یاد معاد و وقایعی که در انتظار آدمی است، انسان را از ارتکاب گناه باز می دارد.
به گزارش شهدای ایران ، پیامبران و امامان (ع) و اولیاء خدا همواره به یاد معاد بودند آغاز دعوتشان از مبدا و معاد شروع می شد و لحظه ای از فکر معاد غافل نبودند. اگر غذای داغ و یا آفتاب گرم را می دیدند به یاد روز قیامت می افتادند، و در پرتگاه ها، یاد معاد آنها را از ارتکاب گناه باز می داشت.
هنگامی که عقیل برادر علی(ع) از آن حضرت تقاضای کمک اضافی از بیت المال کرد، حضرت (ع) آهن تفتیده و سوزانی را نزدیک دست برادرش عقیل برد، وقتی فریاد عقیل برخاست علی(ع) به او فرمود:
تو از شعله آتش کوچکی که بسان بازیچه در دست انسانی است فریاد می کشی و فرار می کنی، اما برادرت را به سوی آتشی می کشانی که شعله قهر و غضب پروردگار آن را افروخته است.
و در سخنی می فرماید:
بپرهیزید از آتشی که حرارتش شدید و ژرفای آن زیاد و زیور آن غل و زنجیر آهنین و نوشیدنی آن آب جوشان می باشد.
منبع: گناه شناسی،ص۲۱۸.
