امیدواریم با ساخت این فیلم توانسته باشیم در قالبی هنری به این مساله بپردازیم و کمک کنیم تا این مساله را آموزش دهیم که اگر در جایی اشتباه کردیم عذرخواهی کنیم.
به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ در ابتدای این مراسم برزیده با اشاره به موضوع این فیلم که روایت شهادت تعدادی از دیپلمات های ایرانی در کنسولگری مزارشریف در سال ۷۷ است گفت: متاسفانه شاهد سهل انگاری از سوی مسئولان درباره این اتفاق بودیم و حتی یک عذرخواهی ساده هم از طرف آنان برای ملت ایران و خانواده های داغدار بیان نشد.
وی ادامه داد: امیدواریم با ساخت این فیلم توانسته باشیم در قالبی هنری به این مساله بپردازیم و کمک کنیم تا این مساله را آموزش دهیم که اگر در جایی اشتباه کردیم عذرخواهی کنیم.
در ادامه حسین یاری که نقش متفاوت یک دیپلمات ایرانی را در فیلم «مزارشریف» ایفا می کند در خصوص پذیرش بازی در این فیلم تصریح کرد: هیچ گاه ادعای این را نداشتم که به دنبال بازی های متفاوت هستم اما در این فیلم با شکل و شمایل و گریم خاصی ظاهر شدم. پیرامون این نقش تحقیقات زیادی از منابع در دسترس انجام دادم. شکل روایی گویای فیلمنامه به من در اجرای نقش کمک زیادی کرد.
این بازیگر افزود: فردی که من نقش شخصیت او را بازی می‌کنم زنده است اما ترجیح من این بود که پیش از بازی با او صحبت نکنم، چرا که در شرایطی دراماتیک و بسیار جذاب در فیلمنامه به این نقش پرداخت شده بود و شاید نقشی بود که ما به ازای بیرونی نداشت. برای بازی بیشتر به متن وفادار بودم و به فیلمنامه بسنده کردم.
مشکین مهرگان گفت: بخش اعظم این کار شامل لوکیشن‌های داخلی می‌شد که در سوله بزرگی سامان دادیم و فیلمبرداری کردیم. فضاهای خارجی غیر از مزارشریف که در حوالی سوله بود، در منطقه الموت و کوهستان‌های اطراف آن ساخته شد. سعی کردیم تسهیل جریان روایت و درام و تناسب فیلمنامه با فضاهایی که در آن هستیم را رعایت کنیم.
وی با تاکید بر چالش‌های ساخت این فیلم عنوان کرد: یک دهه و نیم از زمان وقوع این رخداد گذشته و موضوعات اقلیمی هم باید متناسب با شرایط دراماتیک فیلمنامه حفظ می‌شد. از طرفی دیگر این قصه موضوعی ملی به شمار می آمد که امروزه در قالب افراطی‌گری درباره آن زیاد می‌شنویم پس باید تمام سعی‌مان را در انتقال درست این مفاهیم انجام می‌دادیم.
احسان کرمی مجری برنامه خطاب به عبدی با بیان اینکه داستان این فیلم تراژدی حقیقی است و قصه‌ای خارج از ایران را روایت می‌کند که شخصیت‌های ایرانی دارند، از وی پرسید که از چه تم موسیقی برای این کار بهره گرفته است. عبدی در پاسخ بیان کرد: تم اصلی کار انسانیت است. پس سراغ جغرافیای خاصی نرفته‌ام که بخواهم گرته‌برداری کنم. ملودی به گونه‌ای است که باید با مخاطب آشنا باشد.
این آهنگساز افزود: موسیقی افغان با موسیقی ایرانی وجوه اشتراک زیادی دارد. هدف ما بیان درد انسانیت بود که با بهره‌گیری از ارکستری بزرگ تمپوی تندی نداشت. تلاشم این بود که موسیقی در قواره فیلم باشد. از آنجا که امکان ضبط مناسب در ایران وجود نداشت به اوکراین رفتیم که تمام کارهای قبلی‌ام را پیش از آن در آنجا ضبط کرده بودم.
پس از پخش بخش‌هایی از فیلم «مزارشریف»، برزیده در پاسخ به این پرسش از سوی کرمی مبنی بر اینکه آیا شما در این فیلم حکم قطعی می‌دهید که کار طالبان بوده است، گفت: «علی‌رغم خشونت و رفتار غیرانسانی طالبان در این ماجرا مشخص می‌شود که دولت پاکستان مقصر اصلی بوده است. در نهایت به عنوان فیلمنامه‌نویس این کار متقاعد شدم که کار انگلیس است.
یاری با اشاره به نقش‌های زیادش در فیلم‌های تاریخی تا پیش از این عنوان کرد: هر قصه‌ای که برایم جذاب باشد، فارغ از تاریخی یا غیرتاریخی بودن آن را می‌پذیرم و به ژانر خاصی علاقه ندارم. تا به حال شرایط برای من به گونه‌ای نبوده که با توجه به تعداد فیلمنامه‌های زیاد بتوانم میان ژانرهای مختلف انتخاب کنم. قرعه بر این بوده که بیشتر کار تاریخی انجام دهم.
پس از درخواست کرمی برای بیان جملات تبلیغاتی از سوی عوامل برای ترغیب تماشاگران به دیدن فیلم «مزارشریف» مشکین مهرگان این فیلم را غیر سیاسی و اجتماعی معرفی کرد که درام دارد و تجربیات زیادی در آن مطرح می‌شود. وی مصرانه تاکید کرد: به تمام علاقمندان سینما توصیه می‌کنم «مزارشریف» را ببینند.
عبدی نیز عنوان کرد: «مزار شریف جذابیت بصری بالایی دارد. این فیلم خود سینما است و تمام عوامل فنی برخورد سینمایی با آن داشته‌اند.»
یاری نیز گفت: «اگر دوست دارید، خواهش می‌کنم فیلم را ببینید.»
برزیده هم با اشاره به اینکه این فیلم برگی از تاریخ است که تا به حال تعمد در دیده شدن آن وجود داشته، به تماشاگران توصیه کرد این فیلم را ببینند، چرا که حکایتی را به تصویر می‌کشد که این روزها نیز همچنان ادامه دارد.
این کارگردان تاکید کرد: «مزارشریف» فیلمی تاریخی و سیاسی نیست. بلکه فیلمی اجتماعی است که مربوط به یک نگرش است. انسان‌هایی با نگرش‌های بسته که از دین و دیانت و دینداران سوء استفاده می‌کنند، در آن به تصویر کشیده شده‌اند.
شعار تبلیغاتی «هیچ جنگی به نفع هیچ مردمی نیست» توسط برزیده بیان شد و در پایان حسین یاری از پوستر فیلم «مزارشریف» رونمایی کرد.
وی ادامه داد: امیدواریم با ساخت این فیلم توانسته باشیم در قالبی هنری به این مساله بپردازیم و کمک کنیم تا این مساله را آموزش دهیم که اگر در جایی اشتباه کردیم عذرخواهی کنیم.
در ادامه حسین یاری که نقش متفاوت یک دیپلمات ایرانی را در فیلم «مزارشریف» ایفا می کند در خصوص پذیرش بازی در این فیلم تصریح کرد: هیچ گاه ادعای این را نداشتم که به دنبال بازی های متفاوت هستم اما در این فیلم با شکل و شمایل و گریم خاصی ظاهر شدم. پیرامون این نقش تحقیقات زیادی از منابع در دسترس انجام دادم. شکل روایی گویای فیلمنامه به من در اجرای نقش کمک زیادی کرد.
این بازیگر افزود: فردی که من نقش شخصیت او را بازی می‌کنم زنده است اما ترجیح من این بود که پیش از بازی با او صحبت نکنم، چرا که در شرایطی دراماتیک و بسیار جذاب در فیلمنامه به این نقش پرداخت شده بود و شاید نقشی بود که ما به ازای بیرونی نداشت. برای بازی بیشتر به متن وفادار بودم و به فیلمنامه بسنده کردم.
مشکین مهرگان گفت: بخش اعظم این کار شامل لوکیشن‌های داخلی می‌شد که در سوله بزرگی سامان دادیم و فیلمبرداری کردیم. فضاهای خارجی غیر از مزارشریف که در حوالی سوله بود، در منطقه الموت و کوهستان‌های اطراف آن ساخته شد. سعی کردیم تسهیل جریان روایت و درام و تناسب فیلمنامه با فضاهایی که در آن هستیم را رعایت کنیم.
وی با تاکید بر چالش‌های ساخت این فیلم عنوان کرد: یک دهه و نیم از زمان وقوع این رخداد گذشته و موضوعات اقلیمی هم باید متناسب با شرایط دراماتیک فیلمنامه حفظ می‌شد. از طرفی دیگر این قصه موضوعی ملی به شمار می آمد که امروزه در قالب افراطی‌گری درباره آن زیاد می‌شنویم پس باید تمام سعی‌مان را در انتقال درست این مفاهیم انجام می‌دادیم.
احسان کرمی مجری برنامه خطاب به عبدی با بیان اینکه داستان این فیلم تراژدی حقیقی است و قصه‌ای خارج از ایران را روایت می‌کند که شخصیت‌های ایرانی دارند، از وی پرسید که از چه تم موسیقی برای این کار بهره گرفته است. عبدی در پاسخ بیان کرد: تم اصلی کار انسانیت است. پس سراغ جغرافیای خاصی نرفته‌ام که بخواهم گرته‌برداری کنم. ملودی به گونه‌ای است که باید با مخاطب آشنا باشد.
این آهنگساز افزود: موسیقی افغان با موسیقی ایرانی وجوه اشتراک زیادی دارد. هدف ما بیان درد انسانیت بود که با بهره‌گیری از ارکستری بزرگ تمپوی تندی نداشت. تلاشم این بود که موسیقی در قواره فیلم باشد. از آنجا که امکان ضبط مناسب در ایران وجود نداشت به اوکراین رفتیم که تمام کارهای قبلی‌ام را پیش از آن در آنجا ضبط کرده بودم.
پس از پخش بخش‌هایی از فیلم «مزارشریف»، برزیده در پاسخ به این پرسش از سوی کرمی مبنی بر اینکه آیا شما در این فیلم حکم قطعی می‌دهید که کار طالبان بوده است، گفت: «علی‌رغم خشونت و رفتار غیرانسانی طالبان در این ماجرا مشخص می‌شود که دولت پاکستان مقصر اصلی بوده است. در نهایت به عنوان فیلمنامه‌نویس این کار متقاعد شدم که کار انگلیس است.
یاری با اشاره به نقش‌های زیادش در فیلم‌های تاریخی تا پیش از این عنوان کرد: هر قصه‌ای که برایم جذاب باشد، فارغ از تاریخی یا غیرتاریخی بودن آن را می‌پذیرم و به ژانر خاصی علاقه ندارم. تا به حال شرایط برای من به گونه‌ای نبوده که با توجه به تعداد فیلمنامه‌های زیاد بتوانم میان ژانرهای مختلف انتخاب کنم. قرعه بر این بوده که بیشتر کار تاریخی انجام دهم.
پس از درخواست کرمی برای بیان جملات تبلیغاتی از سوی عوامل برای ترغیب تماشاگران به دیدن فیلم «مزارشریف» مشکین مهرگان این فیلم را غیر سیاسی و اجتماعی معرفی کرد که درام دارد و تجربیات زیادی در آن مطرح می‌شود. وی مصرانه تاکید کرد: به تمام علاقمندان سینما توصیه می‌کنم «مزارشریف» را ببینند.
عبدی نیز عنوان کرد: «مزار شریف جذابیت بصری بالایی دارد. این فیلم خود سینما است و تمام عوامل فنی برخورد سینمایی با آن داشته‌اند.»
یاری نیز گفت: «اگر دوست دارید، خواهش می‌کنم فیلم را ببینید.»
برزیده هم با اشاره به اینکه این فیلم برگی از تاریخ است که تا به حال تعمد در دیده شدن آن وجود داشته، به تماشاگران توصیه کرد این فیلم را ببینند، چرا که حکایتی را به تصویر می‌کشد که این روزها نیز همچنان ادامه دارد.
این کارگردان تاکید کرد: «مزارشریف» فیلمی تاریخی و سیاسی نیست. بلکه فیلمی اجتماعی است که مربوط به یک نگرش است. انسان‌هایی با نگرش‌های بسته که از دین و دیانت و دینداران سوء استفاده می‌کنند، در آن به تصویر کشیده شده‌اند.
شعار تبلیغاتی «هیچ جنگی به نفع هیچ مردمی نیست» توسط برزیده بیان شد و در پایان حسین یاری از پوستر فیلم «مزارشریف» رونمایی کرد.
