پرواي خدا را پيشه سازيد و تسليم ما شويد و کار دين و معنويت وتدبير امور وتنظيم شئون جامعه را به ما واگذاريد، بر ماست که شما را از سرچشمه وحي و معنويت، سيراب بيرون آوريم.
به گزارش شهدای ایران، امام مهدی علیه‌السلام در پاسخ به نامه جمعی از شیعیان چنین نوشتند:
...و آيا آنچه را که در روايات، در مورد رخدادهايي که در زندگي امامان گذشته و آينده شما مي‌باشد، نمي‌دانيد؟
آيا نديديد که چگونه از عصر آدم تا زمان حضرت عسکري عليه السلام سنگرها و پناهگاه هايي براي شما قرار داده تا بدانها پناه بريد.
و نشانه ها وپرچم هايي قرار داده است که بوسيله آنها راه حق را بيابيد تا آنجايي که هر گاه نشانه و پرچمي ناپديد گشت، پرچم ديگري پديدار مي‌گردد و هنگامي که ستاره‌اي افول نمايد، ستاره ديگري درخشيدن آغاز مي‌کند؟
پس، هنگامي که خداوند، يازدهمين امام نور حضرت عسکري عليه السلام را از اين جهان به جهان ديگر برد، شما پنداشتيد که خدا دين خويش را باطل ساخت و وسيله ارتباط و پيوند ميان خود و مخلوق خود را برداشت و قطع کرد.
نه! هرگز چنين نبوده و نخواهد شد تا روز رستاخيز فرا رسد و فرمان خدا نمايان گردد در حالي که دشمنان حق را خوش نيايد.
امام پيشين، حضرت عسکري عليه السلام که درگذشت، به نيکبختي و بر راه و رسم پدران گرانقدر خويش از دنيا رفت و دانش او نزد ماست و جانشين او و آنکه بجاي او قرار مي گيرد از اوست.
جز بيدادگر و گناهکار کسي در جانشيني او با ما به کشمکش و مخالفت برنمي‌خيزد و جز انکارگر حق و کافر، هيچ کس جز ما که پيشواي پس از او هستيم، کسي ادعاي جانشيني او نمي‌نمايد.
واگر نه اين بود که امر خدا، مغلوب وراز الهي، آشکار مي‌گرديد که نبايد چنين شود، به گونه اي که حق وحقيقت وموقعيت درست ما، بر شما روشن مي شد که خردهايتان دچار بهت و حيرت گردد و ترديدتان از ميان برود، اما آنچه را که خدا خواسته است، انجام مي شود وبراي هر سرآمدي نوشته اي است.
بنابراين، پرواي خدا را پيشه سازيد و تسليم ما شويد و کار دين و معنويت وتدبير امور وتنظيم شئون جامعه را به ما واگذاريد، بر ماست که شما را از سرچشمه وحي و معنويت، سيراب بيرون آوريم، همانگونه که راهنمايي و وارد ساختن شما به سرچشمه نور و هدايت از سوي ما بود.
در پي کشف آنچه از شما پوشيده شده است نرويد واز راه درست به راه چپ انحراف نجوييد و با دوستي ما، حرکت درست و بي انحراف خويش را بر آيين روشني، استوار سازيد! من شما را نصيحت و خيرخواهي کردم وخداوند بر من وشما گواه است....
متن حدیث:
بسم الله الرحمن الرحيم
عافانا الله واياکم من الضلالة و الفتن و وهب لنا ولکم روح اليقين و أجارنا و اياکم من سوء المنقلب.
انه أنهي الي ارتياب جماعة منکم في الدين وما دخلهم من الشک والحيرة في ولاة أمورهم، فغمنا ذلک لکم... لا لنا وساءنا فيکم... لا فينا، لأن الله معنا ولا فاقة بنا الي غيره والحق معنا، فلن يوحشنا من قعد عنا....
يا هؤلاء!... ما لکم في الريب تترددون؟! وفي الحيرة تنعکسون؟!
أو ما سمعتم الله عزوجل يقول: (يا ايها الذين آمنوا أطيعوا الله وأطيعوا الرسول وأولي الامر منکم).؟!
أو ما علمتم ما جاءت به الآثار مما يکون ويحدث في أئمتکم عن الماضين والباقين منهم عليهم السلام؟!
أو ما رأيتم کيف جعل الله معاقل تأوون اليها، وأعلاما تهتدون بها من لدن آدم عليه السلام الي آن ظهر الماضي عليه السلام، کلما غاب علم بدا علم، واذا افل نجم طلع نجم؟!
فلما قبضه الله اليه ظننتم أن الله تعالي أبطل دينه وقطع السبب بينه وبين خلقه؟!
کلا!... ما کان ذلک ولا يکون حتي تقوم الساعة ويظهر أمر الله سبحانه وهم کارهون، وان الماضي عليه السلام مضي سعيدا فقيدا علي منهاج آبائه عليهم السلام وفينا وصيته وعلمه ومن هو خلفه ومن هو يسد مسده، لا ينازعنا موضعه الا ظالم آثم، ولا يدعيه دوننا الا جاحد کافر.
ولو لا أن أمر الله تعالي لا يغلب وسره لا يظهر ولا يعلن، لظهر لکم من حقنا ما تبين منه عقولکم ويزيل شکوککم، لکنه ماشاءالله کان ولکل أجل کتاب.
فاتقوا الله وسلموا لنا وردوا الأمر الينا، فعلينا الاصدار، کما کان منا الايراد ولا تحاولوا کشف ما غطي عنکم، ولا تميلوا عن اليمين وتعدلوا الي الشمال، واجعلوا قصدکم الينا بالمودة علي السنة الواضحة، فقد نصحت لکم، والله شاهد علي وعليکم.
ولو لا ما عندنا من محبة صلاحکم ورحمتکم والشفاق عليکم، لکنا عن مخاطبتکم في شغل فيما قد امتحنا به من منازعة الظالم العتل الضال المتتابع في غيه المضاد لربه، الداعي ما ليس له، ییحق من افترض الله طاعته، الظالم الغاصب.
وفي ابنة رسول الله صلي الله عليه واله وسلم لي أسوة حسنة، وسيردي الجاهل رداءة عمله وسيعلم الکافر لمن عقبي الدار..
عصمنا الله واياکم من المهالک والأسواء والآفات والعاهات کلها برحمته، فانه ولي ذلک والقادر علي ما يشاء وکان لنا ولکم وليا وحافظا، والسلام علي جميع الأوصياء والأولياء والمؤمنين ورحمة الله وبرکاته وصلي الله علي محمد وآله وسلم تسليما.
«کمال الدین و اتمام النعمة،جلد 2، صفحه 787»
