شهدای ایران shohadayeiran.com

وصیت نامه هم بود وصیت نامه های اول جنگ. این اواخر دیگر به ندرت می شد کسی در وصیت نامه اش چهارتا حرف حسابی بزند...
شهدای ایران:وصیت نامه هم بود وصیت نامه های اول جنگ. این اواخر دیگر به ندرت می شد کسی در وصیت نامه اش چهارتا حرف حسابی بزند.


طبیعی هم بود. وصیت کردن دیگر چه جایی می توانست داشته باشد، آن هم برای کسانی که معمولا در هفت آسمان یک ستاره هم نداشتید.


دوستی وصیت کرده بود: «وقتی شهید شدم، شما مرا که می شناسید، مواظب باشید مرا در آمبولانس نگذارید. می دانید که من بدماشین هستم و می ترسم سرم گیج برود، آن وقت مجبور شوند سرم به من وصل کنند.»

*جام
نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار