مطلوب کند قطعا نتیجه‌ای نخواهند گرفت پس توصیه من به دوستان عزیزم این است که عجولانه قضاوت نکنید و میدان خدمت انسان فرهیخته متخصص و خدومی را به گردوغبار شایعات، آن هم از نوع سیاسی نیالایید.
این روزنامه ادعا کرد که دکتر قاضی زاده هاشمی در این زمینه مورد حمایت و تشویق و ترغیب رسانه های اصولگرا قرار دارد!
امروز، الیاس حضرتی مدیرمسئول رونامه اصلاح طلب «اعتماد» که تلاش دارد در امور سیاسی به شعار اعتدال پایبند باشد، طی یادداشتی شخصاً به ادعاهای مطرح شده در رونامه آرمان جعلیه وزیر بهداشت دولت یازدهم و از دوستان خود خواست «عجولانه قضاوت نکنید و میدان خدمت انسان فرهیخته متخصص و خدومی را به گردوغبار شایعات، آن هم از نوع سیاسی نیالایید.» مدیر مسئول روزنامه اصلاح طلب«اعتماد» با انتقاد تلویحی از شایعه پراکنی یک تریبون رسانه ای آیت الله هاشمی درباره وزیر بهداشت، نوشت:باید از افرادی که شائبه سیاسی‌کاری وزیر بهداشت را مطرح کرده‌اند پرسید که از این تلاش چه سودی حاصل مردم؛ همان جمعیتی که وزیر بهداشت طی مدت وزارتش، یکدلی با درد آنان را ثابت کرده، خواهد شد؟
متن کامل این یادداشت الیاس حضرتی در پی می آید:
اخباری که طی روزهای گذشته در برخی رسانه‌ها با طرح احتمالاتی درباره تمایل وزیر بهداشت برای حضور در مسند ریاست‌جمهوری و ملحق شدن به برخی جناح‌های اصولگرا منتشر شد، شائبه‌هایی از تمایل وزیر بهداشت به فعالیت‌های سیاسی را مطرح می‌کرد، مانند سایر خبرهایی که طی یک سال و پنج ماه گذشته و پس از حضور سید حسن قاضی‌زاده هاشمی در مسند وزارت و بدنه دولت یازدهم منتشر شده، که برای عموم جامعه قابل توجه و خواندنی است. البته این بار تلاش‌هایی صورت گرفت که به فعالیت‌های یکی از پرکارترین وزرای کابینه تدبیر و امید، رنگی از سیاست زده شود؛ تلاشی برخلاف تمایل وزیری که از ابتدای حضورش در جمع مجلسیان برای شرح برنامه‌ها و حتی در جلسه رای اعتماد و پس از آن و در دفعات مکرر در پاسخ به اصحاب رسانه، تاکید کرد که چهره سیاسی نبوده و نشان می‌دهد که نخواهد بود و دغدغه‌اش صرفا در کمک به مردم و ارتقای سطح سلامت تعریف می‌شود.
شاید این بار به جای آنکه شخص وزیر خطاب قرار گیرد، باید از افرادی که شائبه سیاسی‌کاری وزیر بهداشت را مطرح کرده‌اند پرسید که از این طرح و تلاش چه سودی حاصل مردم؛ همان جمعیتی که وزیر بهداشت طی مدت وزارتش، یکدلی با درد آنان را ثابت کرده، خواهد شد؟
مردم؛ آن بیماران تنگدست و ناتوانی که دو سال قبل و در همین زمان به بیمارستان‌های ورشکسته و فرسوده دولتی مراجعه می‌کردند و با شنیدن ارقام نجومی مداوا، دردمندتر و ناتوان‌تر، عطای درمان و بهبودی و عمر بادوام را به لقایش می‌بخشیدند، و امروز در مراجعه به همان بیمارستان‌ها و در مواجهه با کادر درمانی، نه تنها با عزت و احترام روبه‌رو می‌شوند که می‌شنوند دولت هزینه درمان‌شان را به جان می‌خرد. این مردم، آیا از شنیدن سیاسی‌کاری وزیر بهداشت (بنا به ادعای رسانه‌های مدعی) بهبود می‌یابند یا دردشان عود می‌کند یا اصلا برایشان بی‌تفاوت و بی‌اثر خواهد بود؟
قطعا این مردم، در همین مدت که دیگر با گذشت بیش از یک سال از عمر دولت یازدهم، نمی‌تواند کوتاه تلقی شود، بیش از آنکه مایل به دریافت اخباری از فعالیت‌های شخصی وزیر بهداشت و منجی جان‌شان باشند، مایلند بدانند آیا سال بعد و سال بعدتر هم عرصه سلامت تا همین حد خوشرنگ و امیدبخش خواهد بود ؟
ما که به عنوان شهروندان دوستدار وزیر بی‌ادعای بهداشت، در این سال‌های روزنامه‌داری و روزنامه‌نگاری، از یاد نبرده‌ایم که دو سال و سه سال و چهار سال قبل، چه جان‌های نازنینی بر اثر فقر و ناتوانی از تامین هزینه‌های درمان در آوردگاه سیاست‌ورزی رییس دولت دهم، از دست رفت، نه فقط به خوانندگان و مخاطبان خود، که به عموم جمعیتی که خواهران و برادران‌مان هستند این نکته را یادآور می‌شویم که اگر حوصله کنند و در رجوعی به حافظه‌شان، به یاد بیاورند که از شهریور ماه سال ٩٢ که سید حسن قاضی‌زاده هاشمی موفق به کسب رای اعتماد شمار قابل توجهی از نمایندگان مجلسی شد که عمدتا، منتقدان دولت تدبیر و امید هستند، تا امروز، چه اندازه از درآمدشان که تا سال‌های قبل باید برای خرید داروهای گرانقیمت و درمان بی‌کیفیت هزینه می‌شد، امروز قابل پس‌انداز در صندوق هزینه روزهای مباداست، اگر به یاد بیاورند که در همین یک سال و اندی، وزیر بهداشت، بی‌غرض و دور از نمایش و فریب، پای درددل مردم نشسته و چاره‌جویی در اسرع وقت برای تسکین آلام بیماران را از مدیران تحت فرمانش خواستار شده، اگر به یاد بیاورند که وزیر بهداشت چگونه جمع کابینه را مجاب کرد که یکی از نخستین جلسات هیات دولت برای شنیدن گزارشی از میراث دولت دهم در عرصه سلامت و درمان صرف شود، حضور وزیر بهداشت بر بالین قربانیان اسیدپاشی و انفجار مین را به یاد بیاورند، کافی است. همین یادآوری‌ها کافی است که این شائبه‌ها و شایعه‌ها را، حتی به فرض صحت نیم درصدی‌اش، بگذارند برای وقتی دیگر که منتقدان از انتقاد و بدگویی و حرافی خسته شده‌اند. در هر صورت عملکرد و سابقه جناب دکتر قاضی‌زاده به عنوان یک پزشک حاذق و متخصص و البته مدیر و مدبر نشان از این دارد که شخصیت او فراتر از جناح‌ها و گروه‌ها و احزاب موجود است، به هیچ‌وجه در قالب‌های تنگ جناح‌ها و گروه‌های موجود نمی‌گنجد و اگر گروهی به هر دلیلی تلاش بکنند که این شخصیت مستقل و خوش‌سابقه را مصادره به مطلوب کند قطعا نتیجه‌ای نخواهند گرفت پس توصیه من به دوستان عزیزم این است که عجولانه قضاوت نکنید و میدان خدمت انسان فرهیخته متخصص و خدومی را به گردوغبار شایعات، آن هم از نوع سیاسی نیالایید.
